Job Gosschalk was de afgelopen twee decennia verantwoordelijk voor de keuze van acteurs in vrijwel alle Nederlandse producties. Maar na een lange carrière als castingdirector is hij zich de afgelopen jaren gaan richten op het produceren en regisseren van series en films. Hij bouwde ervaring op met tientallen afleveringen van RTL5-komedie ‘Single’ en levert nu met de romantische tragikomedie ‘Alle tijd’ zijn debuut af als scenarist en regisseur van een speelfilm.
Hoofdpersoon in deze mozaïekvertelling is de 45-jarige homoseksuele docent Maarten (Paul de Leeuw). Sinds het overlijden van hun ouders was hij altijd verantwoordelijk voor zijn twintig jaar jongere zusje Molly (Karina Smulders). Maar wanneer zij ervoor kiest om samen te gaan wonen met haar vriend Teun (Teun Luijkx), wordt Maarten gedwongen zijn eigen leven te herzien. Ook Molly wordt kort daarna geconfronteerd met verrassingen die haar toekomst volledig overhoop gooien.
Gosschalk wilde met ‘Alle Tijd’ een melancholieke, gevoelige kant laten zien van De Leeuw, die hij nog maar zelden in het openbaar heeft getoond. Hoewel zijn personage Maarten veel komische situaties en opmerkingen voor zijn rekening neemt, voeren de grappen inderdaad niet de boventoon. Dit is een verademing na ‘ Spion van Oranje’, de vorige speelfilm van De Leeuw, waarin hij zichzelf met een kluchtige dubbelrol hard overschreeuwde.
Bovendien heeft Gosschalk zijn hoofdpersonage in deze sympathieke ode aan het leven omringd door voldoende andere interessante karakters, zodat ‘Alle Tijd’ méér dan alleen een prestigeproject voor De Leeuw. De kracht van het verhaal schuilt er met name in dat iedereen in het publiek zich vroeg of later wel met één van de mensen of situaties kan vereenzelvigen. Nadeel van de veelvoud aan complicaties is wel dat ‘Alle Tijd’ bij vlagen wat topzwaar wordt, omdat de film te veel tegelijk wil zijn. Vooral een paar te nadrukkelijk komisch bedoelde terzijdes vallen hierbij storend uit de toon.
Van het sterke gezelschap acteurs dat ‘Alle Tijd’ draagt, blijven vooral charmante schuinsmarcheerder Teun Luijkx en Lineke Rijxman hangen. Zij nemen ook de twee meest geslaagde emotionele momenten van de film voor hun rekekning, wanneer een van de personages – zoals het goede ‘Terms of Endearment’-varianten betaamt – aan het slot de ogen voorgoed sluit. Hoewel het verhaal zich daar uitstekend voor zou lenen, wordt ‘Alle Tijd’ nooit te sentimenteel en bereikt daardoor juist de ongedwongen ontroering die de film beoogt.
