Het leek mij leuk om ons 12,5 jarig jubileum te vieren en uit eten te gaan bij El Toro in Leeuwarden. Met zijn vieren maakten we er een dagje van. En het etentje was het slot.
Na eeen treinreisje naar leeuwarden liepen we eerst maar eens naar het restaurant. Daar aangekomen zag het er nogal onverzorgt uit maar, het was nog dicht. Ambiance is ver te zoeken soms wanneer iets gesloten is. Later misschien, dachten we. Mijn man had al zijn twijfels maar, hij wist dat ik dit graag wilde. Het tapas restaurant in Bolsward was dicht en dit was een goede tweede optie om toch nog te kunnen genieten van heerlijke tapas.
Via de site had ik gezien dat je voor 17,50 onbeperkt tapas kon eten, bij het restaurant zag ik dat het in het weekend 25,50 kost, dat is een behoorlijk verschil. Omdat we maar 1 keer 12,5 jaar getrouwd zijn liet ik de prijs voor wat het was en besloten we later nog eens te kijken.
Vlak voor de film liepen we even binnen. Het was nog niet echt open maar de deur was los. We vroegen of we konden reserveren. Dat kon. Onze naam werd niet eens opgeschreven het was wel goed.
Na de film gingen we ernaar toe en het zag er inderdaad gezelliger uit, ik dacht het komt vast goed. Binnen informeerden we eerst naar de prijs voor de kinderen, samen de prijs van 1 volwassene. Fijn, dat scheelt want onze jongste eet bijna niets. We bestelden wat te drinken, kregen gelijk twee mandjes licht geroosterd brood voor onze neus en ailoli mayonaise.
Toen bleek dat we niet zelf onze gerechtjes uit konden kiezen maar, dat zij voor ons uitkozen en we het maar moesten afwachten. Vervolgens komen daar een aantal gerechtjes op tafel die wel lekker zijn, soms lauw maar vooral heel goedkoop. Een appelsalade met komkommer, een aardappelsalade, drie plakken spaanse zoute ham. Een eier omelet op brood met tomatensaus.
Een rijst gerechtje, vier gehaktballetjes in tomaten saus, waarvan alleen de saus smaak toevoegde aan de gehakt balletjes, vier kippen vleugeltjes. Ik raakte steeds meer gefrustreerd, dit is dikke business dacht ik. We kunnen dadelijk dik 75 euro neertellen voor matige gerechten die erg vullen. Toen, eindelijk, kwam het vlees, drie spiezen met gegrild vlees, en spare ribs. Twee maal kip aan de spies, en zo droog. Iets van gehakt met munt erin, en nog iets wat ik niet thuis kon brengen, het enige wat ik lekker vond maar, de andere twee niet konden waarderen. Dapper begon mijn man aan de spare ribs, maar nadat ik daar een hap van had geproefd en gemerkt had dat ze lauw waren, liet ik het er maar bij zitten.
Ik zat vol, verzadigd met goedkope producten, die ik thuis ook had kunnen klaarmaken. Ik baalde, dit wilde ik niet voor mijn gezin, in een koud restaurant zitten want, dat was het daar, en matig gerechten eten.
Mijn man ging nog even naar het toilet voor dat we weer begonnen aan de terug reis en ik ging betalen. “98,- euro mevrouw! Was alles naar wens geweest”? Ik zeg; ” we ziten vol”, “nou dat was ook de bedoeling”! Ik pin en zeg dan dat het me wat tegenvalt dat we allerlei dingen kregen voor het vlees kwam, zo zat je snel vol, terwijl we graag vlees eten. O, nou daar zouden ze de volgende keer rekening mee houden.
Helaas zal ik dan niet van de partij zijn.
Buiten keek ik op de rekening, twee maal stokbrood erbij, 6 euro boven op de 25,50 p.p.die we al betaald hadden.
Eens maar nooit meer.
