Ik begin me steeds meer te ergeren aan de afvalberg die ik produceer door goedkoop te moeten* consumeren. Het valt mij vooral op bij voedingsproducten. Dat komt omdat ik daar dagelijks mee wordt geconfronteerd omdat ik degene ben die na het koken alle verpakkingsmaterialen naar de plastic verzamelzak, het oud papier, de groene rolcontainer en de grijze rolcontainer breng. Deze grote hoeveelheden verpakkingsmaterialen worden veroorzaakt door een aantal zaken. Ik weet niet alle oorzaken maar een paar kan ik er wel bedenken namelijk de hoge loonkosten in Nederland en de moordende concurrentie in de winkels.
*voedingsproducten bij de ambachtelijke speciaalzaak kan ik me niet veroorloven.
Meer kosten verpakkingsmaterialen door hoge loonkosten:
Ik herinner mij nog dat ik als kind met mijn moeder mee ging naar de slager. Mijn moeder had een groot gezin dus ze moest op de kleintjes letten maar toch kocht ze al het vlees bij de slager. De slager slachtte zelf en sneed al naar gelang de wens van zijn klanten het vlees op maat of in plakjes. De vers gesneden plakjes vlees deed hij op een rechthoekig schaaltje van karton en om de paar plakjes deed hij er een dun papiertje tussen. De gevulde bakjes deed hij vervolgens in een papieren zak. De grote stukken vlees deed hij rechtstreeks in een papieren zak. Deze ambachtelijke manier van vlees verkopen is nog steeds het beste voor het milieu en de leefomgeving of zoals de Engelsen het zo mooi in één woord kunnen zeggen voor “the environment” maar is tegenwoordig door de hoge loonkosten veel duurder geworden. Dit heeft er toe geleid dat de supermarkten steeds meer vlees zijn gaan verkopen. Zij laten het vee namelijk in centrale slachterijen door laag betaalde slachters slachten en aan de lopende band door laag betaalde inpakkers inpakken. Omdat het vlees niet direct verkocht wordt moet het allemaal in plastic verpakt worden. Door deze fabrieksmatige manier van vlees verwerking kunnen ze het goedkoper in de winkel aanbieden dan de ambachtelijke slager. Maar doordat het vlees allemaal op stevige kunststof schaaltjes ingeseald moet worden voor het transport en voor de verkooppresentatie in, veelal open, gekoelde supermarktvitrines zijn de kosten van de gebruikte verpakkingsmaterialen per eenheid vlees hoger dan bij de ambachtelijke slager.
Meer kosten verpakkingsmaterialen door concurrentie:
Zoals ik al aangegeven heb ben ik een kostenbewuste consument. Ik koop daarom ook altijd de goedkoopste suikervrije kauwgom van het merk Smart. Deze kauwgom was zo goedkoop omdat hij , in tegenstelling tot die van bijvoorbeeld Sportlife, eenvoudig verpakt zat in alleen een doordruk verpakking. Ik zeg was omdat een paar weken geleden ook deze suikervrije kauwgom van het merk Smart net zoals die van de duurdere merken als Sportlife, opeens in een dure verpakking zit. De 36 kauwgom pastilles zitten nu in plaats van in alleen een doordrukverpakking in drie doordrukverpakkingen à 12 met per doordrukverpakking een kartonnen bedrukte huls en deze drie kartonnen hulzen zitten in een bedrukte plastic zak. De suikervrije kauwgom van het merk Smart is hierdoor duurder geworden maar nog steeds de goedkoopste dus koop ik het nog maar ik erger me iedere dag aan de onnodige hoeveelheid afval die produceer door het eten van een paar suikervrije kauwgompjes. De reden voor het veranderen van de verpakking van suikervrije kauwgom van het merk Smart is dat het moet concurreren met de door de reclame veel populairdere suikervrije kauwgom van het merk Sportlife. Door de suikervrije kauwgom van het merk Smart net zo te verpakken als die van het merk Sportlife hoopt de fabrikant meer consumenten te verleiden tot de aankoop van suikervrije kauwgom van het merk Smart. Uiteindelijk betaal ik dus meer voor goedkope kauwgom omdat het moet concurreren met dure kauwgom en wordt ik bovendien ook nog gedwongen om het milieu meer te belasten.
