De gevolgen van de opwarming zullen veel groter zijn dan de grote meteoor die een 65 miljoen jaar geleden insloeg op de aarde,waarbij bijna alle dinosauriërs de dood vonden. De gevolgen zijn meer te vergelijken met de opwarming dien een 225 miljoen jaar geleden plaatsvond. Deze opwarming had de “dood van de planeet” tot gevolg. Bijna 95% van de biodiversiteit ging toen verloren.
De steeds meer aanwezige broeikasgassen in de atmosfeer, zoals methaan, lachgas, cfk’s, en ook meer CO2 veroorzaakt door de verbranding van fossiele brandstoffen en andere (ontbossing, industrie) menselijke activiteiten zorgen na verloop van tijd voor een opwarming. Door deze opwarming zullen de poolkappen en ook de met ijs bedekte gebieden in Groenland smelten. Wat leidt tot een stijging van het zeeniveau. De weerkaatsende functie of albedo, die het ijs normaal zou moeten hebben, valt dan volledig weg. Het gemiddelde weerkaatsingeffect van het ijs zou normaal een 37 %-39 % moeten bedragen, maar een onderzoek van de NASA in 2004 liet zien dat dit effect sinds 2000 al met een 0.6 % is gedaald. 1 % afname van dit effect is gelijk aan een verdubbeling van CO2 in de lucht. Tevens valt het absorptie systeem van het ijs ook weg aangezien het weerkaatsing gedeelte er niet meer, of in veel kleinere mate is. Hierdoor heeft het zonlicht ‘vrij spel’ en zal de temperatuur stijgen. Hoe warmer het wordt, hoe sneller en hoe meer zout- en zoet water zal verdampen. Door deze massale verdamping krijgt men vervolgens meer neerslag. De toename van CO2 door de afname van het albedo- effect, kan verzuring tot gevolg hebben. Deze toename van de zuurtegraad zal bomen aantasten. Hier hebben we dan te maken met een neerwaarde spiraal: Minder bomen, minder omzetting van CO2 in zuurstof, meer CO2.Deze sterfte van bomen kan men nu al waarnemen in bepaalde gebieden. De verzuring zal leiden tot vervuiling van het water, waardoor er een afname van planten en dieren in en rondom zoet- en zoute wateren zal zijn. Koraalriffen kunnen het bijvoorbeeld al vergeten. Ook zullen bepaalde vispopulaties het niet halen. De visvangst zal drastisch dalen. Met economische schade tot gevolg.
De laatste 100 jaar is het zeeniveau met 15 centimeter gestegen ten gevolge van het smelten van de poolkappen .Voorspellingen voor de komende 100 variëren sterk: Sommigen verwachten nog een stijging van 30 centimeter, anderen een stijging van 90 centimeter. Door de stijging van het zeewaterniveau krijgt men overstromingen. Bepaalde gebieden die onder het zeeniveau liggen, zoals delen van Nederland zullen dan uiteindelijk blank komen te liggen. Maar de gevolgen in armere landen zullen catastrofaal zijn. De gebieden aan de Ganges in India, waar miljoenen mensen wonen worden overspoeld, wat een enorm hoog dodental zal opleveren, waarbij niet alleen het water de dader zal zijn maar ook vooral ziektes: de muggenpopulatie zal toenemen. Malaria zal dan ook toenemen net zoals Tyfus of Cholera, dat zich makkelijk verspreidt via warm water en wormen die vanuit water een ‘gastheer’ infecteren zoals de “Bilharzia”- wormen zullen het makkelijker hebben om mensen te besmetten. In deze armere landen waar er weinig tot geen mogelijkheid is om medicatie te verkrijgen zal het dodental hoog oplopen. Tegen 2030 is er verwacht dat er al 2000 eilanden zullen worden overspoeld. Landbouw gebieden zullen overstroomd worden. Mislukte oogst die lijdt tot honger en dood zal het gevolg hiervan zijn. Dit treft tevens de rijke landen die voor grote delen afhankelijk zijn van import van goederen uit de getroffen landen.
De toename van de temperatuur zorgt voor droogte. Hierdoor zal de droogte ,vooral in droge landen, de mogelijkheid tot zoet,drinkbaar water verhinderen. Landen waar men nu reeds kampt met droogte zoals Senegal, Darfur, Soedan, ea. zullen een hoge tol moeten betalen. Een voorbeeld hiervan is het Tsjaad-meer dat vroeger op het grondgebied van drie landen lag – Tsjaad, Kameroen en Nigeria -, maar inmiddels zodanig gekrompen is dat het zich nog enkel in Tsjaad en Kameroen situeert. Sinds 1963 is dit meer voor 95 procent opgedroogd. Ook zal in deze landen de landbouw mislukken met fatale gevolgen. Vele planten zullen niet tegen de temperatuurstijging kunnen. Nu al merkt men dat wilde varianten van de aardappelplant uitsterft. Grote bosbranden zullen niet meer zo zeldzaam zijn
Er zullen meer en meer extreme weertoestanden aanzetten. Door de opwarming van zeewater zullen Orkanen zich veel vlugger voordoen en in grotere mate. De gevolgen van deze fenomenen kennen we reeds: De orkanen en taifoenen hebben hun dodelijke kracht meermaals laten zien in het verleden. De gevolgen die ze teweegbrengen wegen zwaar door in de economische sectoren en brengen uiteraard veel menselijk leed mee.
