De huidige generatie jongeren verstaat onder verkering hebben meteen met elkaar naar bed gaan. Wij ouderen denken dat ze dit gedrag zichzelf hebben aangeleerd maar is dat ook zo?
Jongeren moeten op steeds jongere leeftijd van alles doen om bij de groep te horen. Dit begint al op de peuterschool. Was de verjaardag van een peuter vroeger gewoon een leuke dag waarop hij op de peuterschool met een zak drop de klas rond ging, tegenwoordig is het verworden tot een prestigieuze happening waarbij de ene peuter de andere peuter de loef probeert af te steken doordat de ene peuter met een nog mooiere en nog creatievere traktatie de klas rondgaat als de ander. Met een met een met een papier varkenskop en een ballon versierde Danoontje hoef je echt niet meer aan te komen. Wil je er nog een beetje bij horen dan moet je al minstens met een miniatuurspoorbaan met miniatuur boompjes en een station aankomen met daarop voor ieder kind een papieren treinstelletje met inhoud.
Jongeren steeds jonger met elkaar naar bed:
Ook het verjaardagfeest zelf wordt steeds belangrijker om er bij te blijven horen. Ook hiervoor geldt dat je met gewoon een middagje lekker buiten spelen en daarna patat eten met een frikadel echt niet meer hoeft aan te komen. Ook een middag naar de Fun to Run en daarna met de hele groep in de verjaardagshoek van de Macdonald waar voor ieder kind een Happy Meal met een leuk presentje klaarstaat is al niet meer genoeg. Bij een beetje verjaarspartijtje blijven alle vriendjes en vriendinnetjes slapen. Dit lijkt op het eerste gezicht een onverklaarbaar modeverschijnsel maar dat is het niet. Heel veel peuters weten niet beter of iedere nieuwe vriendin of vriend van hun vader of moeder blijft meteen te slapen. Voor hen is een vriendje of vriendinnetje dus ook pas een vriendje of vriendinnetje als ze zijn blijven slapen. Daarom vinden ze het ook als pubers de normaalste zaak van de wereld dat degene met wie je, ook al is het nog maar net, bevriend bent ook meteen blijft slapen.
