Londen is een fascinerende stad en het openbaar vervoer is eveneens fascinerend. Londen heeft zo ongeveer het beste netwerk van Europa met een hele hoge dekkingsgraad. Zo ongeveer iedere straat heeft een bus en iedere wijk zijn eigen metro- of trein station. Het reizen is zo simpel als A-B-C.
Mensen die naar Londen gaan komen daar in 70% van de gevallen met de trein aan op 1 van de stations aan de noordzijde: Liverpool Street Station als je met de boot via Harwich reist of vanaf Stansted Airport komt; Kings Cross St. Pancras als je vanaf Luton Airport komt of met de Heathrow Express vanaf Heathrow Airport en St. Pancras International als je met de Eurostar reist. 10% van de mensen komt aan op het zuidelijke station Victoria of Waterloo wanneer ze vanaf Gatwick Airport komen. De rest komt met de auto of vanaf Heathrow Airport met de metro.
De snelste manier om Londen door te reizen is per metro, zeker boven de Theems heeft vrijwel iedere wijk een metroverbinding met het centrum. De genoemde treinstations zijn ook overstapstations tussen metrolijnen. Zo is er een vlotte verbinding mogelijk tussen Heathrow en het noorden van Londen d.m.v. een overstap op Green Park of Leicester Square. Helaas rijdt de metro voor een groot deel onder de grond en zie je dus niet veel van de omgeving.
Om wat van de omgeving te zien is er een uitgebreid busnetwerk met meer dan 500 buslijnen en een nachtnet met meer dan 200 lijnen. Elke wijk en bijna elke straat heeft het grootste deel van de dag een goede busverbinding met de omgeving. Bussen rijden veelal langs metrostations en treinstations. Naast een netwerk van 24-uurs lijnen heeft Londen een apart netwerk van 50 N-lijnen. Deze lijnen rijden vanaf Trafalgar Square naar alle buitenwijken van Londen, ze volgen grofweg gezien de metrolijnen. Door dit redelijk dicht netwerk is er in heel Londen een goede verbinding. Het openbaar vervoer in Londen rijdt zeer frequent met op de meeste buslijnen in het centrum een frequentie van tussen de 3 en 8 minuten en buiten het centrum een frequentie van tussen de 8 en 12 minuten.
De meeste metrolijnen rijden overdag ook een frequentie van tussen de 3 en 8 minuten. In de spits kan het voorkomen dat op bepaalde traject gedeeltes er zelfs iedere minuut een metro vertrekt. Het is dan ook van belang goed op de borden te letten welke metro er vertrekt.
Vervoersbewijzen in Londen: In Londen kun je verschillende vervoersbewijzen gebruiken, de meeste Londenaren reizen met de Oystercard, de Londense variant op onze OV-chipkaart. In tegenstelling tot Nederland hoef je in Londen na het inchecken niet uit te checken, in Londen geldt een vaste ritprijs in de bus ongeacht de afstand die je reist. Met de oystercard betaal je 1 pond per rit, een kaartje in de bus kost 2 pond per rit, ongeacht de afstand.
Reis je eenmalig naar Londen dan kun je bij de kaartautomaat of het loket ook een London Travelcard aanschaffen voor 1 dag. Hiermee heb je dan vrij reizen in bus, tram, metro en lokale trein binnen de aangegeven zones. Deze zijn te krijgen in “Peak”(met spitstoeslag, dus ook geldig voor 09.30) en “Off Peak”, deze is alleen geldig na 09.30 en in het weekend de hele dag. Deze kaart toon je aan de chauffeur of, in de lijnen met open-instap aan het controle team. De busrit betaal je met de Oystercard door deze voor de gele vlak te houden bij de kaartautomaat van de chauffeur. Omdat het een zgn. “Flat Fare” is wordt er niet eerst een bedrag afgeschreven en later bijgeschreven, maar wordt er alleen de 1 pond afgeschreven.
Reizen met de metro en lokale trein is met de Oystercard ook redelijk makkelijk. Je kunt een metrostation niet anders betreden dan met een geldig vervoersbewijs. De Oystercard houdt je voor het gele vlak op de kast naast het poortje en het poortje gaat vanzelf open, ditzelfde geldt voor de meeste treinstation van London Overground de lokale treinverbindingen in London. Bij overstappen zonder het station te verlaten hoef je niet apart uit te checken, ongeacht met welk railvoertuig je verder gaat. Overstappen tussen railvoertuigen kan dus zonder extra in- en uit te checken. Het reizen met de London Travelcard gaat iets gecompliceerder, maar als je het eenmaal doorhebt hoe het werkt gaat het heel simpel. het kaartje gaat in de gleuf aan de voorzijde van de kast naast het poortje, het kaartje komt vervolgens aan de bovenzijde weer uit, pas als je het kaartje uit het kastje haalt gaat het poortje open.
Uiteraard zijn er voor de metro ook enkeltjes te koop doch deze kosten, ongeacht de afstand, 4 pond per stuk waarbij met de Oystercard er per zone betaald wordt. In het geval van een enkel kaartje voor de metro zal het kaartje in de automaat bij het poortje achterblijven wanneer men het metrostation weer verlaat. Ditzelfde gebeurt bij kaartjes waar de geldigheid van verlopen is. Met de Oystercard moet je bij het verlaten van een tramhalte of een station van de Docklands Light Railway niet vergeten uit te checken. Hier zijn geen poortjes, maar staan er palen op de perrons. Vergeten uit te checken bij zo’n station of halte kost je dan 10 pond.
Waarschuwing: mocht het zo zijn dat wanneer de poortjes van een metrostation open staan moet je wel in- of uitchecken. Werkt de Oystercard apparatuur helemaal niet dan wordt het hele metro netwerk vrij reizen. Werkt de apparatuur in een bus niet, dan is het reizen met die specifieke bus gratis. In andere bussen, ook op dezelfde lijn, dient wel weer gewoon betaald te worden.
