Hoe belangrijk is het fair play nog? Welke voetbalclub is tegenwoordig blij met een reputatie als fair play-club, maar wedstrijden verliest? Willen de coaches fair play, of een onterechte vrij trap? Het antwoord is simpel: coaches, die willen winnen.
Fair play; het ideaal om elke mogelijke sport eerlijk te spelen. Het lijkt toch mooi, eerlijk sport en spel, met name in het voetbal.
De idee van het fair play valt toch een beetje in het water. Schwalbes, overtredingen en gevloek op de voetbalvelden zijn hedendaags heel normaal. Een goed actueel voorbeeld is de overtreding in het Belgisch voetbal van Axel Witsel op Marcin Wasilewski. Gevolg: een dubbele open beenbreuk. In diezelfde wedstrijd wordt ook een andere speler neergehaald, deze is hierdoor een half jaar uit de roulatie. Waar is dan het fair play gebleven?
Uiteraard zijn er uitzonderingen. Hier weer een actueel voorbeeld. De kraker Feyenoord-FC Twente. In een overvolle kuip geeft scheidsrechter Luinge een vrije trap aan FC Twente, op de rand van het strafschopgebied van Feyenoord. Luinge dacht gezien te hebben dat er hands werd gemaakt door een Feyenoord-speler. Steve McClaren staat al op, dit is een goede kans. Dan loopt Wout Brama naar de scheidsrechter, en vertelt hem dat hij zelf hands maakte. Hierop wordt de vrije trap ingetrokken. Dit is een ultiem voorbeeld van een fair play actie. Werd hem dit in dank afgenomen? Door de FC Twente aanhang zeker niet. Winnen; daar gaat het om.
Is het fair play niet meer reeël om na te streven? Kunnen we de sport beter nemen zoals het gaat? Zegt U het maar!
