In de microbiologische wereld is het een bekend woord. PCR. Het staat voor polymerase-chain reaction.
Het is een manier om geisoleerd DNA (bijvoorbeeld in het bloed van een verdachte) te vermenigvuldigen. Een kopie maken van dit DNA, zodat er verdere analyses mee gedaan kunnen worden.
In het verleden zijn hier al vele aanpassingen aan gedaan, om deze PCR zo efficient mogelijk te maken. Maar nu lijkt hier weer een nieuwe modificatie aan gedaan te kunnen worden
Om dit verhaal zo simpel mogelijk te maken, zal ik zo min mogelijk microbiologische termen gebruiken. Zo is het verhaal makkelijk te lezen, en is er een voorstelling te maken van wat er ongeveer plaatsvind.
In het verleden ging een PCR als volgt: DNA (dubbele streng) wordt omgezet naar twee enkele strengen (denaturatie). Dit vind plaats bij een hoge temperatuur. Deze enkele strengen zijn vatbaar voor zogenaamde primers. Dit zijn als het ware de beginpuntjes om een extra streng te maken. Deze primers binden als kauwgom aan deze enkele streng. Dit vind plaats bij een lage temperatuur. Vervolgens wordt via deze primer, een tweede streng gevormd, welke weer kleeft aan de streng. Een nieuwe DNA streng is gevormt. Dit vind plaats bij een gemiddelde temperatuur
Het is duidelijk dat dit efficienter kan. Deze temperatuursverschillen worden bereikt door verhitten, koelen, en opnieuw verhitten. Dit kan efficienter!
Dus is er een nieuwe techniek bedacht. Een enorm simpele oplossing, maar nog nooit uitgewerkt. En dat is wat ze de komende tijden gaan onderzoeken: Want, als de PCR een beetje wordt aangepast, kan je het volgende bereiken: het DNA wordt gesplitst in twee strengen. Hierdoor wordt het DNA nog maar de helft van de oorspronkelijke massa. het “zweeft” naar boven, boven het zwaardere DNA.
Hoger in de PCR is de temperatuur lager (mogelijk met een koeling), waardoor de primer bind aan de streng. Hierdoor wordt de streng zwaarder, en zakt het een stukje. Maar het blijft boven het DNA, omdat dit alsnog zwaarder is. De streng + primer zitten tussen een koude en een warme laag in. Dti maakt dat de tweede streng kan groeien. Totdat een nieuwe DNA streng is gevormt. Dan zakt deze streng weer naar beneden, in de DNA laag.
Dus in plaats van verwarmen/koelen/verwarmen, is hier 1 koeler en 1 verwarmer nodig. vele malen efficienter, vele malen sneller, en vele malen goedkoper. Dus al met al, DE oplossing?
Op dit moment wordt er onderzoek verricht naar de mogelijkheid hiervoor. Hoe het precies in zijn werk steekt kan ik eventueel in een volgend artikel beschrijven. Vergeet niet… Alles kan efficienter, sneller en beter. Soms kan een idee dat volkomen idioot klinkt, de perfecte oplossing zijn. Iedereen kan iets bedenken. De vraag is alleen… Wie wat.en hoe.
Ik wens u nog een fijne dag.
Sparkle
