In 2014 zal er in Nieuw-Caledonië gestemd worden door middel van een referendum. In deze paper zal besproken worden wat volgens bij het geprefereerde staatsmodel zou zijn voor Nieuw-Caledonië. Daarbij worden drie verschillende staatsvormen besproken, namelijk een elastische staat, een corporatistische staat of een pluralistische staat.
Nieuw-Caledonië is een klein eiland staatje vlakbij Nieuw-Zeeland en Australië. Nieuw-Caledonië heeft 227.00 inwoners van verschillende afkomst. Dat komt omdat Nieuw-Caledonië een oude kolonie is van Frankrijk waar franse gevangenen naar toe werden gestuurd (Bensa 2009). Ook kent Nieuw-Caledonië haar eigen oorspronkelijke bevolking, zij leven vaak nog in stammen en leven erg primitief. Verder kent Nieuw-Caledonië ook inwoners die daar naartoe zijn gemigreerd voor een beter leven onder de warme zon, zoals dat ook het geval is bij de in de buurt liggende landen Australië en Nieuw-Zeeland (Bensa 2009). Het over grootte deel van de bevolking is christelijk. Maar er zijn ook andere geloven in Nieuw-Caledonië. Het wordt ook wel eens een meltingpot van culturen genoemd. Dit leid ook nog wel eens tot strijd binnen het landje. De voertaal in Nieuw- Caledonië is Frans maar er worden ook andere dialecten gesproken (Bensa 2009). De belangrijkste sector in nieuw-Caledonië is het toerisme. Maar de welvaart die het toerisme brengt is niet over de hele bevolking verspreid. Voornamelijk de oorspronkelijke bevolking is erg arm. En hebben geen toegang tot stromend water en elektriciteit (Bensa 2009). Waar je rekening mee moet houden bij het kiezen van een staatsvorm voor Nieuw-Caledonië is dat het een erg klein staatje is. En dat de bevolking veel verschilt in cultuur, afkomst en inkomen.
Bij een elitistische staat is de macht in handen van een kleine, goed georganiseerde groep namelijk de elite. De politiek macht van de elite komt voort uit de economische macht van de elite (Becker 1996, 231). De elite die de macht hebben bepalen voor de rest van de bevolking wat er gebeurt (Becker 1996, 231). Dit is dus geen democratie. De voordelen van een elitistische staat is dat het kleinschalig is en eenvoudig. De nadelen van een eltistisch systeem zijn dat het niet democratisch is en dat de elite die de macht heeft bij dit systeem vooral beleid voeren dat voordelig is voor zichzelf. En omdat Nieuw- Caledonië een land is met veel verschillende bevolkingsgroepen, zal voornamelijk de elite er beter van worden maar de sociale onderlaag en met name de oorspronkelijke bevolking zullen er niet op vooruitgaan en waarschijnlijk zelfs op achteruit gaan.
Bij een corporatistische staat is de macht in handen van een burger vergadering van de grote organisaties en groepen die het kapitaal en de arbeid in handen hebben (Hague and Harrop 2010, 230). Deze groepen zijn niet verkozen, maar hebben wel de macht in handen. Deze groepen maken samen de besluitvorming door met elkaar te overleggen. De verschillende groepen komen op voor hun eigen belangen (Hague and Harrop 2010, 230). Dit systeem is geen goed systeem want de toeristische sector is verreweg de grootste sector in Nieuw-Caledonie waardoor er geen evenwicht zal zijn de toeristische sector zal alle macht in handen krijgen waardoor andere groepen achtergesteld zullen raken. Ook is het corporatistische model minder geschikt omdat er ook andere belangen groepen zijn die buiten dit corporatistische model vallen. Dit model is economisch gezien wel geschikt omdat de macht ligt bij die gene die de economie van de staat bepalen.
Een pluralistische staat lijkt een beetje op die van de corporatistische staat. Maar bij een pluralistische samenleving licht de macht niet alleen bij economische, industriële, sociale, agrarische en professionele groepen maar ook bij andere groepen zoals vakbonden en anderen belangen organisaties (Hague and Harrop 2010, 231). Hierbij kunnen dus zowel de inheemse stammen van de oorspronkelijke bevolking invloed uit oefenen op het beleid van de staat als de belangrijke toeristische sector. Bij een pluralistisch model heb je dus een bredere vertegenwoordiging van de bevolking van Nieuw- Caledonië.
Ik zou van het nieuwe onafhankelijke Nieuw-Caledonie een pluralistische staat maken, want bij een pluralistisch model krijgen alle belangen groepen invloed op de besluitvorming van de staat. Op die manier worden er geen etnische groepen uitgesloten. En heeft de gehele bevolking invloed op de besluitvorming zonder dat er een parlementair stelsel of een andere staatsvorm nodig is, wat erg omslachtig zou zijn voor een staat met 70.000 inwoners minder dan de stad Utrecht (Bensa 2009). Een voordeel van dit systeem is ook dat de strijd tussen de verschillende bevolkingsgroepen waarschijnlijk zal verminderen omdat de macht nu beter verdeeld is, en de verschillende groepen elkaar ook erkennen, en de ene groep niet meer onderdrukt wordt door de ander. Of dit ook werkelijk het geval zou zijn, mocht Nieuw-Caledonië inderdaad voor een pluralistisch model kiezen, is een kwestie van afwachten.
Referenties
Becker, Uwe. 1996.Maatschappij, Macht, Nederlandse Politiek. Amsterdam: Het Spinhuis.
Bensa, Alban. 2009.”New-Caledonia.” http://www.everyculture.com/Ma-Ni/New-Caledonia.html (7,februarie,2011)
Hague, Rod, en Martin Harrop. 2010.Comparative Governement And Politics.8th ed. Hampshire: Palgrave Macmillan
