(Alle in dit artikel genoemde namen zijn fictief) In dit schrijven geef ik, naar aanleiding van de door mij waargenomen gebeurtenissen bij Bossingman BV, mijn visie op de beweegredenen van G. Bossingman voor het schapen van de voorwaarden voor de “bossing” praktijken die Adolf in zijn dienst en met zijn medeweten tegen mij, en anderen heeft gepleegd en nog pleegt. (N.B. alle genoemde getallen zijn een benadering en kunnen dus afwijken van de werkelijkheid)
G. Bossingman is op jonge leeftijd in het bedrijf gekomen en heeft net als zijn voorgangers en huidige mede directeur eigenaar altijd genoegen genomen met een bescheiden inkomen en zo veel mogelijk geïnvesteerd in het bedrijf. Zijn aandeel in het bedrijf ziet hij, net als zijn voorgangers, als zijn pensioenvoorziening.
Hij heeft echter geen zoons die in het bedrijf willen en heeft daarom een paar jaar voor zijn geplande pensioenleeftijd zijn aandelen aangeboden aan drie leden van het management. Deze hadden daar echter geen interesse in.
Omdat G. Bossingman er zich van bewust was dat zowel de toenmalige directeur eigenaar D. Bossingman en de directeur eigenaar J. Bossingman niet de capaciteiten hebben om het bedrijf te leiden moest hij op zoek naar een andere oplossing. Omdat het bedrijf om verder de toekomst in te kunnen gaan grote investeringen in nieuwbouw moest plegen heeft hij daarvoor eerst nog geprobeerd het bedrijf aan de naast Bossingman BV gevestigde multinational te verkopen. De eigenaar, gaf echter te kennen geen interesse te hebben.
Omdat G. Bossingman zijn vrouw steeds meer zorg nodig heeft werd het voor G. Bossingman steeds dringender om van zijn aandelen af te komen om met pensioen te kunnen gaan. Hij moest dus extern op zoek naar een algemeen directeur die of zelf voldoende kapitaal had om zijn aandelen te kunnen kopen of een investeerder meebracht die G. Bossingman zijn aandelen zou kopen.
Over wat er vervolgens precies gebeurt is kan ik alleen maar speculeren dus daar kan ik niets over zeggen maar ik weet wel dat één van de toenmalige directeur eigenaren, geheel onverwachts, door zijn neven uit de directie werd gezet. Deze actie had echter grotere gevolgen dan G. Bossingman voorzien had. Het kwam er op neer dat als de uit de directie gezette directeur eigenaar zijn poot stijf had gehouden en alles had opgeëist waar hij recht op had het bedrijf failliet was gegaan en er 20 man op straat zou zijn komen te staan. Hij heeft het hier, omdat hij wel geeft om zijn medewerkers, niet op aan laten komen en heeft een regeling getroffen die bestaat uit een grote som geld ineens en de rest in vijf jaarlijkse termijnen onder voorwaarde dat hij die vijf jaar, met hetzelfde directeurssalaris , bij Bossingman BV werkzaam zal blijven.
Dit resulteerde natuurlijk in een absurde situatie waarbij een ex directeur moet werken onder degenen die hem verraden hebben. Dit werd alleen maar erger toen Adolf als nieuwe directeur werd aangesteld en vanaf het begin volledig carte blanche kreeg en alles mocht doen wat de voormalige verkoopleider en de rest van het verkoopteam, al die jaren daarvoor nooit voor elkaar kregen omdat het allemaal te duur was. Ook ik heb de eerste week al vol verbazing tegen G. Bossingman gezegd dat, voordat Adolf commercieel directeur/verkoopleider werd, hij bijna alles wat de vorige verkoopleider wilde doen om nieuwe winkelconcepten en producten te laten ontwikkelen had tegengehouden vanwege de kosten maar dat Adolf opeens alles mocht doen en dat de kosten opeens geen issue meer waren.
De uit de directie gezette persoon wondt zich, als benadeeld oud eigenaar, steeds meer op maar stond volledig machteloos. Het toppunt van het machtsmisbruik jegens de uit de directie gezette persoon was de klip en klare “bossing” actie bij een grote klant.
Op het moment dat het gebeurde kende ik de term “bossing” nog niet maar nu ik het wel weet is het heel duidelijk dat Adolf toen de uit de directie gezette persoon op een dictatoriale manier zijn taak ontnam en tevens het bedrijf Bossingman BV bewust enorm benadeelde om de uit de directie gezette persoon nog meer te frustreren.
