Kinderen en eten blijft lastig. Is het iedere avond raak? Zijn er altijd wel discussie over het eten? Je zegt dat het kind zijn bord leeg moet eten en het kind gooit vervolgens het eten op de grond? Hier onder enige uitleg en daarbij ook nog tips over wat je nu kunt doen.
Normale ontwikkeling van de peuter
Peuters zitten in een periode in het leven waarin “nee” een erg vaak gebruikt woord is. Het wordt ook wel eens de peuterpuberteit genoemd. Boosheid, moe, opgewonden, verdrietig en spanningen kunnen allemaal invloed hebben op de eetlust van de peuter. Het nee zeggen zal dus ook hier weer terugkomen. Vaak gaat het slechte eten vanzelf weer over. Er is dus geen reden voor directe paniek. Wanneer een peuter trek heeft wil hij zeker wel eten. Het komt bijna niet voor dat de verminderde eetlust uitloopt tot een groeivertraging of ontwikkelingsachterstand. Een peuter weet onbewust hoe zij het beste de voedselopname kunnen regelen. Hoe gek dit ook klinkt. Mocht het toch voorkomen dat een kind niet voldoende groeit, klaagt, zich anders gedraagt of ziektesymptomen vertoont en er zijn toch wat zorgen, dan kun je altijd terecht bij de huisarts.
Wat heeft een peuter nodig?
Kinderen tussen de 1-3 jaar hebben gemiddeld per dag het volgende nodig:
- 2 / 3 sneetjes brood.
- 1 / 2 aardappelen of 1 / 2 lepels rijst, spaghetti of macaroni
- 1 / 2 opscheplepel groente
- 1 / 2 porties fruit
- 2 bekertjes melk (een 3 dl.)
- 0,5 plak kaas
- 60 gram vlees (of vleesvervangers) dit is inclusief vleeswaren
- 5 gram margarine / halvarine per snee brood
- 15 gram (is ongeveer 1 eetlepel) vloeibaar vet waarin een warme maaltijd wordt bereid.
Dit is natuurlijk het gemiddelde, als een kind niet direct hiervan alles wil eten is er geen reden tot directe paniek. Ik heb zelf iemand in mijn eigen omgeving die als klein kind alleen maar bruine bonen at en ook hij is groot geworden, al was het met iets meer moeite.
Tips
Wanneer er wat zorgen zijn over het eetgedrag kun je een schriftje bijhouden. Hier kun je opschrijven wat het kind per dag eet. Zo krijg je een mooi overzicht. Zet hierbij natuurlijk ook het drinken. Met de lijst die hierboven staat krijg je een goed beeld. Wanneer er nog steeds zorgen zijn kan je ook altijd terecht bij het consultatiebureau.
Geef zelf het goede voorbeeld. Hierbij wil ik niet zeggen dat je ineens alles moet eten wat je zelf ook helemaal niet lekker vind. Eet wel gewoon normaal, het liefst 3 maal daags een maaltijd en niet teveel snoepen tussendoor.
Troost het kind niet altijd direct met een snoepje of een koekje. Hiermee kun je namelijk al snel veel snoepgoed geven. Wanneer dit gebeurd wordt de troost geassocieerd met lekkers. Je kunt bijvoorbeeld ook even knuffelen.
Zijn groente een probleem? Probeer de groente eens te verstoppen in het eten. Bijvoorbeeld soep of saus gemaakt uit groente. Ook kun je proberen de groente anders klaar te maken. Neem een rauwe groente i.p.v. gekookte. Wanneer de groenten knapperig zijn eten peuters ze vaak beter.
Wanneer je een tussendoortje geeft doe dit dan niet vlak voor de maaltijd. Op die manier is de buik van het kind al een beetje gevuld en de eetlust afgezwakt.
Zeg van te voren dat het eten bijna klaar is. Op die manier kan het kind zich hierop voorbereiden en hoeft hij niet in een keer het speelgoed weg te leggen.
Probeer zo min mogelijk strijd te leveren. In het begin van het artikel hebben we het gehad over de peuterpuberteit. De ja van de ouder is dan automatisch de nee van het kind. Dit doet de sfeer aan tafel geen goed.
Je kunt het kind meer betrekken bij het eten. Ga samen boodschappen doen, of laat het kind helpen met koken. Laat zien wat er met het eten gebeurd, dat je er zout opdoet en waarom. Laat het kind ook voor een beetje meebeslissen wat er wordt gegeten.
Probeer het kind uitgerust aan tafel te zetten. Wanneer iemand, ongeacht de leeftijd, moe is raak je vaak sneller geïrriteerd. Dit geld ook voor peuters.
Probeer altijd een positieve draai te geven. Wanneer een boterham voor de helft is opgegeten is het bord ook al half leeg!
Ook het stil zitten aan tafel blijft lastig. Wanneer dit goed gebeurd vertel dit dan ook. Het kind krijgt dat een goed gevoel over zichzelf.
Probeer dus niet teveel de aandacht negatief te benutten. Negeer het wanneer een kind erg moeilijk doet. Op deze manier krijgen ze niet de aandacht die ze willen. Wanneer het kind het wel goed doet is het slim om dit direct aan te pakken en hier positief op te reageren. Het kind legt zo de link tussen goed eten en aandacht.
