Dit Jachthuis Sint Hubertus is het buitenverblijf voor Heleen en Anton Kröller-Muller. Ze hebben dit laten bouwen door Berlage, een bekende Nederlandse architect.
Berlage heeft niet alleen het gebouw ontworpen, maar ook het interieur. Hij hield zich dus met alles bezig en was ook vrij in te doen wat hij wou. Alles in het huis is op elkaar afgestemd, de tegels en de lampen, het interieur als banken, stoelen en tafels. Maar ook de kunst die er staat is gedaan met een idee. Zo hield Heleen veel van buitenlandse kunst, dit zag je terug in het huis.
Het huis werd gebouwd in opdracht gebouwd, ze hadden dus ook een wens wat ze graag terug wouden zien in hun huis. Daarnaast had hij zelf ook een visie op architectuur en wat hij mooi vond. Wat Heleen en Anton graag terug wouden zien in het huis was dat er kunst in terug kwam, dat het niet een normaal huis werd, maar een persoonlijk huis. De plattegrond van dit huis lijkt op een hertengewei, dit is heel vreemd maar wel expres gedaan. Anton hield van jagen en dit was terug te zien in verschillende delen van het huis (op schilderijen of in glas en lood ramen).
Van buiten is het gebouw wat grauw, het lijkt een beetje saai maar de vorm is wel erg mooi. Het ligt met de voorkant aan het water en de achterkan is rond. In het midden staat een toren en het lijkt alsof van daaruit het huis is opgebouwd. Wat meteen opvalt aan het huis is dat het exact symmetrisch is. Dit geeft een heel evenwichtig en mooi beeld aan het huis.
De materialen die gebruikt zijn, zijn erg exclusief en daarmee ook heel erg duur. Een voorbeeld is het hout voor de deuren. Dit is korrelmandel hout en ontzettend duur. Wat ook opvalt is dat in het gehele verblijf de stenen ‘glansen’. Dit is expres zo gedaan, ze zijn geglazuurd. Ook dit heeft erg veel geld gekost, de stenen zijn allemaal hol, aan één kan geglazuurd en moesten gebakken worden in de over. Alles in het verblijf is symmetrisch: het plafond, de vloer en de dingen die in het verblijf staan. Alles is uitgemeten en klopt precies.
De kleuren in het verblijft zijn verschillend. Ze zijn afgestemd op de wensen van Anton en Heleen. Een voorbeeld is de theekamer voor Heleen en andere vrouwen. Hier is heel veel licht, grote ramen en kleine stoeltjes. In het verblijf voor Anton en mannen is het donkerder, zijn kleine raampjes die heel erg hoog zijn en staat er allemaal boeken.
