Het Perzische keizerrijk was het eerste rijk wat de menselijke geschiendenis heeft gekend, tenminste tot zover bekend. Vanaf 559 voor Christus tot 330 voor Christus streek dit immense rijk zich uit vanaf hedendaags Egypte tot her westelijke gedeelte van India. Ondanks dat het zo’n lange tijd geleden is, zijn er nog steeds restanten te zien van dit keizerrijk in onze samenleving.
Het Perzische rijk, ook wel het Achaemenidense rijk genoemd begon in 559 voor Christus toen de meerdere staatjes van Perses (nu Iran) werden samengevoegd. In 550 voor Christus begon het keizerrijk onder leiding van Cyrus de Grote pas echt te bloeien. Onder zijn leiderschap werden langezaamaan andere natie’s en staten veroverd. Het geheim van Cyrus de Grote was zijn tolerantie. Ondanks dat hij andere landen veroverd respecteerde hij de lokale tradities en religies, waardoor de veroverde volkeren minder snel in opstand kwamen tegen hun nieuwe leider. Ook hield Cyrus de Grote ervan om de lokale elite in hun welvarende positie te houden, en zelfs vriendschap met hen af te sluiten, zodat zij het land zouden besturen voor hem en geen revolutie probeerde te veroorzaken. Deze strategie bleek een zeer succesvolle. Snel breidde het Perziche rijk zowel in het westen als het oosten flink uit. in 539 voor Christus werd bijvoorbeeld ook Babylon veroverd door de Perzen.
In 530 voor Christus overleed Cyrus, op zijn weg terug van een veldslag. Er ontketende een machtsstrijd onder zijn opvolgers, die uiteindelijk werd gewonnen door zijn zoon; Cambyses II. Cambyses ging ongeveer op dezelfde voet door als zijn vader en veroverde in 525 voor Christus ook nog Egypte en hierdoor was het Perzische rijk het eerste rijk dat zich uitstrekte over 3 continenten (Europa, Afrika en Azië). Maar kort daarna overleed ook Cambyses II en hij werd opgevolgd door een neef van Cyrus; Darius de Grote. Darius regeerde van 522 voor Christus tot 486 voor Christus en was de eerste leider van het Perzische rijk die met opstanden te maken kreeg. Vooral in het oosten van het rijk waren er vaak opstandige volkeren, die Darius met grof geweld neersloeg. Ondertussen had Darius nog steeds een drang zijn rijk uit te breiden, hij veroverde de gehele regio rondom de Zwarte Zee en ook delen van Grieks-Anatolië, maar hij kreeg de Grieken nooit echt onder controle. Tussen 499 voor Christus en 493 voor Christus waren er de Grieks-Perzische oorlogen, met als hoogtepunt de slag bij Marathon die werd verloren door de Perzen. Na Darius zijn regeerperiode bleef het rijk nog bestaan, maar nooit meer zoals in haar hoogtijdagen. Het feit dat er geen tolerantie voor lokale religies, elite en tradities meer was maakte de onderdrukte volkeren steeds opstandiger, die telkens weer met bruut geweld werden onderdrukt. Het einde van het Perzische rijk konigde zich aan toen Alexander de Grote, het rijk veroverde in 330 voor Christus. Na zijn dood bleef er helemaal niks meer over van het Perzische rijk, ook al wordt het hedendaags Iran nog wel eens verwezen naar het eerste rijk ter wereld.
Toch heeft het Perzische Rijk nog veel nagelaten. Zo was toonbaar hoe belangrijk religieuze tolerantie is binnen een keizerrijk. Ook de feilloze bureaucratie en regelgeving van de Perzen is iets wat we zelfs vandaag de dag nog nastreven. Ook is er bewijs dat de Perzen als eerste een Suez kanaal hebben geprobeerd te graven, al bijna 2000 jaar voordat het echte Suez kanaal was geopend. Ook de Royal Road, een snelweg die van de hoofdstad Persepolis helemaal tot de westgrens van het rijk liep en bijna 2,500 km lang was, was iets innoverends. Het Perzische rijk was daarmee supersnel te doorkruisen, en was het mogelijk om snel post te versturen.
