Globalisering is een theorie waarvan het doel is de gebeurtenissen te interpreteren die momenteel plaatsvinden op het gebied van ontwikkeling, de mondiale economie, sociale scenario’s en culturele en politieke invloeden. Het is een set van theoretische voorstellen die specifiek twee belangrijke trends markeren, die de communicatie-systemen en de wereldwijde economische omstandigheden, met name die met betrekking tot de mobiliteit van de financiële en zakelijke middelen.
Bij het proces van globalisering is een van de belangrijkste uitgangspunten dat landen steeds meer afhankelijk worden van de voorwaarden van geïntegreerde communicatie van het internationale handels- en financiële systeem. Daarom moet men een scenario van meer communicatie tussen de centra van wereldmacht en hun transacties genereren. Effecten en invloeden afkomstig uit de “integratieve aspecten” kunnen worden bestudeerd vanuit het externe condities van het land en het niveau van de interne condities van alle landen. In het laatste geval zijn het die analyse-eenheden welke overeenkomen met de variabelen van groei en economische ontwikkeling en sociale indicatoren.
Ten aanzien van de globaliseringsprocessen die op dit moment, op economisch gebied plaatsvinden, zijn er twee belangrijke aspecten die verband houden met het gebied van het internationaal economisch beleid, die de structuur van het mondiale economische systeem en dezelfde verandering in deze structuur zijn. De fundamenten van de globalisering geven aan dat de globale structuur en relaties de sleutel zijn tot het begrijpen van de veranderingen die zich voordoen in de politieke en sociale structuren van de productie en de specifieke nationale en regionale omstandigheden.
Een van de belangrijkste elementen van de globalisering is de nadruk op de studie van de toenemende integratie die optreedt onder vooral ontwikkelde landen. Deze integratie zijn met name van invloed op het gebied van de handel, financiën, technologie, communicatie en macro-economische coördinatie. Binnen samenlevingen van de landen, is een fenomeen van sociale integratie waargenomen, maar ook van de toenemende discriminatie en economische marginalisering in verschillende sectoren.
Het fundamentele uitgangspunt van de globalisering is dat er een grotere mate van integratie is binnen en tussen samenlevingen, die een leidende rol speelt in de economische en sociale veranderingen die plaatsvinden. Dit fundament is algemeen aanvaard, echter, omdat er weinig consensus is over de mechanismen en beginselen voor deze veranderingen.
Globalisering heeft een aantal kenmerken van omvang, intensiteit, snelheid en hoge impact, d.w.z. stromen en de politieke, economische en culturele banden. Het ontwikkelingstraject van deze processen is onzeker omdat deze afhankelijk zijn van een specifieke combinatie van omstandigheden, zoals complexe en gedifferentieerde historische gevolgen. In dit opzicht is de huidige dominantie van de neoliberale globalisering niet zo veilig als veel van zijn voorstanders of de scherpste critici suggereren.
