Welvaartsverschillen:
Welvaart = Behoeftebevrediging met behulp van goederen en diensten.
BBP = Bruto binnenlands product, De totale producten binnen de landsgrenzen.Het BBP is de belangrijkste maatstaf om de welvaart in landen te vergelijken.
Welvaartsverschillen tussen landen
Het BBP per hoofd van de bevolking gebruikt men vaak als maatstaf voor de hoogte van de welvaart. (BBP/aantal inwoners) dit moet wel in dezelfde munt worden uitgedrukt. Ook word nog de koopkracht pariteit uitgerekend om de koopkracht te vergelijken in verschillende landen.
Redenen voor welvaartsverschillen:
De verschillen in bestedingsmogelijkheden kunnen drie oorzaken hebben: De arbeidsproductiviteit per gewerkt uur, Het aantal arbeidsuren per werkende en het aandeel van de werkende in de totale bevolking. Het BBP per gewerkt uur is een maatstaf voor de arbeidsproductiviteit.
Welvaartsverschillen binnen landen
De mate waarin de bevolking van een land sterke inkomensverschillen accepteert, is afhankelijk van de plaatselijke normen en waarden. De internationale gemeenschap heeft vastgelegd welke behoeften elk mens moet kunnen bevredigen om van een menswaardig bestaan te kunnen spreken. Normen daarvoor zijn te vinden in de ‘Verklaring van de rechten van de mens’ . Een maatstaf voor de ongelijkheid van de inkomensverdeling is het aandeel van de armste en rijkste mensen in het totale inkomen. Inkomensverschillen zijn wel belangrijk voor de welvaart. Wanneer er geen verschil in inkomen zit zal de productiviteit veel dalen.
Welzijn
Welzijn is het welbevinden en de geluksbeleving van mensen in een samenleving.
Human development index = een maatstaf om het welzijn van mensen in een bevolking te meten.
De HDI gaat van 0-1 en is samengesteld uit de volgende elementen:
– De levensverwachting bij geboorte
– Deelname aan laag,middelbaar en hoger onderwijs
– Inkomen per hoofd van de bevolking.
In het algemeen hangen de grote verschillen in scores samen met het ontwikkelingsniveau van de economie.
Toegevoegde waarde
We kunnen het BBP bepalen door het meten van:
– De toegevoegde waarde
Alle toegevoegde waarden van ondernemingen en overheden optellen(productiebenadering)
– De inkomens
Beloningen die de productiefactoren ontvangen bij elkaar optellen (Inkomensbenadering)
– De bestedingen
Het sommeren van bestedingen (bestedingsbenadering)
Factorkosten = Kosten van de productiefactoren.
Bruto Nationaal Inkomen = (BNI) Inkomen dat voortvloeit uit productiefactoren die in het bezit zijn van ingezetenen. (buitenlandse bedrijven hebben zich in NL gevestigd en maken hun winst dan over naar het moederbedrijf. Dit moet dan van het BBP worden afgetrokken)
Waardesysteem = Het geheel van waardetoevoeging binnen de bepaalde bedrijfskolom
Productie in ondernemingen
Ondernemingen maken een resultatenrekening om inzicht te geven in de opbrengsten, de kosten en de winst. Uit de resultatenrekening is de toegevoegde waarde af te leiden.
Volgens internationale afspraken is de toegevoegde waarde van de overheid gelijk aan de door de overheid betaalde lonen en salarissen van het overheidspersoneel. De waarde die de overheid zelf aan goederen heeft toegevoegd, stellen we gelijk aan de ambtenarensalarissen.
Zie ook mijn andere leerzame artikelen over algemene economie:
http://artikelen.foobie.nl/onderwijs/prijsvorming-volgens-de-algemene-economie/
http://artikelen.foobie.nl/werk-en-opleiding/concurrentie-volgens-de-algemene-economie/
