Eva en Vincent zijn de twee hoofdpersonages, ze wonen samen en zijn een koppel. De gebeurtenissen in het verhaal draaien steeds om de twisten in hun relatie. Die twisten zijn het gevolg van hun karakter. Beide personages hebben een round character, meestal kunnen ze elkaar niet verdragen en dan gaan ze uit elkaar, maar het duurt nooit lang of hun gevoelens slaan helemaal om en ze komen terug samen omdat ze niet zonder elkaar kunnen.
Eva en Vincent zijn de twee hoofdpersonages, ze wonen samen en zijn een koppel. De gebeurtenissen in het verhaal draaien steeds om de twisten in hun relatie. Die twisten zijn het gevolg van hun karakter. Beide personages hebben een round character, meestal kunnen ze elkaar niet verdragen en dan gaan ze uit elkaar, maar het duurt nooit lang of hun gevoelens slaan helemaal om en ze komen terug samen omdat ze niet zonder elkaar kunnen.
Vincent is zeer achterdochtig en ook jaloers. Door zijn jaloerse gedachten barst hij regelmatig uit in woede, in zulke buien slaat hij Eva regelmatig of schopt hij haar in het midden van de nacht het huis uit, soms zet hij haar zelfs uit de auto in het midden van een autosnelweg. Dit gedrag is waarschijnlijk te verklaren aan een ongeval dat hij heeft voorgehad, hij krijgt steeds de volgende dag spijt van zijn daden en doet er dan ook alles aan om het opnieuw goed de maken.
Aan de tijd in het verhaal wordt geen aandacht besteed. De tijd is niet essentieel om het boek te begrijpen, het speelt zich af in een moderne maatschappij. Het boek is uitgegeven in 1990 en in die tijd speelt het verhaal zich waarschijnlijk ook af, zo valt het op dat er nog geen gsm’s bestaan en over computers wordt er ook niet gesproken.
Waar het verhaal zich precies afspeelt is volledig onbekend. Een nauwkeurigere beschrijving dan het huis van de ouders, de universiteit of de andere kant van de stad krijg je niet.
In het boek wisselen dialogen, gedachtes en beschrijvingen elkaar voortdurend af, maar het is wel altijd makkelijk te volgen of het personage iets zegt of dat het een gedachte is die wordt toegelicht. Alles staat beschreven in een alledaagse taal, ook de dialogen verlopen zonder dat er moeilijk jargon gebruikt wordt. Aangezien Eva geneeskunde studeert, Vincent rechten en Hugo, de broer van Eva, economist is zou je nochtans verwachten dat de gesprekken soms ingewikkeld zouden zijn.
Wat stilistisch minder mooi is aan het boek was dat sommige zaken echt bijna letterlijk werden herhaald, soms volledige passages. De gebeurtenissen in het verhaal zijn al sterk beperkt omdat het boek zich focust op de gedachtegang van de personages, dus de herhalingen vielen sterk op. De auteur had hier natuurlijk wel een zeker bedoeling mee, waarschijnlijk benadrukte hij zo de sleur van het leven.
De schrijver maakt gebruik van een personaal vertelperspectief, de verteller lijkt alles te weten over beide hoofdpersonages. Maar hij volgt steeds maar een van de twee personages zelfs wanneer ze samen zijn. Zo kan het gebeuren dat je de reden van een gebeurtenis tussen Eva en Vincent pas kan verklaren enkele bladzijden verder wanneer je achter de gedachtes van het andere personage komt.
Herman de Coninck begroette een vorig boek van de schrijver als een ‘cynisch meesterwerk’ en gekarakteriseerd als ‘een geloofsbelijdenis van iemand die de absoluutheid heeft gezocht in de roes van de passie’.
De Martelaere heeft gedoctoreerd in wijsbegeerte, dit kan je merken aan de psychologische diepgang doorheen het hele verhaal. Zo is er een fragment wanneer Eva tijdens anatomie de spieren van een lijk aan het blootleggen is, in die passage staat een sterk doordachte filosofie beschreven over hoe Eva denkt aan de relatie tussen leven en dood. Een ander typisch kenmerk van De Martelaere is dat ze in haar werk nooit rond de pot draait, de personages zeggen steeds precies wat ze vinden. Zo antwoordt Vincent dat hij niet eens verliefd is op Eva toen de mama van Vincent vroeg wanneer ze van plan waren om te trouwen.
