Vietnam, een vakantiebestemming voor steeds meer mensen. Tevens een land met een tragische geschiedenis waar je je, ook tijdens je reis, nauwelijks aan kunt onttrekken. In de 19e eeuw werd Vietnam gekolonaliseerd door de Fransen, een invloed die nog steeds terug te vinden is. Na het einde van de Franse Oorlog (of eerste Indo-chinese oorlog) in 1954 werd het land verdeeld in 2 delen.
Noord-Vietnam dat zich orienteerde op de Sovjet Unie en China onder de nieuwe naam Democratische Republiek van Vietnam. De leider werd Ho-Chi Minh, de hoofdstad Hanoi.
Zuid Vietnam, dat zich orienteerde op de Verenigde Staten, toen officieel de republiek Vietnam. De leider werd president Ngo Dinh Diem, de hoofdstad Saigon. (nu: Ho Chi Minh stad)
Dat het communisme en het kapitalisme zich in deze wereld niet goed tot elkaar verhouden toont de wereldgeschiedenis uitgebreidt aan. In Vietnam uitte het zich in de, wat wij noemen, Vietnam-oorlog of de Amerikaanse oorlog. Ook hiervan zul je uitgebreid de nalatenschap zien bij je reis naar Vietnam.
In 1976 werden Noord- en Zuid- Vietnam herenigd en werd de officiele naam de Socialistische Republiek Vietnam. De hoofdstad werd Hanoi en Saigon kreeg een nieuwe naam Ho Chi Minh stad.
(Veel meer informatie en achtergronden over de geschiedenis van Vietnam zijn te vinden op o.a. Wikipedia)
Hanoi
Na een vermoeiende lange reis via HongKong, werden we met een bus richting ons hotel in Hanoi gereden. Zoals gezegd sinds 1976 de hoofdstad van Vietnam. Het is de stad waar alle regeringsgebouwen zijn gevestigd. Je komt aanrijden via de buitenkant en het eerste wat je ziet zijn regeringsgebouwen, hoge flats, veel nieuwbouw (die overigens niet geheel volgens onze Arbo regels worden gebouwd). Hoe groot was het contrast toe we de oude stad inreden. Overspoeld door scooters en fietsen die werkelijk alles vervoerden wat maar denkbaar was, probeerde ik mijn ogen aan deze schijnbare chaos te laten wennen en er structuur in te vinden. Jammerlijk mislukt, ik geef het eerlijk toe.
Aangekomen bij het hotel dan ook eerst maar eens uitgerust van reis en vermoeienissen. Na het opfrissen en even bijkomen kregen we onze eerste -werkelijk onontbeerlijke les- in Vietnam, OVERSTEKEN. Voor diegene die naar Hanoi gaat zonder gids hierbij de korte samenvatting (zonder het beeld van 100-en scooters die langs je heen scheuren is het belang wellicht niet zo groot, als je ooit staat op een kruispunt ben je blij dat je deze les tot je hebt genomen 🙂
- Je staat bij een kruispunt en wil oversteken
- Haal diep adem en kijk nadrukkelijk in de richting waar de scooters in eerste instantie vandaan komen.
- Twijfel op enig moment niet meer en zet je eerste stap de weg op.
- BELANGRIJK: Hoe zenuwachtig je ook wordt, blijf zelfverzekerd doorlopen en kijken in de richting van de scooters. Ze zien je ! Hoe is me niet helemaal duidelijk geworden. Alles en iedereen zal om je heen rijden, links, rechts, maakt niet uit maar ze raken je niet.
- Tip: Hanteer bij een (zelden voorkomend) stoplicht dezelfde methodiek (als het groen is dan). De auto's, die veel minder in aantal zijn stoppen, veel scooters rijden door.
De Oude Stad:
De oude stad is een wirwar van straatjes met een soms enorme drukte. Mijn manier om snel vertrouwd te raken was me eerst de weg van het hotel naar het Hoan Kiem Meer eigen te maken. Alle wegen komen daar weer uit en iedereen kan je daar (ook zonder Engels) naar toe dirigeren.
Ten noorden van het meer ligt het oudste deel van de stad. Hele smalle straatjes, druk, veel handel. Alles lijkt op straat te gebeuren. Als je er bent probeer dan een van de kleine restaurantjes uit. Er is in negen van de 10 gevallen geen airconditioning maar een 'luid' werkende plafondventilator. De Vietnamese definitie van schoon is niet identiek aan de Nederlandse, maar ik heb er fantastisch gegeten. Check evt. of er iemand is die (3 woorden) Engels spreekt, dat maakt het makkelijker.
Ten zuiden van het meer ligt de Franse Wijk met veel ambassades en bijzonder mooie koloniale gebouwen. De sfeer is volstrekt anders dan in het Noordelijke deel van de stad maar de relatieve rust en ruimte kunnen even een verademing zijn.
