Kreeg jij vroeger op school al een hoog cijfer voor het schrijven van verhalen, verrslagen of samenvattingen? Heb je ooit overwogen schrijven tot een hobby of zelfs tot werk te maken?
Zodra je de eerste woorden op papier schreef, voelde het goed. Het smaakte naar meer. En meer, smaakte naar nog meer.
In de tijd dat er nog geen computers en typmachines bestonden, schreven mensen nog met de hand. Tegenwoordig kun je met een teksverwerkingsprogramma een heleboel. Je kunt verhalen schrijven, je kunt gedichten schrijven, liedjes schrijven, versjes en alles wat je als schrijven beschouwt.
Natuurlijk komt er een moment dat je jezelf afvraagt, is mijn schrijven goed genoeg om aan publiek bloot te stellen. Een vraag die alleen beantwoord kan worden door het te laten lezen. Laat het lezen door je familie, kennissen, buren of vrienden. Maar, verwacht van hen geen bruikbare kritiek. Mensen in je omgeving vinden het al gauw fantastisch, dat wat je schrijft. En in hun waardering voor wat je hebt geschreven, vergeten ze hetgeen waar je als beginnend schrijven behoefte aan hebt. Namelijk, opbouwende kritiek. Over je schrijfstijl, je dialoogvorming, je Nederlands, je plotvorming, je verhaallijnen enzovoorts.
Laat je werk lezen door mensen die je nauwelijks kent, en zij jou dus ook niet kennen. Laat je werk beoordelen door een manuscriptbeoordelaar. Of ga een cursus volgen.
Schrijven kun je in theorie wel leren, maar talent bepaalt of je moeite hebt met schrijven of juist niet. Wees daarom niet bang dat je werk de grond in wordt geboord, maak de stap en kom achter je potentie.