Verslag van “bossing” actie bij een grote klant:
Een grote klant is al heel lang een grote, lastige, klant van Bossingman met 8 vestigingen in België. De uit de directie gezette persoon voerde ieder jaar weer een ware strijd met de eigenaar van een grote klant waarbij de eigenaar van een grote klant altijd dreigde naar een andere leverancier te gaan. Telkens weer drong een grote klant er op aan dat hij voor alle klein- en grootverpakkingen (totaal in het voor- en najaar bijna 1000 soorten) een private label wilde, dit was vanwege de veel te lage aantallen per product echter in het geheel niet haalbaar. Maar ieder jaar kwamen de uit de directie gezette persoon en een grote klant door het verlenen van extra korting en het toezeggen van een aantal private label verpakkingen van de producten waar een grote klant ieder jaar grote aantallen van afnam weer tot een vergelijk. Sinds Adolf zijn aantreden als directeur gaat hij, tot grote ergernis van de uit de directie gezette persoon, overal met hem mee naartoe, zo ook naar een grote klant. Toen de eigenaar van een grote klant weer begon over dat hij een private label wilde en anders naar een andere leverancier zou gaan zei Adolf, gebruik makend van zijn machtspositie, tot ontsteltenis van de uit de directie gezette persoon, direct dat dat goed was. Toen ik het de volgende dag hoorde was ik ook met stomheid geslagen en zei tegen G. Bossingman; G., dit kan toch niet, het zijn maar 8 winkels. G. Bossingman zei daarop, het is Adolf zijn beslissing dus gaat het door. Ik vond dat onvoorstelbaar, G. Bossingman die voor dat Adolf er was voor iedere cent vocht stond zomaar toe dat we de komende 3 jaar met zo’n € 30.000,- verlies* per jaar aan Een grote klant gingen leveren.
*Hoe groot dit verlies is blijkt alleen al uit de veel hogere kosten voor de kleinverpakkingskaarten, door de extreem lage afname van maar 35 kleinverpakkingen per soort per jaar, die per soort al op € 0,50 uitkwamen terwijl daar in de hele lage prijs die Een grote klant betaald maar € 0,06 voor wordt gecalculeerd. Tel daar nog bij op de veel hogere productie kosten per verpakking en dan blijkt dat er in plaats van een paar cent winst per verpakking er nu sprake is van een verlies van ± € 0,50 per verpakking. Uitgaande van 800 soorten kleinverpakkingen in het voor- en najaar resulteert dit alleen voor de kleinverpakkingen al in een verlies van 800 x 35 x 0,50 = € 14.000,-. Daar komt dan nog het fractioneel kleinere verlies per verpakking op de 200 soorten grootverpakkingen bij met een afname van zo’n 200 verpakkingen per soort per jaar 200 x 200 x 0,40 = € 16.000,- (N.B. alle genoemde getallen zijn een benadering en heb ik uit mijn geheugen opgeschreven en kunnen dus afwijken van de werkelijkheid)
Uit dit voorbeeld blijkt eens te meer dat G. Bossingman, koste wat het kost, Adolf bewust heeft toegestaan om er alles aan te doen om De uit de directie gezette persoon nog meer te frustreren en hem geestelijk onder druk te zetten in de hoop dat De uit de directie gezette persoon uit zichzelf zal opstappen zodat ze hem niet hoeven te ontslaan en een hele hoge ontslagvergoeding moeten betalen.
*Bossing en mobbing:
De termen mobbing en bossing worden beiden gebruikt om pesten op het werk mee aan te duiden. Er is echter een wezenlijk verschil tussen mobbing en bossing. Met de term mobbing worden namelijk alle vormen van pesten op het werk aangeduid, dus zowel pesten door collega’s als door een leidinggevende. Met de term bossing wordt echter alleen pesten op het werk door een leidinggevende aangeduid.
Bossing:
Het, in de context van pesten op het werk gebruikte woord bossing, is een Duits woord en staat als zodanig niet in de Nederlandse encyclopedie. Voor de exacte betekenis moet je dus een duitse encyclopedie raadplegen. De in Duitse versie van Wikipedia te vinden omschrijving van het woord bossing luidt, vertaald in het Nederlands, als volgt: Bossing staat in de strikte zin voor “psychologische terreur op de werkplek, met als doel het slachtoffer uit het bedrijf te werken.” In bredere zin betekend bossing een persoon, continu of herhaaldelijk pesten, lastig vallen, kwellen en kwetsen met het doel om hem geestelijk schade toe te brengen. Het komt het meest voor op school, op het werk, in sportclubs, in het verpleeghuis, in de gevangenis en op het internet (cyberpesten). Typische bossing handelingen zijn het verspreiden van valse verklaringen van de feiten, het toewijzen van zinloze taken, bedreigingen met geweld, sociaal isolement of constante kritiek op het werk.
