Het Franse volkslied is heel lang, en klinkt erg mooi en Zuidelijk. Maar je hebt er naturlijk niet veel aan als je het niet kunt verstaan! Daarom hieronder de vertaling van het Franse volkslied.
Komt, kinderen des vaderlands,
de dag der overwinning is aangebroken!
Tegen ons ishet bloedige vaandel van de tirannie gehesen
Het bloedige vaandel is gehesen.
Hoort ge in de veldenhet loeien van die vreselijke soldaten?
Zij naderen tot in uw armenom uw zonen en echtgenoten te kelen
Te wapen, burgers!
Vormt uw bataljonnen!
Marcheert, marcheert,
Zodat het onreine bloedonze goten doordrenkt
Wat wil deze horde slaven,
bestaande uitverraders en samenzwerende koningen?
Voor wie zijn deze walgelijke ketenen,
deze ijzers die langgeleden zijn gemaakt?
Fransen, voor ons, ah! Wat een belediging!
Welke middelen moet men uitoefenen
Wij zijn het die men durft te overwegen
om tot de oude slavernij terug te brengen
Wat! Deze buitenlandse groepen
zouden de dienst gaan uitmaken in ons land.
Wat! Deze huurtroepen
zouden onze krijgshaftige zonen teneerslaan.
Grote God, door geketende handen zouden
wij ons onder het juk schikken.
Verdorven despoten zouden
de meesters van ons lot worden
Beeft, tirannen en verraders,
de schande van alle partijen!
Beeft, uw vadermoordelijke projecten
zullen uiteindelijk hun prijs ontvangen.
Alles, wat tegen u vecht, zijn soldaten.
Als ze vallen, onze jonge helden,
brengt de aarde nieuwen voort,
allen bereid om tegen u te vechten.
Fransen, grootmoedige strijders,
draagt of weerhoudt uw slagen.
Spaar deze trieste slachtoffers
die zich met tegenzin tegen ons wapenen.
Maar deze bloedige despoten,
maar deze medeplichtigen uit Bouillé…
Al deze tijgers die zonder medelijden
de borst van hun moeder hebben verscheurd.
De heilige liefde voor het vaderland leidt,
ondersteunt onze dappere wrekers.
Vrijheid, geliefde vrijheid,
vecht met je beschermers!
Moge de overwinning onder onze vlag naar je toesnellen
naar je krachtige klanken,
zodat je ten onder gaande vijanden
jouw triomf en onze glorie zullen zien!
We zullen het strijdperk betreden
wanneer onze ouders er niet meer zullen zijn.
Wij zullen er hun stof vindenen het spoor van hun deugden.
Veel minder jaloers (zijn wij) om hen te overleven
dan om hun doodskist te delen.
Met verheven trots zullen we
hen wreken of hen volgen.
