Net als duizenden andere Fillipijnse jonge vrouwen besloot ook Malaya om als werkster te gaan werken in Saudie Arabië. Op de Fillipijnen was er, behalve in de prostitutie, ook voor haar geen werk te vinden. Via een bemiddelingsbureau vond ze een betrekking bij een puisant rijke sultan. Met gemengde gevoelens nam ze de betrekking aan, aan de ene kant was ze blij dat ze al zo snel een betrekking had gevonden, aan de andere kant was ze een beetje angstig omdat ook zij de verhalen had gehoor over Fillipijnse werksters die eigenlijk als goedkope seksslavinnen werden gebruikt. Ze hoopte echter dat ze, met haar kooktalent, zich op kon werken naar een functie in de keuken.
Werkster in een sprookjespaleis:
Malaya kwam terecht in het paleis van één van de rijkste en belangrijkste sultans van Saoedi-Arabië. Meteen bij aankomst werd haar verteld dat zij de nieuwe verantwoordelijke werd voor de gangen van het paleis en moest ze haar paspoort inleveren. Dit waren nou eenmaal de regels in Saoedi-Arabië, volgens de jongeman die haar naar haar kamer bracht. Op weg naar haar kamer liepen ze door de oneindige, rijkversierde lange gangen van het paleis. Je ziet het, zei de man vriendelijk, er is genoeg te doen hier voor je.
Lekker aan de gang:
De volgende morgen ging Malaya vol goede moed aan de gang. Het werk viel haar erg mee want het bleek dat zij als verantwoordelijke voor de gangen de beschikking had over 10 medewerkers en een aantal veeg/dweil machines en hoogwerkers. Na een paar weken voelde ze zich volledig thuis in haar nieuwe functie. Ze had het zo goed op de regel dat ze eigenlijk alleen nog maar door de gangen liep om het gedane werk te controleren en indien nodig de medewerkers op bepaalde zaken te wijzen die moesten worden gedaan.
De droom van malaya:
Al wandelend door de gangen beeldde Malaya zich af en toe in dat zij een prinses was die de ronde deed in haar eigen paleis. Op een dag, toen zij als een prinses door de gang schreed, werd zij plotseling uit haar dagdroom opgeschrikt door een jongeman die haar aansprak. Hallo, zei hij vriendelijk, wie ben jij. Ik heet Malaya, zij Malaya een beetje verschrikt. Mijn naam is Mohammed, zei de jongeman. Hij keek haar aan en toen gebeurde er iets, alles om haar heen leek te vervagen en ze zag alleen nog maar zijn mooie diepbruine ogen. Als door een onzichtbare kracht werd ze naar hem toe geduwd en voor ze er erg in had stonden ze met elkaar te vrijen tegen een rijkversierde pilaar.
Prins mohammed:
Als in een droom tilde Mohammed haar op en droeg haar naar zijn vertrekken. Daar kronkelden ze in elkaars armen en de vonken spatten er van af. Ze bereikten hoogtepunt na hoogtepunt en vielen daarna in elkaars armen in slaap. Een paar uur later schrok Malaya wakker en keek verschrikt om zich heen. Ze moest aan het werk! Straks raakte ze haar baan kwijt als men ontdekte dat ze hier met een wildvreemde in bed lag. Toen werd ook Mohammed wakker. Hij zag haar verschrikte gezicht en zei, maak je geen zorgen, ik ben de prins, alles komt goed.
Prinses malaya:
Ze namen afscheid en Malaya ging weer aan het werk. ’S Avonds na het werk nodigde de prins Malaya uit om met hem te komen eten. Natuurlijk accepteerde zij de uitnodiging. Ze kleedde zich op haar mooist en werd naar de Koninklijke eetzaal gebracht. Daar zat Mohammed haar, met de rest van zijn familie, op te wachten. Mohammed liep haar tegemoet en bracht haar naar haar plaats aan de tafel. Toen iedereen zat stond Mohammed op en nam het woord. Geachte familie, zei hij, hierbij wil ik jullie voorstellen aan mijn bruid, Malaya. Malaya wist niet wat ze hoorde maar ze straalde van geluk. Een maand later trouwden zij en werd zij prinses Malaya.