Uiteindelijk zullen hele ecosystemen aangetast worden en zullen deze klimaatzones van plaats verschuiven. De gebieden die het snelst en het hardst zullen getroffen worden zijn de laaggelegen tropische gebieden en de droge gebieden. Elk gebied zal na verloop van tijd warmer worden waardoor bepaalde klimaatzones met hun specifieke gemiddelde temperatuur zich plots in een ander klimaat bevinden. De Sahel bijvoorbeeld neemt reeds toe in haar omvang en neemt steeds grotere delen in Midden-Afrika in. In Zuid-Europa zal het warmer en droger worden en deze verandering zal zich langzaam verspreiden naar het Noorden en de Toendra zal verslinden. De Taiga zal op haar beurt in de meer noordelijk gelegen landen ook opschuiven en plaats maken voor de Toendra, omdat het steeds warmer zal worden. Deze verschuiving van klimaatzones brengt een grote verandering mee in biodiversiteit. Dieren en planten die zich niet snel genoeg zullen kunnen aanpassen zullen verdwijnen en uitsterven. Enkel de sterksten zullen overwinnen. Er wordt verwacht dat tegen 2100 25% van alle dier- en plantensoorten verdwenen zal zijn. Andere populaties zullen op zoek gaan naar andere gebieden, met alle negatieve gevolgen van dien. In de Noordzee bijvoorbeeld treft men nu al vissoorten aan die er niet horen te zijn zoals vissoorten die uit warmere wateren zoals uit de Golf van Biscaye en de Middellandse Zee afkomstig zijn. Bepaalde vissoorten trekken dan weer naar diepere en koudere wateren, andere soorten zoals de kabeljauw trekt dan weer hoger naar het noorden. Wilde zalm uit de pacific heeft al 40 % van haar habitat verlaten en vertrekt naar het Noordwesten,naar koudere wateren. “And say hello to jellyfish attacks”. Vorig jaar zijn maar liefst 30,000 mensen gestoken door kwallen in de Middellandse zee. De kwallen verkiezen warmer water en hebben een soort corridor van warm water gevonden en kunnen veel gemakkelijker andere zeeën bereiken. Dit geldt niet alleen voor vissen, muggen die normaal alleen in zuiderse contreien voorkomen zullen steeds verder naar het noorden kunnen oprukken. Veel van de inheemse dier- en planten soorten worden reeds bedreigd door de uitheemse dier- en planten soorten. Deze nieuwkomers bevinden zich dan in een gebied met enorm veel voedsel waardoor ze meer kansen hebben om te overleven en hun populatie uiteindelijk zeer snel gaat groeien, terwijl de inheemse bewoners langzaam zullen verdwijnen.
De wereldwijde landbouw, de industrie en de handel zullen in hun omvang krimpen. Voedsel wordt schaarser en duurder, de armere landen zullen deze woekerprijzen niet kunnen betalen en honger en daar zullen veel mensen de gevolgen van moeten dragen.
Voor de mensen die leven op plaatsen waar deze veranderingen het duidelijkst en het snelst gaan plaatsvinden zal het leven een totaal andere weg inslaan. De opwarming en de gevolgen van de opwarming zullen het leven onmogelijk maken. Wanneer emigreren de enige oplossing blijkt zal dit massaal gebeuren. Mensen zullen vluchten naar plaatsten waar men relatief gespaard is gebleven, maar ook naar plaatsen waar er geld is voor medicatie en andere levensmiddelen. Nu reeds vluchten miljoenen mensen in China weg van de Gobi-woestijn die langzaam maar zeker oprukt. Op 50 jaar zal het aantal vluchtelingen daar oplopen tot 200 miljoen. En het zal niet alleen bij de Gobi-woestijn blijven. Wanneer er een mondiale volksverhuizing zal plaatsvinden komen al deze vluchtelingen terecht op enkele gespaarde gebieden, die uiteindelijk veel te klein zullen zijn voor deze enorme mensenmassa. Wanneer ook hier alle grondstoffen en levensmiddelen op zullen zijn zou het goed mogelijk kunnen zijn dat chaos en anarchie aan de heersende hand zullen zijn. Maar dit zijn voorspellingen. Hoe de mens zich uiteindelijk zal gedragen als het in dergelijke situaties terecht komt is moeilijk te zeggen. In tegenstelling tot de natuur zou de mens ineens een totaal andere weg kunnen inslaan, een positieve weg. Maar als we gaan kijken naar het verleden van de mens, zijn globale acties, die een positief effect hebben gehad op de mens, er niet of nauwelijks. Dit zal een grote beproeving worden voor de mens. De rampen die de aarde zal voorschotelen zijn min of meer al bekend, en weinigen denken dat effectieve maatregelingen weinig zullen uitmaken. De vraag is hoe de mens zal reageren op de benauwde positie waarin hij zal terechtkomen.
