“Tot de bloedmaan afneemt, zal je nooit echt veilig zijn.” De pakkende beginzin van een spannende trailer voor een moderne verfilming van het sprookje “Roodkapje en de wolf”. Amanda Seyfried lijkt een sterke rol neer te zetten in een nieuwe fantasy horrorfilm met een romantisch kantje. Een klein romantisch kantje, want in de trailer ligt de nadruk op de spanning in de film, op de wolf die het kleine dorpje teistert. Maar loste de film die verwachtingen van spanning in?
Korte samenvatting
Valerie (Amanda Seyfried) is een jonge vrouw in een afgelegen dorp die zich tussen twee mannen bevindt: Peter, haar jeugdliefde (Shiloh Fernandez) en Henry, haar verloofde (Max Irons). De plannen die ze eerst had om met Peter om weg te lopen vallen in het water wanneer haar zus wordt vermoord door de weerwolf die al decennia het dorp teistert. De geplaagde dorpsbewoners besluiten het heft in eigen handen te nemen en op de wolf te jagen. Zo wordt ook een geroemde priester (Gary Oldman) erbij gehaald. Deze vertelt hen dat de wolf één van hen is, een doodgewone dorpsbewoner die al jaren tussen hen leeft. Dat leidt ertoe dat de priester zonder problemen zware middelen mag gebruiken om te ontdekken wie de wolf is.
Een mooi begin
Ondanks de neerwaartse spiraal waarin de film al snel zou duiken, was het begin belovend. De hoge verwachtingen die we al hadden door de sterke hoofdrolspeelster, leken meteen ingelost te worden, zelfs voor zij op het scherm verscheen. Een eerste scène over twee kinderen (Valerie en Peter) die samen op een konijn gingen jagen deed de spanning in de zaal stijgen. Jammer genoeg waren de twee kinderen talentvoller als meer dan de helft van de cast voor de rest van de film, de zich 10 jaar later zou afspelen.
Een goede horrorfilm is… misselijkmakend romantisch?
Niemand ging naar deze film kijken in de hoop op een hoofdzakelijk romantisch verhaal. Door de profilering als horrorfilm was een groot deel van de zaal gevuld met adolescente jongens die hoopten op veel bloederige scènes met hopelijk een paar stomende “liefdes”-scènes om hun af te leiden. Geen moeilijk publiek dus, maar jammer genoeg kon de film deze lage verwachtingen niet inlossen. Waarom niet? De film leek eerder op een slechte romantische komedie die je kijkt op een all-girls sleepover dan op een akelige horrorfilm. Roodkapje en de wolf was hun inspiratie? Ik wil dat sprookjesboek waaruit zij het hebben ook wel eens lezen. Misschien hadden de schrijvers een doktersromannetje gelezen dat zich eveneens losjes gebaseerd had op het oorspronkelijke sprookje.
Dus de film had een ander doelpubliek als verwacht?
Was dat maar het enige probleem. Als de film zich had geprofileerd als romantische film, waren er gewoon een hoop teleurgestelde tienermeisjes geweest. De romantische scènes werden ingevuld door ongeïnspireerde mannen. Talentloos durf ik ze niet noemen, want met dat script zou ik ook futloos worden. Kijk maar naar Amanda Seyfried: hoewel ze de rol zo sterk als ze maar kon invulde, kon zelfs zij niet naar behoren stralen onder de druk van het sterk cliché script. Een talentloze schrijver was gewoon het probleem. Ze had beter gewoon het originele sprookje genomen en letterlijk verfilmd. Zelfs dàt was beter geweest.
Oh ja, er was ook nog een pratende wolf om de teleurstelling te vervolmaken.
