Plato was een Grieks filosoof en schrijver. Hij was de leerling van Socrates, en de leraar van Aristoteles. Hij wordt door vele mensen gezien als een van de meest invloedrijke denkers in de westerse filosofie. Plato schreef veel en maakte Socrates tot de hoofdpersoon in zijn filosofische werken. In tegenstelling tot Socrates, stelde Plato niet alleen vragen maar zocht hij ook naar antwoorden. Mijn artikel gaat over een van de beroemdste werken van Plato, namelijk de Allegorie van de grot.
De Allegorie van de grot gaat over een aantal gevangen die in een grot zaten. Terwijl ze in de grot zaten, brandde er buiten een vuur. Tussen de grot en het vuur liep een weg waarlangs een muur was aangelegd. Op deze weg liepen er mensen voorbij die voorwerpen droegen, die boven het muurtje uitstaken. Ze droegen ook beelden van mensen en dieren. De gevangen hadden nooit iets anders gezien omdat ze met hun hoofd vast geketend waren, en dus niet konden bewegen. De echo’s die stemmen van de voorbijgangers weerkaatsten was het enige wat ze ooit gehoord hebben. Als een gevangene van zijn ketens werd bevrijd en naar het licht kon kijken, zou hij verblind raken en aan het licht moeten wennen. Als iemand hem vertelde dat alles wat hij tot nu toe gezien heeft nep was. En dat dit de echte werkelijkheid was, dan zou de man dat niet geloven, en denken dat wat hij in de grot had gezien, veel echter was.
Deze theorie kan op veel manieren worden uitgelegd. De eerste vraag die ik mezelf stel is, of de wereld waarin ik leef wel de echte werkelijkheid is? Ik denk dat als 20 mensen deze vraag zouden beantwoorden, er 20 verschillende antwoorden uit zouden komen. Een goed antwoord op deze vraag, is ook niet mogelijk. Ik denk dat iedereen zijn eigen werkelijkheid heeft. De werkelijkheid is een gedachte, een idee. De dingen die je zintuigen waarnemen, zul jij als echt beschouwen. Als jij een keer een ufo hebt gezien, zul jij denken dat ufo’s echt bestaan, ook al zullen de meeste mensen je niet geloven. Dit is denk ik ook de kern van de Allegorie van de grot. Dat de dingen jij waarneemt, slechts een afspiegeling is van een echtere werkelijkheid. En over wat de echte werkelijkheid is, zal nooit overeenstemming komen, omdat iedereen anders waarneemt en interpreteert.
Ik denk dat de werkelijkheid ook beïnvloedt kan worden. Als je een kind, dag na dag vertelt dat wereld over 15 jaar vergaat. En als dit zelfde kind, vervolgens op school in al zijn boeken hetzelfde leest. En als hij op straat aan iemand vraagt of de wereld over 15 jaar zal vergaan en de persoon aan wie hij de vraag stelt met ja antwoord. Dan is het logisch dat het kind dit zal geloven en dat dit zijn leven ook zal beïnvloedden. Hiermee wil ik duidelijk maken, dat de werkelijkheid voor iedereen anders is, en met een beetje moeite, kan je iemand beïnvloedden in de vorming van zijn eigen werkelijkheid. In een andere vorm werd de werkelijkheid en de manier van denken ook beïnvloedt in de tweede wereldoorlog d.m.v. indoctrinatie. De mensen werd systematisch duidelijk gemaakt dat het joodse volk slecht is, en na een tijdje geloofden de meeste mensen dit dan ook. Dit laat weer zien, dat de werkelijkheid geen vaststaand feit is.
Mensen maken hun eigen werkelijkheid en vormen hun eigen kennis. Andere mensen proberen je altijd te beïnvloedden in dit proces. Ze denken dat hun kennis en werkelijkheid als enigste kloppen, en ze proberen je te overtuigen van hun ideeën. Je moet altijd proberen om zelf na te denken, en kijken of het wel klopt wat de persoon die voor je staat aan je verteld. Als mensen dit niet doen, zijn ze te makkelijk beïnvloedbaar. En in het ergste geval komt er een dictatuur tot stand.
Ik heb veel geleerd over de werkelijkheid en kennis. Ik kan maar tot een conclusie komen. Iedereen heeft zijn eigen werkelijkheid, en die werkelijkheid wordt gevormd door de dingen die jij waarneemt en hoe jij die dingen interpreteert. Wat jij waarneemt is dus maar een afspiegeling van een echtere werkelijkheid. De werkelijkheid kan dus ook beïnvloedt worden. En dit kan leidden tot gevaarlijke situaties. Het belangrijkste is dus om altijd zelf na te denken. En je zelf vragen blijven stellen. Om zomaar iets aan te nemen van een ander is nooit goed.
