De oudste tastbare bewijzen voor de oorsprong van de Australische Didgeridoo zijn gevonden in de Kakadu-regio. Daar zijn een aantal rotstekeningen gevonden waarop Didgeridoo zijn afgebeeld. De leeftijd van deze rotstekeningen wordt geschat op zo’n 2000 jaar oud. Volgens de mondelinge overleveringen van de Auboriginals zelf zou de Didgeridoo al sinds 40.000 jaar door hun voorouders bespeeld worden. De naam Didgeridoo wordt trouwens niet door de Auboriginals gebruikt, deze naam is waarschijnlijk namelijk bedacht door een Ierse immigrant. Bij de Aboriginals staat het instrument onder veel andere namen bekend, zoals de namen Yidaki, Yirdaki of Yaraki bij het Yolngu volk in Noordoost-Arnhemland, de naam Magu in West-Arnhemland, de naam Ilpirra in de streek rond Alice Springs, de naam Ngarrriralkpwina in Groote Eylandt en in sommige streken wordt de naam Kanbi en Ihambilbing gebruikt.
Wat is een didgeridoo:
De Didgeridoo is in feite niets meer dan een lange holle buis. Op de oude rotstekeningen is duidelijk te zien dat de allereerste Didgeridoos werden gemaakt van bamboe. De dikke Bamboe stokken waren namelijk makkelijk uit te hollen met de prehistorische stenen vuistbijlen uit die tijd. Tegenwoordig worden de echte Australische Didgeridoos gemaakt van een eucalyptusboomstam of -tak, maar in principe kan iedere holle buis worden gebruikt als een didgeridoo. Ze kunnen daarom gemaakt van worden van vele soorten hout en kunststof. Het enige waar de holle houten of kunststoffen buis aan moet voldoen is dat hij voldoende dik is, circa 4 cm binnendiameter en voldoende lang is, 1 tot 1,5 meter.
Het geheim van de echte australische didgerido:
Het geheim van de echte Australische Didgeridoo is de manier waarop hij gemaakt wordt. Een echte Australische Didgeridoo wordt namelijk niet gemaakt door mensen. Daarom is het voor de Auboriginals ook een heilig instrument. De Australische Didgeridoo wordt je namelijk geschonken door moeder aarde. De Auboriginals geloven dat de Didgeridoo zelf de persoon kiest die hem zal vinden. Een echte Australische Didgeridoo is namelijk een jarenoude eucalyptusboomstam die op een gegeven moment door termieten ’s nachts wordt ingekapseld met een laag klei. Deze laag klei beschermt de termieten tegen het felle zonlicht waar ze allergisch voor zijn zodat ze vervolgens met zijn allen de voedzame schors van de eucalyptusboomstam op kunnen vreten. Ook de voedzame binnenkant van de eucalyptusboomstam wordt door de termieten opgevreten. Het enige wat er van de eucalyptusboomstam overblijft is de hardhouten bast. Na verloop van tijd brokkelt de opgedroogde klei van de eucalyptusboomstam af en wordt een mooie gladde Didgeridoo zichtbaar. De gelukkige Auboriginal die hem vindt hoeft hem alleen maar bij de grond af te zagen. Vervolgens hoeft hij alleen nog maar het mondstuk passend te maken met pure bijenwas.
Het bespelen van de didgeridoo:
De Didgeridoo wordt bespeeld door de lippen in het grote mondstuk ontspannen te laten trillen. Hierdoor wordt een hele lage zwaar vibrerende grondtoon geproduceerd. Door de lippen af en toe strakker te spannen kun je de toon in hoogte laten variëren. Na een tijdje oefenen kun je ook je stem door je trillende lippen laten horen. De Auboriginals gebruiken bij het spelen meestal een speciale ademhalingstechniek. Door met wangen, tong en kaak lucht naar buiten te persen en tegelijkertijd door hun neus in te ademen kunnen ze de toon aanhouden en tegelijkertijd door hun neus inademen. Dit noemt men ook wel circulaire ademhaling.
Medische toepassing didgeridoo:
Tegenwoordig wordt de Didgeridoo ook gebruikt als therapeutisch instrument. Het is namelijk gebleken dat bij mensen die lijden aan ernstige ongewenste ademhalingsstilstanden (Apneu), door de Didgeridoo te bespelen met de circulaire ademhalings techniek, de klachten met gemiddeld zo’n 70% verminderen.
