Bent u ooit wel eens gepest? Ik wel en het was niet bepaald een pretje. Sinds ikzelf ervaren heb hoe het is om gepest te worden heb ik er echt de pest in.
Pesten is een veelvoorkomend, urgent probleem in ons land en komt in elke generatie wel voor. Voornamelijk op scholen onder kinderen en in het openbaar. Maar ook op het werk kan er sprake zijn van pesterijen. De voornaamste oorzaak is de ruimte gelegenheid die we daartoe geven.
Wat er nú tegen pesten wordt gedaan vind ik persoonlijk niet voldoende. Aangepaste lesmethodes, waarschuwingen etc. lijken naar mijn idee niet genoeg invloed te hebben om pestgedrag terug te dringen.
Pesten moet zoveel mogelijk vermeden worden naar mijn mening en verdiend daarom een stevige aanpak. Pesten moet dus harder worden afgestraft, vind ik. Dit in de vorm van meer gepaste straffen. Straffen die daadwerkelijk het pestgedrag kunnen terugdringen.
Argumenten vóór:
Pesten kan worden gezien als een soort van geestelijke mishandeling. Mensen die gepest worden krijgen het mentaal meestal nogal zwaar te voorduren. Ze gaan bijvoorbeeld twijfelen aan henzelf en de dingen als waarheid beschouwen die de pester naar hen uitkraamt. Op den duur kan dit blijvende geestelijke schade aanrichten die de gepeste persoon zijn levenlang met zich meedraagt. Het kan zelfs in enkele gevallen zelfmoord tot gevolg hebben.
Ook kan er bij het pesten van een persoon lichamelijk geweld gebruikt worden. Bijvoorbeeld in de vorm van schoppen, slaan of aan iemands haar trekken. Al deze kenmerken van pesterijen hebben een zekere, negatieve invloed op de functionaliteit van het slachtoffer. In hoeverre het functioneren van de gepeste persoon wordt aangetast, bepaald de ernst van de mishandeling.
Het mishandelen van een persoon is strafbaar. Daarom vind ik dat pesters op eenzelfde manier moeten worden afgestraft als mensen die tot mishandeling van andere mensen of dieren in staat zijn.
Daarnaast hoor je vaak dat pesten erger wordt nadat er volwassenen bij zijn gehaald. Je gaat je dan afvragen hoe zinvol het is om een pester aan te spreken op zijn gedrag. Het is misschien een idee om de gepeste persoon een weerbaarheidstraining te geven. Maar hiermee pak je niet bepaald het pestprobleem aan. Daar is een veel bredere aanpak voor nodig. Straffen kan daar een onderdeel van uitmaken.
Door een gepaste straf te geven aan een pester kan deze er bewust over nadenken wat zijn gedrag voor hem teweeg brengt. De pester, en dit kan zowel een kind, jeugdige als volwassene zijn, zal naast een gepaste straf opgelegd te krijgen ook op de hoogte gehouden moeten worden van de schade die hij heeft aangericht bij het slachtoffer. Dit om de pester duidelijk te maken waarom hij gestraft wordt en hem tot bezinning te laten komen. Als de pester vervolgens weer terugvalt in zijn oude gedrag, is het goed om een nieuwe straf te bedenken, die wel enige invloed heeft.
Argumenten tegen:
Sommige mensen denken dat straffen weinig tot geen effect heeft. Zij vinden het een betere oplossing om kinderen die pesten, de mogelijkheid te bieden een traject te volgen. Een traject waarin bewustwording van het eigen gedrag en eigen kwaliteiten centraal staat. Scholen zouden hieraan een positieve bijdrage kunnen leveren door kinderen die pesten juist NIET aan te pakken met straffen. Onder het lastige gedrag van een kind liggen namelijk vrijwel altijd sociaal-emotionele problemen en kwaliteiten verborgen.
Dit vind ik persoonlijk een beetje in strijd met het straffen van iemand voor bijvoorbeeld lichamelijke mishandeling. Hij of zij ondergaat toch ook geen traject om zo te voorkomen dat hij nog meer schade aan kan richten? Gevangenissen zitten vol met mensen die het thuis moeilijk hebben en daardoor geestelijk instabiel zijn, waardoor ze lastig gedrag vertonen. Straffen lijkt me daarom een duidelijker signaal om pesten de grond in te drukken.
Maar dan kun je je afvragen waar de grens ligt tussen plagen en pesten. Kun je eenmalig iemand uitschelden ook als pestgedrag ervaren? Of wordt iemand pas gepest wanneer hij of zij meerdere malen de dupe is van beledigingen of getreiter. Omdat de grens moeilijk vast te leggen is kun je moeilijk een gepaste straf verzinnen. Daarom vinden sommige mensen dat pesten anders moet worden aangepakt.
Mij lijkt het juist een goed idee om de ernst van het pesten vast te stellen door getuigen en door het slachtoffer zelf. Het slachtoffer zou persoonlijk kunnen aangeven hoe erg hij gepest wordt en hoeveel invloed dit op hem heeft. Getuigen van de pesterijen zouden gezamenlijk kunnen vaststellen wat de pester allemaal heeft gedaan. Aan de hand van deze 2 gegevens zou een gepaste straf kunnen worden bepaald. Als een persoon meerdere malen iemand uitscheldt zou deze persoon bijvoorbeeld een weeklang pleincorvee opgelegd kunnen krijgen, om maar iets te verzinnen. Voor mensen die geregeld iemand treiteren zou een zwaardere straf verzonnen kunnen worden. Een straf hoeft dus niet altijd juridisch worden bepaald maar kan ook gewoon door de school, door een wijkagent of door de ouders worden opgelegd.
Conclusie
Kort samengevat sta ik dus helemaal achter het standpunt om pesten strafbaar te maken. Dit omdat het kan worden gezien als een soort mishandeling en het een duidelijker signaal geeft dan waarschuwingen, het volgen van trajecten of het aanspreken van de pester. Ook zal het straffen ervoor zorgen dat de pester zich meer bewust wordt van zijn gedrag wanneer hij/zij de straf uitzit of uitvoert.
Ik geloof dus dat pesten verminderd zal worden wanneer het als strafbaar wordt beschouwd. Deze straf hoeft dan niet per se juridisch worden bepaald maar kan net zo goed bepaald worden door de school of de ouders. Zolang de straf maar gepast is.
