Vrijdag 19 Oktober was het dan zover: het gouden televizier-ring gala. Heel bekend Nederland loopt uit voor het spektakel in Carré Amsterdam. Sinds 1964 reiken we ieder jaar een gouden ring uit, aan het programma dat het Nederlandse publiek het meest bekoort. In de loop der jaren kwamen daar vier nieuwe televisieprijzen bij: beste televisieman en -vrouw, beste jeugdprogramma en beste nieuwkomer. Maar waar is de prijs voor beste Nederlandse drama-serie? Waar is de prijs voor beste acteur of actrice in een televisie-serie? Waar is de prijs voor beste scriptschrijver of beste producent? Kortom: “Is het niet tijd, dat het gala een metamorfose krijgt?”
Zoals gezegd reiken we nu ieder jaar vijf prijzen uit: publieksprijs (de gouden ring), beste televisieman (zilveren ster), beste televisievrouw (zilveren ster), beste talent (talent award) en beste jeugdprogramma (gouden stuiver). Al deze prijzen, worden erg belangrijk geacht in de televisiewereld. Toch zijn het ieder jaar vrijwel dezelfde personen die in de spotlights staan. Zo gaat de zilveren ster (vrouw) altijd tussen Yvon Jaspers, Linda de Mol en Anita Witzier. Zo nu en dan mag ook Wendy van Dijk komen opdraven, wanneer Anita een jaartje rustiger aan heeft gedaan. Dit zijn daarnaast ook nog eens de meest voorkomende personen bij de ring-uitrijking. De publieksprijs is en blijft toch een gewilde prijs voor televisie ademend Nederland. Toch heeft de prijs een aantal kanttekeningen. Zo kun je een programma als ‘Wie is de Mol?’(Avonturenprogramma) nauwelijks vergelijken met bijvoorbeeld een dramaserie als ‘Gooische Vrouwen’. Daarnaast lijken de presentatoren vaak krediet te krijgen voor de overwinning. Zo begon bij een overwinning van ‘The Voice’ (2012), Martijn Krabbé met zijn dankwoord, terwijl eigenlijk de producers, bedenkers en productiemensen geëerd moeten worden.
Grote televisiegala’s in het buitenland pakken het compleet anders aan dan in Nederland. Vlaamse televisie sterren is de naam de televisieprijzen in Vlaanderen. Onze zuiderburen reiken maar liefst veertien prijzen uit. Grote prijzen die men kan winnen in Vlaanderen zijn: Populairste televisieprogramma, populairste televisiepersoonlijkheid, beste acteur, beste actrice en zelfs prijzen per genre. Zo kunnen programma’s als ‘Wie is de Mol? En ‘Gooische vrouwen’ alleen samen in één categorie komen, bij populairste televisieprogramma. Ze zullen nooit tegen elkaar kunnen strijden in de categorie ‘beste fictieprogramma’ aangezien ‘Wie is de mol?’ daar niet thuishoort. Op deze manier, maakt ieder programma een eerlijke kans, in zijn eigen genre.
Daarnaast weten onze zuiderburen nóg drie problemen te omzeilen. De AVRO krijgt vaak kritiek over de organisatie. Zo zou de presentatie in 2011 belabberd zijn geweest (Cornald Maas), zouden programma’s en presentatoren van de AVRO en de publieke omroep bevoorrecht worden en zou het gala niet de werkelijke invulling krijgen, die een gala toebehoort. Het eerste probleem wordt verholpen door de presentatie in handen te leggen van één commerciële presentator en één presentator van de publieke omroep. Het tweede probleem wordt verholpen, door de avond gezamenlijk te presenteren, máár ook gezamenlijk uit te zenden. Om beurten wordt het gala uitgezonden. Zo was het gala in 2011 op VTM, terwijl het in 2012 te zien was op Eén. Ook de galawaardigheid wordt zonder problemen gewaarborgd. Sterren zitten per genre in een vak. In deze vakken, zit ieder groot programma aan zijn eigen tafel. Dat betekent dat er een lange feestzaal ontstaat, met prachtige gala-tafels en een schitterend podium. In dit gala is er weliswaar tijd voor muzikale rustmomentjes, maar er is geen plek voor vervelende interventies zoals wij die kennen. Zo komt Kim-Lian niet voorbij met haar irritante gouden-sportwagen, gaat Reinout geen mini-talkshow doen en gaan we ook niet constant kijken naar tussenstanden en de daarbij horen gezichtsuitdrukkingen.
We mogen echter niet stellen, dat we in Nederland nooit iets nieuws hebben geprobeerd. Zo zijn de ‘talent award’ en de ‘gouden stuiver’ relatief nog nieuw. Maar dat is niet het enige. Van 1992 tot en met 2000 werd er een prijs uitgereikt die we in de volksmond ‘de Televizier-Tulp’ noemde. Dit was een prijs voor het beste internationale programma op de Nederlandse televisie. Zeer triest, dat er werd besloten om deze prijs te laten verdwijnen. Het had juist een fantastisch begin kunnen zijn, van toepasselijke aanvullingen aan de prijzenlijst.
Ik stel voor, dat we het televizier-gala op de schop nemen. Uiteraard moet de publieksprijs bestaan. De huidige prijzen, moeten en mogen niet veranderd worden. Echter, er moeten een heleboel prijzen bij. Ik geef de voorkeur aan prijzen per genre. Op deze manier kan een programma als ‘Penoza (drama)’ wel een prijs pakken in categorie Drama, terwijl het nooit kans zou maken op de Ring. Ook zouden prijzen voor acteurs en actrices (in series) een mooie toevoeging zijn. Naar mijn mening zouden ook producenten in het zonnetje gezet mogen worden. Zo zou de strijd tussen Talpa en Eyeworks mooi belicht kunnen worden door een prijs voor beste producent. Daarnaast mag er ook nagedacht worden over de productie van het gala. Zo zouden we een systeem als in Vlaanderen kunnen doorvoeren. Hierdoor wordt het gala eerlijker en rechtvaardiger. Ook zou in mijn ogen, Carré mogen plaatsmaken voor een toepasselijke galazaal, waarbij de sterren en producenten overzichtelijk in beeld kunnen worden gebracht.
Nederland is klaar voor een nieuw gala. Een gala dat past bij de allure die Nederland heeft op gebied van televisie. Nederland is altijd een vooruitstrevend land geweest op gebied van drama, reality en ander amusement. Waarom blijven we zo achter met ons televisie-gala? Pas wanneer we een vernieuwd gala weten te realiseren, kunnen we pas echt zeggen: ‘Mogen de beste winnen!’.
