Een schets over het eigen bedrijf. Nu de reorganisatie van de financieel-/economische wereld in volle gang is, lijkt voor velen de eigen onderneming een uitkomst. Een visie op basis van het verleden, 2009 en de toekomst
Ondernemer 9:
Het woord krediet is afgeleid van het Italiaanse woord credere, vertrouwen. Zoals het heden ten dage wordt gebruikt gaat het uitsluitend over geld. De betekenis in enge zin, zeer beperkt en niet dekkend maar wel erg gemakkelijk als je verder ook niet weet hoe het verder moet, maar dat wel denkt te weten. Zelfs Den Haag c.s., regering, parlement en allen daarom heen, op een enkeling na, de roepende in de woestijn, heeft het uitsluitend over geld. Niets is minder waar. De basis van alle vertrouwen begint bij de mens zelf, zelfvertrouwen. Als het individu dat kwijt raakt, gaat het zoeken om het aan te vullen en hoe verder het individu van zichzelf weggaat, hoe groter de ruimte, de onzekerheid, wordt en de bereidheid om genoegen te nemen met wat anderen met stelligheid beweren en vervolgens dat als waarheid aan te nemen. Om zich heen kijkend zoekt het individu bevestiging van zijn nieuwe waarheid en sluit zich aan bij gelijkgestemden. Zo ontstonden/ontstaan culturen, religies, politieke stromingen, gebruiken, zeden, moraal en ………het enorme aantal ADVISEURS, w.o. Spindokters. ( Een aardig boek op dit vlak is de “Angst voor de Vrijheid” van Erich Fromm, uitgegeven in 1941)
In de voorgaande artikelen in deze reeks heb ik de ruimte geschetst waarin de mens zich bevindt, het dagelijkse bestaan, en in zijn onderhoud kan voorzien door ondernemer te worden. Het ondernemer zijn betekent dat u van wat meer zaken op de hoogte moet zijn en vereist bereidheid uw eigen kennis te vergroten. Eenieder die eenmaal de smaak te pakken heeft en zich weet te handhaven, zal niet snel meer terugkeren op zijn schreden. Een ander komt tot de conclusie dat hij/zij er niet voor geschikt is en zoekt weer een baan. Ook een teken van kracht en wijsheid. Niemand past het over een ander te oordelen. Neem altijd de vrijheid over uw eigen lot te beschikken binnen de door u gestelde grenzen op basis van de door u verkregen kennis en inzichten. En altijd met het besef dat uw handelen en nalaten van invloed is op anderen in uw omgeving, zoals uw gezin.
Voor dat grote gebied, het dagelijks leven, gelden spelregels, net als bij Monopolie, Risk, Kolonisten van Catan, Schaken, Dammen, Ganzenbord, teveel om op te noemen. Het geheel van spelregels in dit geval is eenvoudig aan te duiden als het Nederlands Recht, in artikel 5 ben ik daar al kort op ingegaan, en de eerste splitsing op het gebied van raad en daad is die in Notariaat en Advocatuur.
De Notaris is een beëdigde functionaris, bekend van het opmaken van testamenten, afhandeling van de aan-/verkoop van onroerend goed, betrokken bij de oprichting van rechtspersonen, zoals de overbekende BV, NV, Stichting enzovoort. De controlerende instantie, waar u eventueel met klachten terecht kunt, is de Broederschap. Alles wat gedaan wordt, is mensenwerk, dus ook onder de Notarissen kunnen “ broeders” zitten die hun taken en bevoegdheden wat anders toepassen dan bedoeld, beetje teveel accent op eigen welvaart, en derhalve in opspraak komen. Maar wat in de media daarover wordt bericht betreft het individu, niet het Notariaat. Persoonlijk geef ik voor juridisch advies en uitvoering de voorkeur aan het Notariaat.
De Advocatuur is een ander deel van de rechtspraktijk. Advocaat is de functionele aanduiding van iemand die u bij staat zodra u zich moet verdedigen, u bent betrokken geraakt bij een proces waarbij een Rechter zich zal beraden over het aangevoerde bewijs en vonnis wijst. Een proces is niet meer dan het uitvechten van een conflict waarbij de sterkste wint. Dat is degene die het overtuigende bewijs levert voor de stelling die de Rechter, of Rechters in geval van een meervoudige kamer, als bewezen acht en in het gelijk stelt. Een rechtszaak is goed vergelijkbaar met oorlog, door de Pruisische strateeg Von Clausewitz in zijn boek “Vom Kriege” omschreven als “het moment waarop de politiek is uitgesproken”. De winnaar, ook van een proces, is niet altijd blij. De afhandeling kan zoveel schade hebben toegebracht, uitputting van middelen, gezichtsverlies, dat een conflict beter aan de onderhandelingstafel had kunnen worden opgelost. Maar “de teerling was geworpen”.
Een ondernemer heeft in principe geen advocaat nodig, omdat hij door gedegen juridische advies en “langzaam stappen” conflicten vermijdt. Ik heb het overigens in dit deel niet over de Advocatuur die actief is op het gebied van dwingend recht. Het Strafrecht bijvoorbeeld, een zeer specifiek gebied waar hoge eisen worden gesteld aan de Advocatuur. Met bewondering volg ik motivaties van mensen als de heren Spong, Anker, Knoops, Hiddema, Plasman en alle anderen, teveel om op te noemen, hoe gruwelijk het feitelijke delict ook is. Daarvan afstand kunnen nemen en de zuiverheid van redeneren niet verliezen, eist een hoog niveau van abstract denken. Of het Publiekrecht waarbij de Overheid de tegenspeler is. Te denken valt aan grote bouwprojecten, milieuzaken, het geval Spijkers, een slepende zaak naar aanleiding van ondeugdelijke landmijnen, waarbij belangen van het individu moeten wijken en niet altijd maatschappelijk nut en noodzaak is aangeduid. Of Arbeids- en Vreemdelingenrecht.
In deze artikelen gaat het over de advocatuur, met kleine a, die zicht bezighoudt met de civiele rechtspraktijk, in deel 5 beschreven als “voorzover het privaatrecht beschreven is”, de huurlingen waar het verdienen van geld voorop staat. Het gebied van “Free Fight, may the best man win”. Alleen de strikte regels van het procesrecht gelden, hoe en wanneer de stukken in te dienen. Ik heb op dit vlak wat ervaring opgedaan als niet-advocaat zijnde en enorm genoten. Zeker voor 24 april a.s. meer hierover, morgen misschien al.
