Dis-Sociatie Identiteits-Stoornis DIS, voorheen meer bekend als Meervoudige Persoonlijkheids Stoornis MPD, is een Psychische Stoornis op het Dis-Sociatieve Spectrum gekenmerkt door ten minste twee verschillende en relatief blijvende Identiteiten of Ge-Dissocieerde Persoonlijkheids Toestand, die afwisselend gedrag van één karakter als persoon controleren. Deze worden met name begeleid door geheugen stoornis voor belangrijke informatie die niet verklaard worden door gewone vergeetachtigheid.
De symptonen zijn niet voor rekening van Drugs Misbruik, Epileptische Aanvallen, andere Medische Aandoeningen en ook niet voor rekening van Fantasie Spelletjes bij Kinderen. De Diagnose is vaak moeilijk, omdat er aanzienlijke comorbiditeit met andere Psychische Stoornissen is. Malingering moet worden overwogen als er mogelijke Financiële of Forensisch Gewin bij komt, evenals na-gebootste stoornis als Hulp Zoek Gedrag.
DID is een van de meest betwiste psychiatrische aandoeningen met geen duidelijke consensus over de diagnose of behandeling. Onderzoek naar de effectiviteit van de behandeling is betrokken in de eerste plaats met de klinische aanpak en case studies. Dissoiatieve Symptonen variëren van gemeenschappelijke verval in aandacht en wordt afgeleid door iets anders en dagdromen maakt deel uit van Pathologische Dissociatieve Stoornissen. Er bestaat geen Systematische Empirisch ondersteunde definitie van heet woord Dissociatie, het is niet hetzelfde als Schizofrenie.
Symptomen en Signs
Volgens de Vijfde Diagnostic en Statistical Manual van Mental Disorders de DSM, omvat DID de aanwezigheid van twee of meer verschillende Indentiteiten van Persoonlijkheid. Deze stelt dat alternatieve controlle van het gedrag van het Individu vergezeld door het onvermogen om persoonlijke informatie te herinneren dan dat wat wordt verwacht op dat moment van de omgeving, via de normale vergeetachtigheid. In elk individu varieert de klinische presentatie en het niveau van functioneren en kan veranderen van ernstig vertoord naar voldoende verstoord. De syptomen van dissociatieve amnesie, dissociatieve fugue en depersonalisatiestoornis worden ondergebracht onder de DID Diagnostiek en worden niet afzonderlijk vastgesteld. Personen met DID kunnen leed ondervinden van zowel de symptomen van DID mede door opdringerige gedachten of emoties en de gevolgen van de bijbehorende symptomen. De meerderheid van de patiënten met DID rapporteren seksueel en of lichamelijk misbruik tijden hun kiinder jaren. Identiteiten kunnen niet op de hoogte zijn van elkaar en hokjes met kennis en herinneringen, wat resulteert in een chaotisch persoonlijk leven.
Juridische Onderwerpen
Het aantal rechtzaken waarbij DID ter sprake komt is hoog sinds de jaren 1990 en de diagnoses presenteert een verscheidenheid van uitdagingen voor de rechts stelstel. Rechtbanken moeten individuen die symptomen van DID om juridische of sociale redenen nabootsen en onderscheiden. Binnen jurisprudentie zijn er drie belangrijke problemen.
1. Personen gediagnosticeerd met WIST kunnen anderen van misbruik beschuldigen, maar gebrek aan objectief bewijs en baseren hun beschuldigingen uitsluitend op regelmatige of hervonden herinneringen.
2. Er sijn vragen over de burgerlijke en politieke rechten die veranderd zijn, in het bijzonder die legaal veranderen en de persoon in kwestie kan vertegenwoordigen als in het ondertekenen van een contract of een stem die uitgebracht is.
3. Mensen gediagnosticeerd met WIST dit worden beschuldigd van misdaden kunnen schuld ontkennen vanwege het misdrijf die wordt gepleegd door de andere Identiteits Toestand.
Personen met deze aandoening kunnen gepresenteerd worden met vooraanstaande medische onverklaarde Neurologische Symptomen, zoals niet-epileptische aanvallen, verlammende of zintuiglijke verleis. In Culturele Instellingen waren dergelijke symptomen gemeenschappelijk. Ook in Instellingen waar de normatieve bezit vaak landelijk is in bepaalde gebieden. De ge-fragmenteerde identiteiten kunnen de vorm aannemen van het bezitten van geesten van bepaalde personen, goden demonen, dieren of zelfs mythische figuren. Acculturatie of Langdurig Inter Cultureel Contact kunnen de kenmerken van andere identiteiten vorm geven. Bezittings Vorm Dissociatieve Identiteits Stoornis kan worden onderscheiden van Cultureel ge-accepteerde bezittings toestand in die zin, dat het voormalig bezit niet vrijwillig bezit is geweest, schrijnend, niet controlle hebben en vaak terugkerende of aanhoudend; dit impliceert conflict tussen het individu en zijn of haar omgeving als familie, sociaal, milieu of op het werk en manifesteert zich op tijden en plaatsen die de normen van een bepaald cultuur of religie schenden.