Een informatieve tekst met een korte uitleg van verschillende theorieen over het einde van het universum: ‘de Big Crunch, de Big Rip en de Big Chill’.
In de onderstaande tekst zal ik drie theorieën over een mogelijk einde van het universum uitleggen, dit zijn: ‘De Big Crunch, de Big Chill en de Big Rip’. Al deze theorieën zijn wetenschappelijk gezien aannemelijk, maar het is momenteel nog niet mogelijk om vast te stellen op welk einde het uiteindelijk zal uitlopen. Ik heb in dit artikel religieuze theorieën en mogelijke parallelle dimensies buiten beschouwing gelaten.
Om de theorieën beter te begrijpen moeten we kijken naar de samenstelling van het universum. Het universum bestaat grotendeels uit ‘donkere materie’ en ‘donkere energie’. In tegenstelling tot materie zorgt donkere energie ervoor dat het universum sneller uitzet.
Het idee achter de Big Crunch theorie is dat wanneer er teveel materie in het universum is, het universum stopt met uitzetten en uiteindelijk in tegengestelde richting gaat werken en begint te krimpen. Dit leidt ertoe dat alles implodeert. Volgens sommige wetenschappers is deze Big Crunch, gelijk aan de Big Bang. Dat zou betekenen dat het einde van dit universum, het begin van het volgende inleidt en zo een eindeloze cyclus vormt. Inmiddels is wel aangetoond dat dit met de snelheid waarop het universum op dit moment uitzet niet zal gebeuren, maar het is niet zeker of de verhouding tussen donkere energie en materie zo zal blijven.
De Big Rip theorie is het tegenovergestelde. Waar bij de Big Crunch theorie het universum weer gaat krimpen, blijft het bij de Big Rip theorie verder uitzetten. Wanneer de hoeveelheid donkere energie groter wordt, zet het universum sneller uit. Tot het punt bereikt is waarop deze uitzetting atomen uit elkaar trekt. Op deze manier worden planeten en sterren letterlijk ‘uit elkaar getrokken’. Dit zou een definitief einde van het universum betekenen. Met de huidige snelheid is berekend dat dit ongeveer 50 miljard jaar van nu kan plaats vinden.
De Big Chill of ook wel Big Freeze is misschien de meest aannemelijke van de theorieën. Hij lijkt erg veel op de Big Rip theorie. Alleen wordt er dan vanuit gegaan dat de uitzetting oneindig door kan gaan. Dit zou dan betekenen dat planeten en sterren zover uit elkaar komen te staan, dat leven niet mogelijk is. De warmte moet dan ook over een zodanig groot oppervlakte verdeeld worden dat alles afkoelt en sterren uiteindelijk doven.
Een ‘leuke’ toevoeging is dat dit alles voor het menselijk leven op aarde hoogstwaarschijnlijk niets zal uitmaken. Uitgerekend is dat de zon over ongeveer 5 miljard jaar in een ‘rode reus’ veranderd. De energie zwelt op waardoor de rode binnenlaag naar buiten komt en planeten, waaronder de aarde, langzaam zullen verdwijnen.
