Gras is overal om ons heen. In het bos, in een weiland en in het park in de buurt. Hoewel je dit misschien niet weet, kan je zelfs gras vinden in de zee. Dit zogenaamde zeegras is heel anders dan het gras in de tuin. In de jaren dertig is het zeegras in Nederland grotendeels verdwenen en het heeft zich niet goed hersteld. Met bepaalde maatregelen kan dit herstel een handje worden geholpen.
Maar waarom zouden we dat eigenlijk willen? Wat is er zo speciaal aan dit zeegras en hoe kan het herstel worden bevorderd?
(Zee)gras
Hoewel zowel gewoon gras als zeegras planten zijn, zijn er enkele heel grote verschillen tussen de twee. Deze verschillen zijn te verklaren door de verschillende omstandigheden waarin de planten groeien. Zeegras leeft namelijk in water. Deze planten hebben daardoor te maken met onder andere harde stroming, zouten en een verminderde hoeveelheid licht.
Functies van zeegras
Zeegras heeft verschillende functies voor zowel de mens als verschillende dieren. Zo gebruikt(e) men het als materiaal voor verschillende producten zoals bijvoorbeeld vulling van matrassen, kan het een leefgebied en/of voedsel zijn voor verschillende dieren als garnalen, vissen en zelfs zeeschildpadden. Verder zorgt het voor stabiliteit van de omgeving, omdat de aanwezigheid van de planten harde stroming remt. Hierdoor blijft de bodem steviger vast zitten. Daarbij wordt de waterkwaliteit beter doordat de planten allerlei stofjes op kunnen nemen en kleiner kunnen maken.
Het behoud van zeegras
Vroeger kon je in Nederland heel veel van dit zeegras vinden, maar de afgelopen jaren is dit steeds minder geworden. Dit komt door bijvoorbeeld natuurlijke oorzaken als storm en ziekte, maar ook door invloed van de mens. Zo kan overmatige vervuiling van de mens en het bouwen aan de kust zorgen voor een afnemende groei van zeegras.
Omdat zeegras zoveel functies heeft wil men dit zeegras graag behouden. Er kunnen twee verschillende maatregelen worden genomen om het zeegras te behouden en de groei te bevorderen. Een eerste mogelijkheid is restoratie, waarbij zeegras geherintroduceerd word in gebieden waar het verdwenen is. De tweede mogelijkheid is mitigatie (compensatie). Hierbij worden delen van het verdwenen habitat vervangen door nieuw leefgebied waar de soort kan leven.
Zeegras vervult dus verschillende belangrijke functies voor zowel mens als dier. Hoewel er vroeger zoveel zeegras was, is dit tegenwoordig helaas niet meer het geval. Het is daarom belangrijk de afname van zeegras tegen te gaan. Met behulp van restoratie en mitigatie kan men de situatie verbeteren. En wie weet? Misschien is het gras dan ooit toch weer overal.