Toetemism is een geloof, waarin ieder mens een spirituele verbinding of verwantschap met een ander fysiek ween heeft, zoals een dier of een plant. Dit noemt men een Spirit Being of Totem. Met de Totem wordt men gedacht om te communiceren met een bepaalde verwant groep of een individu en dient als Embleem of Symbool.
Een Totem is een Geest Wezen, Heilig Voorwerp of een Symbool dat dien as een Embleem van een Groep Mensen, zoals Familie, Clan of Stamboom. Het Totemic Symbool kan dienen als een herinnering van afkomst van de Familie Groep of Mythisch Verleden Hoewel de benaming Totem is deze het geloof in Tutelary Geesten en Goden niet beerkt tot de Inheemse Volkeren, maar gebruikelijk bij een Culturen over de Gehele Wereld. Totemistische overtuigingen zijn te vinden in de Afrika, Arabië, Azië, Australië, Noordpool, Europa.
Hedendaagse NeoShamanic, New Age en Mythopoëtische Mannen Bewegingen zijn meestal niet betrokken in het praktiseren van Tribale Religie en kunnen zich deze niet toe-eigenen. Zij gebruiken de Totem Religie voor de Persoonlijke Identificatie met een Tutela.
Gelijkenissen tussen het Geestelijke Leven van Savages en Neurotics noemt men Totem en Taboe, deze gelijkenissen is bestudeerd en beschreven in een boek van Sigmund Freud in 1913. Het is een verzameling van vier essays voor het eerst gepubliceerd in het tijdschrift Imago in 1912 – 1913 in dienst van de toepassing van de psycho-analyse naar de velden van de Archeologie, Antropologie en de studie van Religie: “The Horror of Incest” – De Gruweldaad van Bloedschande, “Taboo and Emotional Ambivalence” – Heilig en Emotioneel Tegenstrijdigheid, “Animism, Omnipotence of Thoughts” – Animisme, Almachtige van Gedachten, “The Return of Totemism in Childhood” – De Terugkeer van Totemism in Kindsheid.
In het boek Taboo and Emotional Ambivalence van Freud, beschouwt deze de Relatie van Taboes áán het Totemisme. Freud gebruikt zijn begrippen als ‘Projectie’en ‘Ambivalentie’die hij ontwikkelde tijdens zijn werk met Neurotische Patiënten in Wenen, Oostenrijk, om de relatie tussen Taboe en Totemisme bespreekbaar te maken.
Net als Neuroticie, voelen Primitieve Mensen een Ambivalent over de meeste mensen in hun leven, maar deze zal niet toegeven in het bewust zijn aan zichzelf. Zij zullen dat niet zoveel toegeven als zij houden van hun moeder, er zijn altijd dingen die ze over haar haten. Het onderdrukte deel van deze ambivalentie, het haten deel, wordt geprojecteerd op anderen in hun omgeving. In het geval van inboorlingen, worden haatdragende onderdelen geprojecteerd op de Totem. Zoals in : ‘Ik wilde niet dat mijn moeder ging om te sterven’, maar ‘de Totem wilde haar hebben om te sterven’.
Freud breidt het idee uit van Ambivalentie, om de relatie op te nemen van burgers áán hun heerser. In ceremonies van de omringende koningen, die vaak nogal geweldadig zijn, beschouwt hij twee niveaus die functioneren als “Het Schijnbare” en als “Het Wezenlijke”. Hij gebruikt voorbeelden om de Taboes te Illustreren op de Heersers. Hij zegt bijvoorbeeld; dat de Koningen van Ierland onderworpen waren aan beperkingen, zoals het niet gaan naar bepaalde Steden of op bepaalde Dagen van de Week.
In Animism, magic en de Omnipotence of Thought, onderzoekt Freud het Animisme en Narcistische Fase dit ge-assoieerd met een Primitief begrip van het Universum en de vroegere Libidinal Ontwikkeling. Een geloof in Magie en Tovenarij is afgeleid van een over-waardering van Psychische Handelingen, waarbij de Structurele Voorwaarden van de Geest wordt omgezet naar de maatschappij om de persoon heen. Deze over-waardering overleeft in zowel Primitieve Mensen alswel in Neurotici. De Animistische manier van Denken wordt beheerst door een ‘Almacht van Gedachten’, een projectie van de Innerlijke Geestelijke Leven naar de buitenwereld toe. Deze denkbeeldige constructie van de werkelijkheid is ook waarneembaar in Obsessief Denken, Waanvoorstelllingen, Aandoeningen en Fobieën. Freud merkt op, dat de Almacht van Gedachten, is het behouden in de Magische Wereld van de Kunst. Het laatste deel van de essay sluit de relatie tussen Magie het Paranormale, Bijgeloof en Taboes, met het argument, dat de praktijken van het Animisme zijn, dit is dan slechts een cover up van Instinctieve Repressie.
Hoewel Totems vaak het focus van Ritueel gedrag is, is men het algemeen over eens dat het Totemisme Géén Religie is. Totemisme kan zeker ook Religieuze Elementen in verschillende mate insluiten. net zoals het samengevoegd kan worden met Magie en daadwerkelijk kan vershijnen. Totemisme is vaak vermengd met verschillende soorten andere overtuigingen, zoals voorouder verering, ideeën van de ziel of animisme. Dergelijke mixen hebben in het verleden kennis gemaakt met specifieke Totemisme en ondervonden hierbij moeilijkheden.
Totem Palen zijn niet religieuze voorweren, aar ze communiceren belangrijke aspecten van de inheemse cultuur. Houtsnijwerk van dieren en andere personages zijn meestal tekens of gebeurtenissen die een verhaal vertegenwoordigen. Het houtsnijwerk symboliseert of herdenkt culturele overtuigingen die vertrouwd zijn met Legendes, Clan Lineages of Opmerkelijke Gebeurtenissen. De palen kunnen ook dienen als functionele kenmerk, als : welkom bord voor dorps bezoekers, mortuarium, schepen, voor graven of als middel om publiekelijk iemand belachtelijk te maken. Gezien de complexiteit en symbolische betekenis van Totem Paal Gravures, is de plaatsing en het belang in de kennis en de aansluiting op de betekenis van de figuren.
Totem Palen zijn Monumentale Sculpturen gesneden op palen of pilaren met symbolen of figuren gemaakt van grote bomen. Het woord Totem is afgeleid van het Algonquian woord Odoodem, ‘Zijn Verwantschap Groep’.
