Inleiding: Ik gaf gister een reactie op het artikel http://frako.plazilla.com/ga-me-wagen-aan-een-mop en belandde schrijvende voort plotseling weer op het dak van mijn oude volkswagenbus op weg naar het dubbelfestival Torhout Werchter (tegenwoordig http://www.rockwerchter.be/nl).
Joe jackson:
De enige reden voor mij op dat jaar naar het dubbelfestival Torhout Werchter te gaan was het optreden van Joe Jackson. Ik zat nog op het voortgezet onderwijs maar was wel in het bezit van een oude Volkswagenbus met een tweeliter boxer motor. Het kostte me weinig moeite om een zestal jongens te vinden die met me mee wilden naar het dubbelfestival Torhout Werchter.
Volle bak:
Ondanks dat mijn bus een grijs kenteken had konden er toch 7 mensen in zitten. Voor de overnachting hadden we een hele grote bungalowtent van iemand kunnen lenen. Deze paste met al onze andere bagage net in het bagagegedeelte boven het motorcompartiment achterin de bus. Al met al gingen we met een volgepakte bus richting Torhout.
Gezellig in de file:
Zo’n 10 kilometer voor Torhout belandden we in de file naar het festival van Torhout Werchter. Langs de weg liepen veel jongeren die liftend naar het festival gingen en ondanks dat onze bus al behoorlijk vol zat namen we toch zoveel mogelijk lifters mee. We reden al een hele tijd stapvoets en ik besloot om zolang we in de file reden lekker in de zon op het dak van mijn volkswagenbus te gaan zitten. Ik zat daar heerlijk te genieten van de zon en de drukte om me heen.
Een nachtje in de doos:
Toen de file oploste ging mijn vriend die achter het stuur zat steeds harder rijden. Ik bonkte op het dak en riep dat hij stoppen moest. Dat luisterde echter niet en ik moest me goed vasthouden aan de dakgootjes om niet van het dak af te glijden. Toen we op een gegeven moment zo’n 70 kilometer per uur reden werden we, tot mijn grote opluchting, tot stoppen gesommeerd door een Belgische motoragent. Ik had van te voren gehoord dat de Belgische politie je tijdens het festivalweekend voor het minste of geringste een nachtje in de cel gooide dus ik kneep hem wel een beetje. Toen ik van de bus was geklauterd keek de agent me streng aan en vroeg “wilde gij een nachtje in de doos?” Mijn vrienden lagen in een deuk van het lachen in de auto maar ik wist mijn gezicht gelukkig in de plooi te houden en de agent te overtuigen dat het alleen maar een uit de hand gelopen jeugdige onbezonnen actie was en dat we ons verder netjes zouden gedragen. Gelukkig liep het met een sisser af. Sindsdien is de uitspraak “wilde gij een nachtje in de doos?” een gevleugelde uitdrukking van mij en mijn vrienden.
