blog placeholder

In dit deel het gebruik van de onbepaalde voornaamwoorden “en” en “man”.

Onbepaalde voornaamwoorden

Onbepaalde voornaamwoorden zijn een soort persoonlijke voornaamwoorden waarmee je niet een specifiek persoon bedoeld. In het Nederlands gebruiken we het woordje `men´.

  • Men gedraagt zich de laatste tijd anders dan vroeger
  • Vroeger was men meer op de hoogte van bepaalde feiten

In deze zinnen wordt men gebruikt als persoon, maar blijft het onduidelijk wie er precies bedoeld wordt: het is meer een algemene uitspraak over de hele bevolking.

Onbepaalde voornaamwoorden in het Noors

In het Noors zijn er twee onbepaalde voornaamwoorden, namelijk “en” en “man”. Hierbij is “en” iets specifieker dan “man”, maar meestal kunnen deze woorden door elkaar gebruikt worden.

Er zijn echter een paar regels:

  • Als het onbepaald voornaamwoord het onderwerp is van de zin, dan mag je zowel en als man gebruiken
  • Als het onbepaald voornaamwoord niet het onderwerp is van de zin, dan mag je alleen en gebruiken
  • Als je meerdere zinnen schrijft, dan moet je consequent blijven, dus als je eenmaal met man begint, dan moet je iedere keer dat je naar diezelfde groep personen verwijst man gebruiken (een andere groep zou je dan eventueel kunnen aanduiden met en)

Een paar voorbeelden:

  • Men heeft av en toe vakantie nodig = man trenger litt ferie av og til OF en trenger litt ferie av og til
  • Men heeft av en toe vakantie nodig, je kunt niet altijd werken = man trenger litt ferie av og til, man kan ikke alltid jobbe OF en trenger litt ferie av og til, en kan ikke alltid jobbe (maar NOOIT: man trenger litt ferie av og til, en kan ikke alltid jobbe OF en trenger litt ferie av og til, man kan ikke alltid jobbe)
  • Men kan niet altijd geloven wat iedereen tegen iemand zegt = Man skal ikke tro alt en sier til en (hierbij wordt er met man en en niet per definitie dezelfde persoon bedoeld).

Het vervoegen van onbepaalde voornaamwoorden

Het woordje en is op verschillende manieren te vervoegen, als je het onbepaald voornaamwoord moet vervoegen, dan kun je het beste consequent en gebruiken.

  • bezit: altijd ens: ens bok, ens hus (en må ta vare på ens hus)
  • wederkerend: altijd seg: en må konsentrere seg

Het woordje man wordt eigenlijk niet op die manier gebruikt. Maar “men” kan natuurlijk wel iets bezitten. Dus man kan hjelpe sine venner.

Onbepaalde persoonlijke voornaamwoorden

In het Nederlands gebruiken we behalve men ook wel je of iemand (je moet niet altijd alles geloven. Iemand is zijn leven niet meer zeker in deze buurt). In het Noors kun je hiervoor vaak du (= jij) of folk gebruiken:

  • men zegt zoveel = folk sier så mye rart
  • men kan niet alles geloven wat er in de krant staat = du kan ikke stole på avisene

MAAR LET OP: Je kunt nooit in één zin veranderen van en/man naar du/folk!

Hivs man vil lære språket, må man (en nooit du/folk/han) snakke mye med folk (= als je de taal wilt leren, moet je veel met mensen praten)

Meer lezen?

Bronvermelding

  • Norsk grammatikk for fremmedspråklige
  • Nøkkel til Norge
  • Stein på stein
  • Her på Berget
  • ordbok (woordenboek) Nederlands-Norsk, Norsk-Nederlands
  • folkeuniversitetet
  • norsk språkrad

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR