Opnieuw een knap staaltje schrijfwerk van Joanne Harris. Dit zou zo weer verfilmd kunnen worden. De stugheid van de kerk en daartegenover de Islamitische cultuur. Met ertussenin een perzik boom. Vertrouwde karakters en een aantal nieuwe personages. Schitterend, boeiend tot het einde.
Het begint in een warm Parijs, waar Roux, Vianne, Rosette en Anouk wonen op hun chocolade boot. Een plekje waar Vianne haar bonbons maakt.
Er arriveert een brief van een oude bekende, Armande. Ook al is zij overleden haar stem klinkt opnieuw en roept Vianne terug naar Lansquenet. Samen met haar dochters gaat zij terug, voor een paar dagen. Om de perziken van Armande te oogsten, zegt ze tegen zichzelf. Aangekomen in Lansquenet ontmoet zij oude bekenden en ontdekt dat de chocolaterie zwartgeblakerd is van een brand.
Een alleenstaande moeder woonde er en was net als zij acht jaar geleden niet welkom. Waar is zij nu en wie is zij? Vianne verbaasd zich dat Joshephine haar niet op komt zoeken en als zij op zoek gaat naar haar ontdekt zij dat er een reden is voor haar aarzelen. Anouk ontmoet een oude bekende en heeft het naar haar zin, Rosette is speciaal en maakt al snel nieuwe vriendjes.
Een van haar nieuwe vriendjes heeft een bijzondere moeder.
Langs de rivier is een moslim gemeenschap ontstaan, zij hebben een moskee en dagelijks klinkt de oproep tot gebed. Het is ramadan. Overdag zijn de huizen gesloten maar ’s avonds komt de wijk tot leven.
De priester, Francis Reynaud, is blij Vianne te zien en hoopt dat zij ditmaal aan zijn kant zal staan in een strijd die alleen maar heftiger wordt. En een nieuwe prietser heeft zijn intrede gedaan maar, is hij door iedereen geliefd? Francis zijn rol is sneu en soms heb je echt medelijden met hem. Wat nog hard leek in Chocolate lijkt hier zachter.
De moslim gemeenschap heeft zijn eigen geheimen en onder de zwarte kleding is niets wat het lijkt. Verborgen zondes, oud verdriet en nieuwzeer. Een moeder met een hartverscheurend verhaal. Zoveel cultuur wat je in dit boek duidelijk word, een schrijnende pijn, leed wat niet gerechtvaardigt is.
Schitterend, ben je begonnen dan lees je het ook uit!
