De nationaal sociale politiek kenmerkt zich door het feit dat het de belangen van de eigen bevolking voorop stelt. Deze belangen bestaan onder andere uit goede betaalbare gezondheidszorg, volledige goedbetaalde werkgelegenheid, goed betaalbaar onderwijs, een goede infrastructuur en gegarandeerde veiligheid voor het Nederlandse volk. Om deze zaken te kunnen verwezenlijken gaat bij de nationaal sociale politiek het Nederlandse volk voor en kunnen in Nederland verblijvende buitenlanders er wel gebruik van maken maar kunnen zijn er geen wettelijke aanspraak op doen.
Waarom blijft de nationaal sociale politiek populair?
De nationaal sociale politiek is al eeuwenlang onverminderd populair bij heel veel Nederlanders. De meeste Nederlanders onderschrijven namelijk het gedachtegoed van de nationaal sociale politiek dat de Nederlandse politiek er in eerste instantie voor is om de belangen van de Nederlanders te dienen.
Wie is een Nederlander?
Voor de nationaal sociale politiek is iedereen die in Nederland geboren is en waarvan de ouders in Nederland geboren zijn, iedereen die voor de wet met een Nederlander verbonden is en de daar uit voortkomende nakomelingen een Nederlander.
Waar loopt het spaak bij de nationaal sociale politiek?
In de praktijk blijkt de nationaal sociale politiek al bij het eerste punt, goede betaalbare gezondheidszorg voor alle Nederlanders, spaak te lopen. Dit wordt direct veroorzaakt door diezelfde goede betaalbare gezondheidszorg. Door de goede betaalbare gezondheidszorg wordt de gemiddelde Nederlander steeds ouder. Een oudere bevolking heeft als gevolg sterk oplopende kosten voor de gezondheidszorg. De eerste manier om een grote stijging van de kosten voor de gezondheidszorg in de hand te houden is door de loonkosten van degenen die in de gezondheidszorg werken zo laag mogelijk te houden. Omdat de nationaal sociale politiek echter staat voor goedbetaalde werkgelegenheid voor alle Nederlanders zullen voor alle onderbetaalde banen in de gezondheidszorg die door laaggeschoolden kunnen worden gedaan in Nederland verblijvende buitenlanders worden ingehuurd omdat die volgens de nationaal sociale politiek wettelijk geen recht hebben op een goede beloning. Het is echter gebleken dat zelfs hiermee de kosten voor de gezondheidszorg te hoog zullen oplopen. Daarom heeft de nationaal sociale politiek als tweede beleidsuitgangspunt het verplicht stellen van het voorkomen van kosten in de gezondheidszorg. De eerste wet die ze hiervoor met succes hebben ingevoerd was het rookverbod in publieke ruimtes en op de werkvloer. Daarna volgden er nog een aantal wetten en zullen er nog vele wetten volgen. Eén van de volgende wetten die de nationaal sociale politiek in de toekomst zal invoeren is een verbod op het eten van vlees. Bij die wet snijdt het mes namelijk aan twee kanten namelijk; het verkleind het aantal toekomstige kankerpatiënten en het verkleind de CO2 uitstoot met een enorm percentage. De derde fase in het beleid van de nationaal sociale politiek om de kosten van de gezondheidszorg betaalbaar te houden is om te voorkomen dat er mensen worden geboren die veel zorg nodig hebben. Hierbij moet je denken aan een voortplantingsverbod van mensen met een erfelijke ziekte. Tenslotte zal de nationaal sociale politiek er voor zorgen, door het beïnvloeden van de publieke opinie, dat het bespreekbaar wordt om grenzen te stellen aan de gezondheidszorg. Dit zal beginnen met maatregelen waar iedereen zich in zal kunnen vinden zoals bijvoorbeeld het niet meer vergoeden van hele dure methodes om het leven van mensen ouder dan 90 jaar nog een paar maanden te verlengen.
