Parijs heeft de Eiffeltoren, Brussel heeft het atomium en Antwerpen heeft … Zurenborg.
Het prille begin
Deze residentiële wijk werd in het midden van de 19de eeuw ten zuiden van Antwerpen opgericht wegens een snel stijgend bevolkingsaantal in Antwerpen.
Van bouwvergunningen had men in die tijd nog nooit gehoord, dus konden de architecten zo hoog of zo smal bouwen als ze wilden. Het enige aspect waar rekening mee gehouden werd was de kunstvorm, alles moest eclectisch gebouwd zijn. Allerlei kunststijlen werden dus door elkaar vermengd waardoor prachtige huizen ontstonden.
Maar vergeet niet dat alleen maar de voorgevels van de huizen prachtig waren, zodat je van op de straat een adembenemend zicht had/hebt. Aan alles wat niet zichtbaar was van op de straat, werd door niemand aandacht besteed; niet (in het bijzonder) door de architect, niet door de bewoners en niet door de voorbijgangers op de straat.
Vernieuwing op komst
Rond het begin van de 20ste eeuw waren de architecten al die neo- bouwstijlen beu, en kwamen opzetten met de art-nouveau; een kunststijl die vooral gekenmerkt was door de nieuwe gebruikte materialen zoals ijzer. Een zeer mooi voorbeeld van art-nouveau is het huis ‘Zonnebloem’.
Wij willen comfort !
Op een bepaald moment ‘ontdekte’ de mens het comfort, en het was liefde op het eerste gezicht. Omdat de huizen zo goed als geen comfort te bieden hadden, waren ze plots niets meer waard. Het ging zelf zo ver dat er werd overwogen om de heel wijk af te breken. Gelukkig werd dit voorstel niet ingewilligd en bleef de wijk bestaan.
Nu zijn de huizen (vooral op de Cogels-Osylei) veel waard en wonen er terug vele (gelukkige) mensen. Maar natuurlijk is het interieur aangepast aan de noden van de mens. Ook worden de meeste huizen nu gerestaureerd, wel spijtig is dat sommige elementen verwijderd worden omdat ze te duur zijn om te onderhouden, of in de weg staan voor behoeften van de mens (zoals de hekken die plaats moeten maken voor een garage).
Eye-catchers
Eén van de vele eye-catchers zijn de vier hoekhuizen ‘de vier seizoenen’. Elk typeren ze een seizoen en ze zijn elk een mooi voorbeeld van de art nouveau.
De ‘must’ om gezien te hebben in Zurenborg is de laan ‘Cogels-Osylei’. Deze naam verwijst naar de stichters van Zurenborg, namelijk John Cogels en zijn vrouw die de zus was van Baron Eduard Osy. Op de Cogels-Osylei staan prachtige huizen, met elk een ‘specialleke’. Ook heeft elk huis een voortuintje dat wordt onderscheiden van de straat door een hekken dat overal hetzelfde was in de straat.