Het Hoan Kiem Meer:
Het centrum van de stad ligt geheel rond het meer. In het midden van het meer staat de schildpaddenpagode. In de pagode is een schildpad te zien die uit het meer is opgevist. Hij zou 500 jaar oud zijn. Je kunt daar ook lezen naar welke legende de schildpaddenpagode is vernoemd. Ik was in Vietnam rond Tet (het Vietnamese Nieuw Jaar) en overal in de stad werden voorbereidingen getroffen voor dit feest. Bij de pagode waren veel Vietnamese families wierook aan het branden voor hun overledenen.
Hanoi Water Puppet Theatre:
Aan de rand van het Hoan Kiem Meer (de Noordzijde) bevind zich het Water Puppet Theatre. Vooraf wat mij betreft twijfelachtig, maar bij de reis inbegrepen dus wel gegaan ook al omdat het zo'n onderdeel is van de Vietnamese cultuur. (Vroeger werd op deze manier in het regenseizoen theater gemaakt in de rijstvelden). En ik moet zeggen: 'Een aanrader'. De poppen worden met stokjes onder water bewogen. Er is aandacht besteed aan de show door met lichteffecten te werken en links naast het podium staat een live band de muziek te verzorgen. (http://www.thanglongwaterpuppet.org)
Mausoleum Ho Chi Minh:
Een bezoekje aan Ho Chi Minh is indrukwekkend en bizar tegelijk. Aan een enorm plein staat een magnifiek gebouw waar je mag aanschuiven in een lange rij mensen waarvan enkelen in waarlijke devotie vol spanning afwachten hun leider te mogen zien. Aan de overzijde staan mensen de rozenstruiken en hagen met gemilimeterde precisie bij te werken en ondertussen komt er iemand in uniform langslopen die aangeeft dat je in rijen van 2 moet gaan staan, de benen bedekt, niet met je armen over elkaar mag staan, niet mag lachen of (luid) praten etc etc. Als je binnen bent loop je in die zelfde rij in absolute stilte in ongeveer een minuut langs Ho Chi Minh die er uitziet als een wassen beeld. Een bizarre ervaring die nergens mee te vergelijken is.
Ho Chi Minh huis:
Achter het mausoleum staat het huis waar Ho Chi Minh woonde, een traditioneel vietnamees plattelandshuis op palen. Twee sobere kamers en achtergelaten in de staat zoals deze was toe 'Ome Ho' overleed. Zeker bekijken. Daarnaast is een museum gebouwd waar uit de doeken wordt gedaan hoe het communisme onder zijn leiderschap opkwam. Het terrein heeft een prettige sfeer en ik weet niet hoe de bomen / planten heten die er staan, maar de wortels komen uit de grond gegroeid en als je even langer kijkt kun je er de meest prachtige patronen in zien.
De Een Pilaar Pagode:
Op hetzelfde terrein, tussen het huis en het mausoleum, de één pilaar pagode. Oorspronkelijk gebouwd in 1049 maar in de oorlog verwoest. Na de oorlog herbouwd. Zeker bekijken.
De Tempel der Literatuur:
De tempel is aan Confucius gewijd en tevens de oudste universiteit (ruim 900 jaar oud) van het land. Aan de zijkant van de tempel zitten een hoop -veelal oudere mannen- die de kunst van het kalligraferen meer dan beheersen. Fantastisch om te zien, veelal mooie, getekende oude “koppen”. Je zou er een tekst kunnen laten vertalen en kalligraferen. Bij binnenkomst in de tempel vallen de rijen schildpadden op aan weerszijden van het complex. Hierin werden de namen van de afgestudeerden gegrafeerd. De tempel / universiteit heeft een sterke band met Confusius, de bekende filosoof. Van oudsher werd er dan ook alleen filosofie volgens de Confusiaanse leer gedoceert. Met zijn 5 binnentuinen, prachtige beelden en indrukwekkende houtsnijwerk een absolute aanrader.
Het Hanoi Hilton:
Nee, niet het hotel maar de Hoa Lo Gevangenis.
Eerder gebruikt door de Franse kolonisten om politieke gevangenen op te sluiten en te martelen. Later, tijdens de Vietnam oorlog, gebruikt om Amerikaanse krijgsgevangenen in op te sluiten (o.a. voormalig presidentskandidaat John mcCain). Je moet ervan houden, en zeker van de nog zeer nadrukkelijk aanwezige anti Amerikaanse propaganda, maar de gevangenis geeft een goed beeld van hoe er in eerder dagen met gevangenen werd omgegaan. Ik vond het benauwend.
Tot zover mijn bevindingen over Hanoi, ik vond het een fantastische stad. Meer over Vietnam kun je gaan lezen in andere artikelen want ik ben nog lang niet uitverteld over dit bijzondere land.
