Velen doen er al aan: stamboomonderzoek of hebben iemand in de familie die al heel wat uitgezocht hebben, maar niet van jouw vader of moeder. Het begin is het moeilijkst daarna gaat het vanzelf verder en kan je niet meer stoppen. Overigens is het juist het mooie aan stamboomonderzoek: je doet het wanneer je kan als het mooi weer is, laat het liggen tot je weer ‘zin’ hebt.
Stamboomonderzoek is al heel lang mijn hobby en toen ik begon had je geeneens internet, dus moest je naar de stoffige archieven waar je het gevoel had, dat iedereen op je lette. Geluid maken en een pen gebruiken mocht absoluut niet; je voelde je een vreemde op aarde. Inmiddels zijn de archieven veel toegankelijker en overzichtelijker.
Nu staan er al zoveel gegevens op internet dat je al heel veel voor je computer kan doen, maar daar is nog lang niet alles bekend. Maar hoe begin je?
De eerste stap: vraag je ouders en grootouders – als ze nog leven – om hun trouwboekjes; als je grootouders overleden zijn, is er misschien nog iemand in de familie die hun trouwboekje nog heeft.
De tweede stap: zoek een (gratis) genealogisch programma uit op internet en vul de gegevens daarin in. Het maakt niet uit welk programma je gebruikt, want ze volgen allemaal het GEDCOM protocol, dus kun je altijd nog switchen zonder verlies van gegevens. Later zal ik een aantal programma’s opgeven. TIP: vul altijd je bronnen in, want dat kan handig zijn bij een eventuele fout of discussie.
De derde stap: kies een persoon of personen, maar beperk wat je in eerste instantie wil uitzoeken. Bvb. kies voor de voorouders van je moeder en hou je eerst aan haar lijn – neem wel mee wat je in eerste instantie ’toevallig’ tegenkom. Je kunt natuurlijk gezamenlijk aan een stamboom werken, maar ga eerst alleen aan het werk zodat je weet hoe het werkt. Maak veel gebruik van het internet voor je naar archief gaat die provinciaal werken: dat scheelt tijd en (reis)geld.
De vierde stap: publiceer je stamboom, maar dat is je eigen beslissing natuurlijk want het hoeft niet. Het grote voordeel van publicatie is dat je je gegevens kan delen met andere familie of geïnteresseerden en het is leuk om met verre familie te communiceren in Amerika of andere werelddelen. Echter is het grootste voordeel dat anderen je corrigeren en aanvullen.
LET OP!!! Neem geen personen op die (mogelijk) nog leven en waarvan je geen toestemming heb, ook al is het gepubliceerd op het web. Hou je aan de regels van de overheid: 100 jaar voor geboortes, 75 jaar voor huwelijken en 50 jaar voor overledenen.
Ik zal per stap een vervolgartikel schrijven.
