In dit betoog willen we antwoord genven op de vraag: Gaan Turkije en de EU samen?
Is Turkije de brug tussen de islamitische wereld en het westen? of komt er door de toetreding een enorme stroom vam immigranten op gang, naar onze westerse wereld.
Dit betoog gaat uit van de volgende stelling: Turkije mag onder geen voorwaarde toetreden tot de EU.
Betoog tegen de toetreding van Turkije tot de EU.
Gaan EU en Turkije samen?
Op 20 juli 1974 viel Turkije, met schending van internationale gedragscodes, Cyprus binnen om er -volgens de Turken- ‘de grondwettelijke macht te herstellen’. De Turken veroverden echter 35 % van het Cypriotische grondgebied in het Noorden. Deze daad werd algemeen veroordeeld en beschouwd als een inbreuk op internationale wetten en het VN-handvest. Op een afstand van 75 km van Cyprus beweerde Turkije steeds dat het eiland van uiterst belangrijk strategisch belang was en negeerde meerdere VN-resoluties waarin de terugtrekking van de Turkse troepen op het eiland geëist werd. Tijdens en na deze invasie verdwenen ongeveer 1500 Grieks-Cypriotische burgers en soldaten. Zowat 142 000 Grieks-Cyprioten die in het noorden leefden (ongeveer een kwart van de bevolking) werden uit hun huizen verdreven en werden vluchteling.
Argumenten voor stelling
Wij willen dit betoog voornamelijk houden omdat wij vinden dat de mensen die voor een toetreding van Turkije zijn, de zaken te rooskleurig voorstellen. We zullen nu eerst een aantal argumenten geven die onze stelling onderbouwen. Maar we willen daarna ook twee veel voorkomende argumenten noemen die voorstanders van een toetreding vaak aandragen. We zullen vervolgens aantonen dat deze argumenten niet kloppen. Om daaruit een conclusie te trekken.
Turkije erkent EU-lid Cyprus niet en voldoet niet aan de voorwaarden
In onze inleiding hebben we al aangehaald dat Turkije Cyprus heeft bezet. Nog steeds wil Turkije het Griekse deel van Cyprus niet erkennen. En dit terwijl Cyprus al EU-lid is. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat het ene EU-lid het ander niet erkent als land.
Turkije wil Grieks – Cyprus niet erkennen
Verder voldoet Turkije niet aan andere voorwaarden die door Brussel zijn gesteld. Turkije heeft al wel enkele wetten ingevoerd maar volgens Brussel moet Turkije nog ingrijpende veranderingen doorvoeren op het punt van vrijheid van meningsuiting, de rol van het leger, bescherming van de rechten van het individu t.o.v. de staat en de rechten van de Koerden.
Na een toetreding volgt een grote toestroom van migranten naar de EU.
Na toetreding zal er een grote toestroom van migranten, vooral laagopgeleide mensen uit het binnenland, naar Europa komen. Op basis van bestaande studies over het migratiepotentieel voor de nieuwe lidstaten uit Midden- en Oost Europa verwachten de onderzoekers van het CPB (Centraal Plan Bureau) dat er circa 2,7 miljoen migranten naar de EU zullen verhuizen op de langere termijn, d.w.z. in de periode tot circa 15 jaar na de toetreding. 25% Procent van de Turken hebben in een enquête, afgenomen door de EU, gezegd naar Europa te willen emigreren. Met een lidmaatschap op zak kunnen 17,5 miljoen mensen die oversteek maken, want personenverkeer en handel staan vrij in Europa. Dit is dus nog aanzienlijk meer dan het CPB verwacht. Immigratie van laaggeschoolde niet-westerse migranten naar rijkere EU-landen heeft een economisch nadeel.
Zeggenschap van Turkije
Een ander punt dat ons erg tegen het hart stuit is dat de zeggenschap van Turkije erg groot word bij een toetreding. Als Turkije zou toetreden rond 2011, zal Turkije het land zijn met de grootste politieke macht na Duitsland, gebaseerd op zijn vertegenwoordiging in het parlement.
Rond 2020 zal Turkije het land zijn met de grootste bevolking van de EU, met een piek van zo’n 100 miljoen inwoners rond 2050. Tegen die tijd zal zo’n 20% van de EU-populatie Turks zijn en is ongeveer 40% moslim. De toetreding van Turkije in 2010 staat qua omvang gelijk aan de toetreding van alle 10 nieuwe leden bij elkaar van 1 mei 2004.
Een voorbeeld: Turkije zal bij toetreding tot de EU in 2010 ruim 6 keer zoveel parlementzetels tellen als Nederland, en dus 6 maal zoveel zeggenschap hebben.
Dat terwijl Nederland per inwoner veruit het meeste netto zal betalen aan de toetreding. Dit komt doordat Nederland per hoofd van de bevolking veel meer verdient dan Turkije. Nederland moet dus geld en politieke macht inleveren.
Enkele argumenten die men vaak inbrengt voor een toetreding van Turkije.
Turkije vormt een brug tussen het westen en de islamitische wereld
Een veel genoemd argument voor een toetreding is dat er een betere band ontstaat tussen de Islamitische wereld en het Westen als Turkije toetreed. Er zouden dus minder spanningen zijn tussen Islamitische landen en het Westen.
Ontkrachting
Het tegendeel is echter waar, want Turkije is al uit de boot gevallen bij de moslimwereld. Voor de Arabische wereld is Turkije al helemaal geen moslimland meer. Moslimlanden willen niet samenwerken met het westen, zo denken ze. Ze zien het westen als hun uitbuiters en daarom willen ze het Westen als het even kan dwarsbomen. Daarom zien veel moslimlanden Turkije ook als een land dat heult met de vijand. Er zal dus geen betere band ontstaan tussen de moslimwereld en het westen als Turkije toetreed, want de band tussen Turkije en de moslimwereld wordt steeds slechter.
Migrantenstroom zal terugkeren naar Turkije
Een ander veel gebruikt argument is dat de migrantenstroom die op gang zal komen naar de EU weer terug zal gaan keren naar hun land. Dit zou komen doordat het economisch beter zal gaan met Turkije en mensen een goed bestaan kunnen gaan opbouwen in het eigen land.
Ontkrachting
Er spelen echter nog veel meer factoren mee voordat iemand die overgekomen is uit Turkije weer terug zal keren. Vaak burgeren migranten helemaal in en gaan zich ook aanpassen aan de cultuur van een land. De cultuur in Turkije is erg verschillend van de cultuur in het Westen. Dit komt hoofdzakelijk doordat het overgrote deel van Turkije Islamitisch is. Dat geloof beïnvloed de cultuur in Turkije erg. Het is dus lang niet zeker dat de overgekomen Turken terug zullen keren als het economisch beter zal gaan met Turkije omdat ze zich aan gaan passen aan de Westerse cultuur. Voor deze mensen is het dan na een aantal jaar aantrekkelijker om in het Westen te blijven.
Conclusie
Als we zo alle argumenten op ons laten inwerken zien we dat er teveel nadelen kleven aan een toetreding van Turkije tot de EU. Verder blijkt uit allerlei onderzoeken dat zowel onder de bevolking van de EU als de bevolking van Turkije er niet genoeg draagvlak is voor een toetreding van Turkije tot de EU. We verschillen gewoon teveel op allerlei verschillende gebieden. We blijven bij onze stelling dat Turkije niet mag toetreden tot de EU. We kunnen nu en in de toekomst toch gewoon goede banden onderhouden met Turkije? Dit toont ook aan andere Islamitische landen dat een botsing tussen culturen niet nodig is.
