Toen de Berlijnse muur 25 jaar geleden viel, was ik pas zeven jaar. Ik had nog geen idee wat er allemaal aan vooraf was gegaan, maar zelfs op die leeftijd had ik door dat er iets belangrijks gebeurde. Eerder dit jaar was ik met een vriendin op vakantie in Berlijn en toen drongen de gebeurtenissen pas echt tot me door, dit riep heftige gevoelens op. De laatste dagen, in deze periode van herdenking, komt alles bij elkaar.
Bijzondere belevenissen in Berlijn
Eind mei kwam ik na een enerverende reis van vijf dagen met een vriendin weer thuis uit Berlijn, en ik wil graag onze belevenissen met jullie delen.
Maandag verliep de treinreis naar Berlijn zonder problemen. We namen een taxi naar het hotel en nadat we ons geÏnstalleerd hadden kon onze ontdekkingstocht beginnen.
Met de bus kwamen we aan in de buurt van de Reichstag, dit is het Duitse parlement. We vonden dit een indrukwekkend gebouw met een indrukwekkende koepel en besloten deze later in de week te bezoeken. Bij een grasveld zagen we een zeepbellenblazer die van die grote bellen maakte, behoorlijk indrukwekkend. Hierna kwamen we aan bij Unter den Linden, een punt dat ik altijd al graag eens wilde zien. Ik vond het een mooie straat, maar het viel me wel een beetje tegen dat er veel gewerkt werd. Wat ik wel mooi vond was dat er verderop een brug was waar slotjes aan hingen, het is in meerdere plaatsen een gewoonte dat geliefden deze plaatsen. Ik kende deze gewoonte al uit Enschede, dus het sprak me sterk aan.
Na het avondeten hebben we de Fernsehturm bezocht, een hoge televisietoren waar je 365 graden rond kunt kijken over heel Berlijn. Dit vond ik een spectaculaire ervaring en het heeft ook weer een aantal mooie foto’s opgeleverd.
Dinsdag zijn we op pad gegaan met een hop on hop off bus, hierbij hebben we veel gezien en kregen we interessante informatie, maar ik raakte enigszins gefrustreerd van de koptelefoon omdat de oortjes steeds uit mijn oren vielen! We stapten uit bij Checkpoint Charlie, ook een punt dat ik altijd al eens wilde zien. Ik had er wel iets meer van verwacht en had een gevoel van Is dit nou alles?, maar ik vond het toch interessant en de bewakers die bij het Checkpoint stonden waren erg aardig.
Hierna zijn we naar het joods museum geweest, waar ik zeer van onder de indruk was. Als je bedenkt wat die mensen allemaal hebben moeten doorstaan en door wat voor rare ideeën dit kwam, kun je het gewoon niet geloven! Het museum had een mooie tuin, waar we onze lunch hebben gegeten.
Hierna vertrokken we met de bus naar een boottocht, deze boottocht was mooi en zeer rustgevend. We kregen opnieuw een hoop te zien, maar nu vanuit een heel ander standpunt. Later zagen we vanuit de bus bij de Berliner Dom kruizen als herdenking aan de omgekomen vluchtelingen bij de Berlijnse muur, hier kreeg ik weer even de rillingen van.
Hierna kwamen we bij de Brandenburger Tor, opnieuw een belangrijk punt in Berlijn. Komisch was dat we het uiteraard interessant vonden, maar we het eigenlijk nog het leukst vonden toen Sietje op de foto ging met een hond met een collectebus op zijn kop en we samen op de foto gingen met Koekiemonster en Elmo… Hierna hebben we nog op een riksja meegereden naar joodse kubussen die de omgekomen joden herdenken.
Woensdag hebben we de Gedǎchtniskirche bezocht, dit is een kerk die na de oorlog nooit herbouwd is. Een gedeelte was nu wel in restauratie. Deze kerk vond ik zeer mooi en indrukwekkend groot. We hebben er ook allebei een kaarsje aangestoken.
Hierna zijn we met de bus naar het Mauermuseum gegaan, waar ook weer indrukwekkende foto’s te zien en verhalen te lezen waren over mensen die over de muur probeerden te vluchten van Oost- naar West-Berlijn, maar bij wie dit vaak niet gelukt was. Maar ik was nog het meest onder de indruk van een waargebeurde film die we daarover gezien hebben, deze ging over twee families die met een luchtballon over de muur zijn gevlucht. Dit lukte pas bij de tweede poging, en de opluchting was dan ook zeer groot toen ze veilig in West-Berlijn waren aangekomen. Hieruit begreep ik dat de wanhoop van de mensen in Oost-Berlijn werkelijk extreem moet zijn geweest, dat ze zelfs hun eigen leven op het spel zetten om maar weg te komen.
’s Avonds zijn we in een ander gedeelte van Berlijn naar de Mauergedenkstǎtte geweest, waar nog een origineel deel van de muur te zien is. Op een grasveld ernaast was nog een stuk van een controlepost te zien, maar ik kreeg pas echt de rillingen van de gedenkmuur die er stond. Op deze gedenkmuur staan foto’s van vluchtelingen die omgekomen zijn bij hun vlucht. Via een geluidsinstallatie zijn daarbij de namen, leeftijden en sterfdata van deze mensen te horen, echt mega-indrukwekkend. Ik voelde weer opnieuw de wanhoop.
Donderdag hebben we gedaan wat we maandag al van plan waren, we hebben de koepel van het Reichstaggebouw bezocht. We moesten veel moeite doen voor gratis! kaartjes hiervoor, we stonden lang in de hitte in de rij, maar dit was het zeker waard. We gingen eerst met de lift naar boven en daarna liep je rondjes naar boven langs de randen van de koepel, met daarbij informatie van een audioguide. Het lopen was zeer warm door de zon op de glazen koepel en op het hoogste punt voelde je je door het open dak net in een oven, maar het was alles met elkaar een geweldige ervaring.
’s Middags zijn we naar Potsdam gegaan, een plaats met veel mooie parken. Vanaf het station gingen we met de bus naar het Babelpark met Schloss Babelsberg. In het algemeen kan ik zeggen dat er veel groen en water was in een rustige en stille omgeving. We kwamen er weer helemaal tot rust. De dag sloten we af in een pizzeria met de mooie naam Die zwőlf apostel. Ik vond het grappig om op de menukaart te zien dat er naar iedere apostel een pizza vernoemd was, maar we hebben allebei iets anders dan pizza te eten genomen. Hierna hebben we in een winkel ernaast een lekker Italiaans ijsje gehaald.
Vrijdag hebben we volledig gebruikt voor de terugreis, even na 21.00 uur kwamen we aan op station Hengelo. We kunnen terugkijken op een indrukwekkende week met geweldige ervaringen en heftige gevoelens!
Van iets belangrijks naar een belangrijk keerpunt
Toen de Berlijnse Muur 25 jaar geleden viel zag ik het als iets belangrijks, inmiddels beschouw ik het als een van de belangrijkste keerpunten in de geschiedenis.
De Muur werd opgezet omdat er in het westen van Berlijn meer welvaart was dan in het oosten, maar uiteindelijk heeft het Oost-Berlijn voornamelijk ellende gebracht. Welvaart is dus ook niet alles. Laten we bij de 25-jarige herdenking van de val van de Berlijnse Muur onze lessen trekken uit het verleden. En laten we nu genieten van de mooie dingen die Berlijn te bieden heeft!
