blog placeholder

De film Lord of the Flies was behoorlijk indrukwekkend. Een groep jonge padvinders eindigt zonder begeleiding op een onbewoond eiland. Er wordt geprobeerd regels op te stellen, maar dit gaat moeilijk en al snel ontstaat verdeeldheid.

Het gaat eigenlijk al mis aan het begin van het verhaal. Het is goed dat er een leider gekozen wordt, zeker omdat die keuze vrij unaniem is. Maar als de eerste afspraak gemaakt wordt, houden gelijk meerdere  mensen zich er niet aan. Ze spreken af dat alleen degene met de schelp (die Piggy gevonden heeft) het woord heeft, maar de meeste jongens schreeuwen gewoon door de groep. Hier verwachtte ik tegenspraak van Ralph (de leider) of Piggy, die zichzelf een beetje benoemt tot Ralphs hulpje. Er wordt echter niet op gereageerd.

Dit veroorzaakt dus eigenlijk meteen al dat de eerste afspraak niet goed gemaakt is. Er worden geen consequenties aan verbonden als je je niet aan de afspraak houdt en dus houden maar weinig jongens zich eraan. De meeste praten gewoon door elkaar, onafhankelijk van wie de schelp heeft.

Het tweede wat mis ging, was het belangrijk maken van de bril van Piggy. Ralph gebruikt de bril op een gegeven moment om vuur te kunnen maken. De jongens zijn er al snel achter dat vuur belangrijk is voor hun leven op het eiland. Zo wordt de bril van Piggy een soort levensbehoefte. Zonder de bril is er geen vuur. Als er uiteindelijk twee groepen ontstaan is de bril één van de zaken waarover geruzied en zelfs gevochten wordt.

Piggy vraagt meerdere keren in de film wat volwassenen gedaan zouden hebben. Op één van de dieptepunten vraagt hij Ralph: “We did everything just the way grown-ups would have… what went wrong?” Dit is heel typerend voor de verdeling van de jongens. Ralph en Piggy blijven tot het bittere einde proberen hun manieren te handhaven en beschaafd met elkaar om te gaan. De groep van Jack, de jagers, wordt wild en bijna onhandelbaar.

In het boek is het verhaal ongeveer hetzelfde, maar de clue een beetje anders. Alle jongens uit de film kenden elkaar al en vormden een groep van iets wat het meest op padvinderij leek. In het boek kennen ze elkaar niet echt en heeft het veel meer met de Britse klassenmaatschappij te maken.

Ralph is in het boek vrij filosofisch, of dromerig, maar wel redelijk hard en niet zo aardig. Ook is hij in het boek op een bepaalde manier kinderlijker en uitbundiger. Als hij in de film met Piggy omgaat, probeert hij hem te troosten en aardig voor hem te zijn. In het boek vraagt Piggy aan Ralph om hem vooral géén Piggy te noemen, maar Ralph lacht hem heel hard uit en vertelt alle jongens dat ze hem juist wel Piggy moeten noemen.

Het was een best mooie film, hoewel het vrij ongeloofwaardig was, vooral het einde. Het leek een beetje alsof de schrijver op het hoogtepunt van het verhaal geen zin meer had om verder te schrijven. Het lijkt helemaal mis te lopen, Ralph staat op het punt vermoord te worden door zijn oude vrienden…. en dan zijn ze opeens zomaar gered. Dat was een enorme anti-climax.