De theologische lente is de figuurlijke opvolger van de theologische winter. Maar waar staat de theologische winter voor. De theologische winter is duizenden jaren geleden door de mens geschapen. Dat was het moment waarop de mens wel besefte dat hij bestond maar geen idee had waar hij vandaan kwam en waarom hij op aarde was. Om hem heen gebeurde allerlei dingen waar de mens nog absoluut geen verklaring voor kon geven. Toch was de mens zover ontwikkeld dat ze zelf hun bestaan steeds meer begonnen te beseffen. Omdat de mens nog geen benul had van natuurkundige en scheikundige processen zochten ze naar andere manieren om het leven te verklaren. En toen schiepen de mensen god naar hun evenbeeld en zij zagen dat het goed was. Met God konden zij alles verklaren. Alles was gemaakt door god. En alles gebeurde omdat god dat wilde. Op den duur vergaten de mensen dat ze zelf god geschapen hadden en begonnen te geloven in hun eigen bedenksel. Ze bedachten er steeds meer bij en schreven dat op in dikke boeken. Zo ontstonden o.a. de Bijbel, de Koran en de Tora. Op deze bedenksel werden hele religies gebaseerd die zelfs hun wetten baseerden op deze bedenksels. Zo veranderde God langzaam maar zeker in een figuur die van de mensen eiste dat ze bepaalde dingen voor hem deden. God veranderde langzaam maar zeker in een dictator. Deze theologische dictatuur is de theologische winter.
De theologische dictatuur:
In een theologische dictatuur zijn de mensen onderdanen van God. God heeft alle macht en oefent zijn macht uit door middel van zijn handlangers. Deze handlangers zijn slimme mensen die de domme minderheid weten wijs te maken dat ze werken voor God. Deze handlangers zorgen ervoor dat iedere andersdenkende het leven onmogelijk wordt gemaakt of ze laten andersdenkenden verdwijnen.
De theologische lente:
Na de Arabische lente zal op den duur ook de theologische lente volgen. Aan de basis van de theologische lente staat het onderwijs. Als alle mensen beter ontwikkeld raken zullen ze één voor één gaan beseffen dat ze onderdrukt worden door geloof. Zij zullen zich massaal vreedzaam losmaken van het dictatoriale goddelijke juk. De zogenaamde helpers van God zullen er van alles aan doen om dit te voorkomen maar op den duur zullen zij, net als de dictators in de Arabische lente, het onderspit delven.
De theologische zomer:
De theologische zomer wordt een tijdelijk periode zonder goddelijke dictatuur. De mensen weten bijna alles doordat ze het wetenschappelijk verklaren kunnen. Toch komen ze weer op een punt waarbij de wetenschap hen geen duidelijkheid kan verschaffen. Dat is opnieuw het moment waarop de mens wel beseft dat hij bestaat maar ondanks alle wetenschappelijke vooruitgang nog geen idee heeft waar hij vandaan komt en waarom hij op aarde is. Opnieuw zal er iemand opstaan die ze weet te overtuigen dat hij het wel weet en hij zal hen vertellen wat ze moeten doen om ook die waarheid te krijgen.
De theologische herfst en winter:
De geschiedenis bewijst dat de mens niet leert van fouten uit het verleden en de fouten uit het verleden zullen zich steeds weer herhalen. Daarom zal na er na de theologische zomer weker weer een theologische herfst komen waarin handlangers van de waarheid langzaam maar zeker de macht zullen krijgen over de gewone massa. Dit zal weer uitmonden in een theologische winter.
Conclusie:
De mens wikt net als ik.
