Uit WikiLeaks documenten is komen vast te staan dat Saoudie Arabie ook in de financiering van terroristische activiteiten in Pakistan een buitengewoon grote rol speelt.
Uit sommige vrijgegeven documenten van WikiLeaks is naar voren gekomen dat de relatie tussen Saoudie Arabie en Pakistan behoorlijk onder druk is komen te staan. Vanouds is Saoudie Arabie een belangrijke steun en financier geweest van Pakistan. Maar vooral de laatste tijd is in deze relatie de klad gekomen. Uit dokumenten van WikiLeaks is gebleken dat Saoudie Arabie weinig op heeft met de Pakistaanse president Asif Ali Zardan. Volgens betrouwbare informatie uit januari 2009 beschreef de Saoudische koning Abdullah Zardana als: “het rotte hoofd dat het hele lichaam besmet”. Er blijkt ook uit dat de Saoudies er veel voor over zouden hebben als de zwakke burgerregering in Pakistan het veld zou ruimten voor een sterk militair gezag. Saoudi Arabie was destijds de belangrijkste steun van het militaire regiem van generaal Zia ul-Haq dat in 1977 de macht greep in Pakistan en gelijk met een Islamiseringscampagne begon in Pakistan. Dit militair regiem was ook een belangrijke geallieerde van de Verenigde Staten.
Dat de Saoudies weinig op hebben met de huidge burgerregering van Pakistan baart de VS niet onmiddellijk grote zorgen. Wel de interventie van de Saoudies in Pakistan op een heel ander vlak. Een geheim bericht (en nu onthuld door WikiLeaks) uit december 2009, getekend door de Secretary of State Hillary Clinton, noemde Saoudie Arabie “een belangrijke bron van terroristen financiering”. En dat had direct betrekking op Pakistan, omdat het onthulde dat veel van de financiele ruggesteun voor Jihadistische organisaties in Pakistan nog altijd uit Saoudie Arabie afkomstig was. En dat ondanks inspanningen van Riyaad om prive financiering (donaties) vanuit Saoudi Arabie aan Sunni militante groeperingen in het buitenland af te snijden.
Saoudi Arabie speelt al jaren een grote rol in de binnenlandse zaken van Pakistan. Zoals de Saoudische ambassadeur (een vertrouweling van koning Abdullah) in de Verenigde Staten al in 2007 bekende: “Wij in Saoudie Arabie zijn geen waarnemers in Pakistan, maar we nemen deel aan de gebeurtenissen daar”. De relatie tussen Pakistan en Saoudie Arabie is niet zo vreemd. Saoudie Arabie is een orthodox Islamitische monarchie en heeft de heilige plaatsen van de Islam op haar grondgebied. Pakistan is destijds van India afgesplitst en als onafhankelijke moslimstaat ontstaan. Jaren achtereen heeft Riyaahd miljoenen van zijn olierijkdom in Pakistan gepompt. Ongeveer 1 miljoen Pakistani wonen en werken momenteel in Saoudi Arabie en zijn dus een belangrijke bron van inkomsten voor Pakistan. Waarnemers zijn het er intussen grondig over eens, dat de conservatieve madrassa’s (conservatieve Moslim schooltjes), die overal in het land zijn opgezet met steun van de Saoudis verantwoordelijk zijn voor een puriteinse en intolerante Sunni Islam, die verantwoordelijk is voor de militante Islam die vandaag de dag ook voor Paikstan een plaag dreigt te worden en een voedingsbodem is voor anti Westers sentiment.
Maar uit de gelekte dokumenten van WikiLeaks blijkt ook, dat extremistische groeperingen die in en vanuit Pakistan opereren, zoals Al Qaeda, de Taliban en andere splintergroepjes, hoogst waarschijnlijk jaar op jaar voor milioenen dollars steun krijgen uit Saoudie Arabie. Washington dringt er al lang bij de Saoudies op aan dat ze die lokale bronnen van terroristen financiering sluiten. Naar het zich laat aanzien (ook uit de WikiLeaks documenten) worden er vandaag de dag ook eindelijk stappen ondernomen.
Pakistans strijd met militante groeperingen heeft niet de negatieve houding van de Saoudies tegenover president Zardari veranderd. Diens politieke rivaal en veel religieuzere conservatieve (en destijds presidentskandidaat) Nawaz Sharif heeft zo’n 8 jaar in ballingschap in Saoudie Arabie geleefd als gast van koning Abdullah. Zardari wordt corruptie en incompetentie verweten. Het wantrouwen van de Saoudies heeft ook te maken met het feit dat men Zardari als Shi’te moslim ziet en daarom in het kamp van Iran (dat ook Shi’tisch is, in tegenstelling tot Saoudie Arabie dat Sunnitisch is). Als het aan de Saoudies ligt verdwijnt de regering van Zardari zo snel mogelijk van het toneel. Het liefst had men dat de militairen de macht weer zouden overnemen en met zekere nostalgie kijkt men nog altijd naar het tijdperk van generaal Musharraf, wiens regering in 2008 ten val kwam. Als het aan de Saoudiies lag zou er een nieuwe Musharraf opstaan in Pakistan en van de tumultueuze demokratie in Pakistan moeten ze niets hebben.
De invloed van Saoudie Arabie in Pakistan is echter onveranderd groot te noemen; hun financiele belangen in het land zijn groot (zoals uit de geopenbaarde documenten eveneens blijkt).Die invloed van de Saoudies is zelfs zodanig groot dat ook de Verenigde Staten af en toe op hun kennis van Pakistan vertrouwen. De documenten van WikiLeaks tonen echter ook aan dat de belangen van de Saoudies en de VS waar het Pakistan betreft behoorlijk uiteenlopen. Saoudie Arabie is een monarcie en ziet met lede ogen aan dat sommige moslimlanden de weg van de demokratie hebben ingeslagen. Waar de Saoudies werkelijk voor vrezen echter is een zogenaamde Shi’ah driehoek van vijandige Shi’itische regeringen in Irak, Iran en Pakistan. Anderen daarentegen vermelden een toenemend wantrouwen in Saoudie Arabie tegenover de groeiende invloed van de Turkse Moslim demokratie. Wat ook uit al die WikiLeaks documenten naar voren komt, Washington is nog steeds van mening dat oplossingen voor Pakistans voor een groot deel via Riyaadh lopen.
