Het valt niet mee om informatie over de gehandicaptenzorg in India te vinden op internet. Dank zij de welwillende medewerking van een Indische rechter heb ik echter een hoeveelheid hele nuttige informatie gekregen. Het betreft artikelen uit de Indische PWD wet van 1995. Voor een aantal van deze artikelen zijn momenteel amendementen aangevraagd voor een wetsvoorstel voor Rechten van Personen met een beperking, die momenteel bij het parlement liggen.
- 1. Definitie van invaliditeit in India:
De Indiase gehandicapten wet wordt momenteel beheerst door personen met een handicap (Gelijke kansen, bescherming van rechten en volledige participatie) PWD wet van 1995 die bepaalt dat de volgende zaken onder de definitie handicap vallen A) Blindheid B) Slechtziendheid C) Genezen Lepra D) Slechthorendheid E) Bewegings motorische handicap F) Zwakzinnigheid G) Geestesziek Deze handicaps worden gedefinieerd als:
A) Blindheid:
“Blindheid” verwijst naar een aandoening waarbij een persoon lijdt aan een van de volgende voorwaarden (i) De totale afwezigheid van het zicht. (ii) De gezichtsscherpte van ten hoogste 6/60 of 20/200 (Snellen*) voor het beste oog met corrigerende lenzen. (iii) Beperking van het gezichtsveld tot binnen een hoek van 20 graden of minder.
*Snellen is een maat voor blindheid, zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Visus
B) Slechtziendheid:
Een “Slechtziende” is een persoon met een bijzondere waardevermindering van het visueel functioneren, zelfs na behandeling of standaard refractieve correctie (zie: http://www.oogartsen.nl/oogartsen/brilsterkte/refractie_afwijkingen/ ), maar die potentieel in staat is tot het voorbereiden of uitvoeren van een taak met de juiste hulpmiddelen.
C) Genezen Lepra:
Een “Lepra genezen persoon” is elke persoon die is genezen van lepra, maar daardoor nog wel lijdt aan: (i) het verlies van gevoel in handen of voeten, evenals verlies van gevoel en verlamming in het oog en ooglid, maar zonder kennelijke misvorming. (ii) Duidelijke misvorming en verlamming maar met voldoende mobiliteit in hun handen en voeten om hen in staat om deel te nemen aan normale economische activiteit. (iii) Extreme fysieke misvorming evenals gevorderde leeftijd, die hem verhindert tot het uitvoeren van een winstgevende activiteit. De uitdrukking ” genezen melaatsheid ” wordt dienovereenkomstig uitgelegd.
D) Slechthorendheid:
“Slechthorendheid” betekent verlies van zestig decibel of meer in het beste oor in de conversatie reeks ‘frequenties.
E) Bewegings-, motorische handicap:
“Bewegings motorische handicap” betekent arbeidsongeschiktheid van de botten, gewrichten en/of spieren die leidt tot een aanzienlijke beperking van de beweging van de ledematen of enige vorm van hersenverlamming.
F) Zwakzinnigheid:
Zwakzinnigheid of ook wel “Mentale achter gesteldheid” is en toestand van aanhoudende of onvolledige ontwikkeling van de geest van een persoon, die vooral gekenmerkt wordt door een beneden normale mate van intelligentie.
G) Geestesziek:
Een “geestelijke ziekte” is iedere psychische stoornis anders dan mentale achter gesteldheid.
Conclusie:
Gehandicapt zijn in India betekent dus echt “uitgeschakeld”, aldus de bepalingen van de PWD wet, 1995 en om betiteld te worden als “gehandicapt” moet men onder één van de genoemde categorieën vallen.
- 2. Voorzieningen / Regels voor gehandicapten in India:
De personen met een handicap (gelijke kansen, bescherming van de rechten en de volledige participatie) regels van 1996 regelen dit en bevatten richtlijnen voor de evaluatie en beoordeling van de verschillende handicaps, de noodzaak voor de autoriteiten om een Handicap certificaten uit te geven, de diverse bepalingen met betrekking tot werkgelegenheid etc. Bovendien reserveert India momenteel 3% van alle centrale en nationale overheidsbanen voor personen met een handicap. 1% voor blinden, 1% voor slechthorenden en mensen met een spraakgebrek en 1% voor personen die lijden aan bewegings motorische handicap of hersenverlamming. Er is ook een reservering beleid van 3% voor de civiele diensten, niet alleen in de fase van hun afspraken maar ook bij departementale promoties. Naast deze landelijke regels verschilt de invulling van het gehandicapten beleid per staat met betrekking tot bepaalde aspecten met betrekking tot aanvulling van het grotere kader van de PWD wet. Ook vervoer in India is geschikt voor mensen met een handicap en bepaalde zetels in het openbaar vervoer worden gereserveerd voor gehandicapten. Tegenwoordig wordt de erkenning van de sociale integratie en gelijke toegankelijkheid steeds groter en worden ook openbare plaatsen voorzien van opritten enz.
- 3. De houding tegenover de handicap in India:
Naar mijn mening is gevoeligheid voor gehandicapten in India beperkt tot professionals die werkzaam zijn in het veld en de familie en vrienden van personen met een handicap. De gehandicapten blijven grotendeels ofwel onbegrepen, belachelijk gemaakt, genegeerd of mishandeld.
- 4. Waarom dit gebeurt:
Ik geloof dat de negativiteit in de richting van de gehandicapten voortkomt uit het feit dat een handicap nog steeds op grote schaal verkeerd begrepen wordt in India. Er is een algemeen gebrek aan bewustzijn, zo niet de neiging om dingen in de doofpot te stoppen. Veel mensen begrijpen niet dat een handicap in veel gevallen effectief kan worden beheerd en mensen met een handicap net als vele anderen getraind kunnen worden om productieve individuen te zijn. In veel gevallen zijn gezinnen niet genoeg opgeleid en spelen sociale stigmatisering en taboes een belangrijke rol in het versterken van vooroordelen tegen mensen met een handicap.
Waar dit idee vandaan komt:
Het idee of de gedachte dat personen met een handicap anders mogen worden behandeld komt voort uit onwetendheid, sociale stigma’s, het ontbreken van adequate infrastructuur voor gehandicapten etc. De sociale opname van gehandicapten als concept op zich is er niet in geslaagd om effectief opgepikt te worden in de Indiase kringen. De voortgang, die zeker plaatsvindt, is traag.
