Met Newt, de mooiste resterende marinier en de beschadigde androïde zwervend door de ruimte belandt Ripley dit keer op een vergeten gevangenisplaneet. Newt en de marinier blijken dood te zijn..Ripley moet zich handhaven op een planeet met gedetineerden met een zwaar strafblad. Ze scheert zich kaal om zich aan te passen aan de couleur locale. Ook is er ruw omgesprongen met de androïde die men maar meteen op de vuilnishoop heeft gegooid omdat men dacht dat hij kapot was.
Regisseur: David Fincher. Acteurs: Sigourney Weaver Charles S. Sutton Charles Dance. Speelduur:114 minuten. Uitgebracht in 1992.
De gevangenen hebben gemengde gevoelens over haar aanwezigheid en draaien broeierig om haar heen. Ze vermoed dat er toch besmetting heeft plaatsgevonden. Ze heeft een korte romance met de dokter van de gemeenschap, een aardige man met een ongelukkig smet op zijn verleden. De dokter vermoedt dat zij iets vermoedt, maar voor hij de waarheid heeft kunnen achterhalen, valt hij te prooi aan het dodelijke wezen. De Alien openbaart zich, die door de omstandigheden gedwongen een hond heeft gebruikt als gastheer.
In de gevangenis zijn geen wapens, want dat is het beleid van de leiding. Ze moeten daarom de Alien de gieterij in lokken om gesmolten metaal over hem heen te kunnen kiepen. Gedurende het plannen maken wordt het bestand aan mensen al aardig gedund door de snel opgroeiende Alien. Er vindt een ontmoeting plaats tussen Ripley en de Alien. Als hij voor haar staat knijpt ze haar ogen dicht want denkt dat haar laatste uur geslagen is. De Alien brengt zijn gepantserde kop heel dicht bij haar en lijkt te snuffelen. Trekt zich dan terug. Dit trekt Ripley op haar fatsoen en ze scant zichzelf. Om te ontdekken dat ze besmet is. Ze draagt een koningin-moeder Alien in zich.
Eerst helpt ze nog om de volgroeide Alien onder vloeibaar metaal te gieten. Dit gebeurt aan het eind van een hallucinerende estafette waarin Ripley en de gevangen elkaar in een aflossen om het beest mee te lokken.
Het inmiddels gearriveerde reddingsteam probeert Ripley nog tegen te houden als ze op het platform boven de smeltbak staat, maar te laat. Haar geloof in het bedrijf is weg en ze acht alleen zich zelf in staat om voorgoed een einde aan de dreiging te maken.
Zij stort zichzelf in een bak met kokend metaal om alles wat ook maar naar Alien ruikt uit te roeien. Naar beneden stortend ziet de toeschouwer nog net het kleine Koninginmoedertje zich uit de borst van Ripley naar buiten wurmen, maar te laat; ze vliegen in brand.
