blog placeholder

De UEFA en de nieuwe Financial Fair Play regels moeten verandering gaan brengen in de knotsgekke wereld die het professionele voetbal heet. De nieuwe regels moeten gaan zorgen dat het financiële wanbeleid van vele teams niet langer onbestraft blijft en dat clubs ook daadwerkelijk winst gaan maken. Maar is dit een utopie, of wordt het ook echt waarheid?

Vanaf 2013 voert de UEFA nieuwe regels in op de Europese voetbalvelden; de Financial Fair Play regels. Het doel van deze regels is om het professionele speelveld meer gelijk en economisch verantwoord te maken voor de lange termijn. In de afgelopen jaren is er een trend ontstaan waarin het voor sommige is toegestaan om voor miljoenen schulden te hebben, terwijl andere elke dubbeltje moeten omdraaien. Dit heeft ervoor gezorgd dat de Europese top voor vele teams onbereikbaar is. Maar wat houden deze Financial Fair Play regels nou eigenlijk in? Het belangrijkste gedeelte is de break-even regel die is vastgelegd. Deze regel houdt in dat elke club minimaal quitte moet spelen over een financieel boekjaar en geen verlies mag maken dus. Dit moet ervoor zorgen dat de schulden van de clubs niet groter kunnen worden. Wanneer een club deze vereiste niet haalt zullen er (zware) sancties volgen. Deze straffen kunnen uiteen lopen van een boete, tot het terugtrekken uit een Europese competitie, of zelfs van de licentie. Dit zou dus bijvoorbeeld kunnen beteken dat Barcelona na 2013 niet meer in de Champions Leauge kunnen uitkomen, mits zij hen beleid winstgevend kunnen maken (en de UEFA zijn plannen doorzet). Ook lijkt het erop dat bedragen zoals de €94 miljoen die voor Cristiano Ronaldo werd betaald niet gauw wordt geëvenaard. De UEFA gaat stricter letten op de uitgaven, dit bleek wel uit de waarschuwing die het gaf aan Chelsea en Liverpool in januari 2011, nadat zij in de winterstop vele miljoenen uitgaven voor tussentijdse versterkingen. Vanaf boekjaar 2011 telt begint de regeling namelijk mee te tellen.

Om te zorgen dat eigenaren niet zomaar klakkeloos geld in hun club pompen om verliezen te dekken, is daar ook een regel voor. Een eigenaar mag slechts een maximum bedrag sponsoren aan zijn club. Eerst is dat €45 miljoen,om later verlaagd te worden naar €30 miljoen. Dit lijkt een hoop, maar naar de laatste schatting had Chelsea een schuld van €726 miljoen. En op deze manier worden de eigenaren wel persoonlijk aansprakelijk voor dat verlies, wat tot nog toe niet zo was. Uiteindelijk is een eerste stap van de UEFA om de schuldenlast van alle clubs omlaag te brengen, want clubs zoals Chelsea zijn geen uitzondering. Door deze regeling moeten Nederlandse clubs weer een kans krijgen om tot de Europese top te behoren. In Nederland is er al langer sprake van streng toezicht op de financiën van voetbalclubs, uitgevoerd door de KNVB. Het is vooralsnog speculeren hoe goed de nieuwe regels hun werk uitvoeren, maar het is in ieder geval een signaal naar de clubs toe. Net zoals in het bedrijfsleven zal financieel wanbeleid niet langer getolereerd worden. Het zal dus ook lastiger worden voor clubs om zomaar vijf of zes miljoen voor een jeugdspeler uit te trekken. Lange termijn investeringen vallen niet onder de Break-even regel, dit is om eigen ontwikkeling, zoals jeugdspelers zelf opleiden, te stimuleren. In plaats van talenten van ver aan te kopen, wil de UEFA graag dat elke club zelf zijn eigen kweekvijver heeft om uit te vissen. Uiteindelijk ligt de focus compleet op de lange termijn. Als de Financial Fair Play regels hen werk doen, dan is één ding zeker, het zal de voetbalindustrie compleet veranderen.