Een aparte wedstrijd, dat kun je wel zeggen. Iedereen had dezelfde verwachting: Barcelona gaat deze wedstrijd makkelijk winnen. Toch liep het anders en ging het zeer verdedigende Chelsea er met de finaleplaats vandoor.
Een wedstrijd waarin van alles gebeurde. ‘Prachtige aanvallen van Barcelona, 11 verdedigende spelers van Chelsea in een strafschopgebied, een rode kaart voor aanvoerder John Terry en sterspeler Lionel Messi die een strafschop mist’
Wat een boeiende wedstrijd had moeten worden tussen twee aanvallende ploegen die speelden om te winnen, bleek uiteindelijk eenrichtingsverkeer. FC Barcelona speelde op de aanval en had de pech dat een -terecht- buitenspel doelpunt werd afgekeurd, dat Messi een strafschop mistte en dat zeer grote kansen niet werden benut.
Na de rode kaart van aanvoerder John Terry (Chelsea) werd erg snel de 1-0 -door een goede pass van Isaac Cuenca- gescoord door middenvelder Sergio Busquets. Na deze openingsgoal voerde Barcelona de druk op en werd er opnieuw gescoord, ditmaal door Andres Iniesta. Barcelona dacht de winst al binnen te hebben, maar vlak voor rust scoorde Chelsea een doelpunt dankzij een prachtige lob van Ramires. De tweede helft was het eenrichtingsverkeer van Barcelona. Chelsea deed niets anders meer dan verdedigen en Barcelona had kans op kans en faalde in de afwerking. Zelfs een strafschop was niet aan Barcelona besteed. Fabregas werd onderuit gehaald en Lionel Messi mocht vanaf 11 meter aanleggen. Deze inzet ging echter tegen de lat. In de blessuretijd profiteerde Fernando Torres van de ruimte achterin bij Barcelona en zo kon hij keeper Valdez omspelen en de gelijkmaker binnentikken (2-2)
Uiteindelijk was het toch het ‘antivoetbal’ wat er met de finaleplaats vandoor ging en zo zie je maar dat ‘de verdediging uiteindelijk de beste aanval blijkt’.
