blog placeholder

In de muziekwereld zijn door de jaren heen velen verschillende stromingen de revue gepasseerd. Na de ontwikkeling van de jazz en country muziek, zijn er nog altijd muzikanten die op zoek zijn naar meer vernieuwing. Vanuit hen ontstaan nieuwe muziekstromingen die in elkaar overlopen.

Charlie Parker ( altsaxofonist) was de voorspelbaarheid van de samenklank en het gebrek aan improvisatie binnen de swing moe. Hij formeerde een combo, bastaande uit piano, slagwerk, contrabas en saxofoon. De drummer mocht nu zelfstandiger optreden, de piano ging alleen steunakkoorden geven. De samenklank werd veel ingewikkelder, none-en undecimeakkoorden. Ook de improvisatie werd veel minder voorspelbaar. Deze stijl noemt men: Bebop. Belangrijke vertegenwoordigers van deze stijl zijn trompettist Dizzy Gillespie; Thelonius Monk, piano en Charlie Mingus, bas. De verminderde kwint wordt een belangrijk interval. Iedere nieuwe stroming zet zich af tegen het verleden en zoekt nieuwe wegen. In de Cool Jazz introduceerden de jazzmuzikanten een koele en rustige sfeer, het agressieve, nerveuze van de Bebop maakte plaats voor rust. De Free Jazz muzikanten zoeken de volledige vrijheid van improvisatie. Er is in deze stijl geen keurslijf meer van akkoordenschema’s, arrangementen of vast ritmepatroon.

Met Gershwin betreden we de wereld van de song, de musical en Broadway, New York. George Gershwin schreef op teksten van zijn broer Ira vele musicalhits. Op aandrang van orkestleider Paul Whiteman schreef hij het pianoconcert: “Rhapsody in blue“, dat hem wereldberoemd zou maken. Gershwin past in zijn Rhapsody allerlei effecten toe. Dat begint al met het klarinetglissando ter opening, met de soms dirty intonation van de blazers en bepaalt het werk door de keuze van bluesthema’s, waarin blue notes verschijnen. Hij verbond zo als eerste de toen nog jonge jazz met het klassieke symfonieorkest. In 1935 componeerde hij “Porgy and Bess”.

De blanke platenlabels kregen in de gaten dat er een grote markt lag voor de Rhythm & Blues. Zij zetten hun blanke artiesten aan om eigen versies van Rhythm & bluesnummers te maken. Zo ontstond “Rock & Roll”. Het bluesschema bleef bij de Rock & Roll intact. Met het nummer: One,two,three o’clock, four o’ clock rock van Bill Hailey begon in 1953 het aftellen voor een nieuwe tijd. Het ritme werd echter aangepast. Chuck Berry, Jerry Lee Lewis en Elvis Presley waren belangrijke vertegenwoordigers van deze stijl. De Rock & Roll werd een wereldomvattende rage die vrijwel alle jongeren in de ban had.

In de steden werden oude volksmelodieën ( folkmusic ) voorzien van provocerende teksten. De protestzangers begeleidden zichzelf op de akoestische gitaar en mondharmonica. De kritische teksten op een simpele mwijze op muziek gezet, protestliederen, hadden vaak betrekking op de oorlog in Vietnam. Woody Guthrie, Pete Seeger en Bob Dylan waren belangrijke vertegenwoordigers van deze stroming. In de Engelse Bluesrock, net als de Amerikaanse opgebouwd rond het bluesschema, lag de nadruk meer op de harde gitaarsound dan bij de oorspronkelijke stijl. Groepen als John Mayall’s bluesbreakers en The Rolling Stones begonnen met het naspelen van obscure Amerikaanse import-platen van zwarte muzikanten. Virtuose rockgitaristen als Eric Clapton en Jimmi Hendrix werden een voorbeeld de rock-, Hardrock en metal-gitaristen. De havenstad Liverpool aan de rivier de Mersey kende in het begin van de jaren ’60 het grootste aantal werkelozen. Veel Amerikaanse zeelieden brachten R&B platen mee. Groepen als de Beatles speelden dan ook in het begin R&B en skiffle-muziek. Deze beginstijl noemde men ook wel Merseybeat. De naam beatmuziek verspreidde zich van de Cavern in Liverpool, waar de Beatles begonnen, via Londen over heel Engeland en de rest van de wereld. Met het groeiende zelfbewustzijn van de Amerikaanse negerbevolking in de jaren ’60 is de Soulmuziek ontstaan als een combinatie van gospel en Rhythm & Blues. Deze stijl kenmerkt zich korte, voortdurend herhalende motiefjes van de blazers en monotoon slagwerk. Zo ontstond een zeer extatische dansbare muziek. Na 1975 ontwikkelde zich uit de soul een ander soort dansmuziek: de Funk. De laatste religieuze elementen verdwenen uit de muziek, de afstand tussen publiek en uitvoerenden werd groter en, kenmerkend voor de funk, het slagwerk werd sterk uitgebreid met Zuidamerikaanse instrumenten als conga’s, maraca’s en bongo’s. De Symfonische popmuziek kende twee stromingen. In de ene stroming werkten popgroepen klassieke composities om tot pop werken. In de tweede stroming componeerden de popmuzikanten grootse symfonische werken, theatraal van opbouw, soms met medewerking van een symfonieorkestwerk. De vaak lange composities werden zorgvuldig opgebouwd en uitgewerkt. Maatwisselingen, ingewikkelde melodieën, modulaties, virtuositeit waren de ingrediënten voor deze stijl. Belangrijke vertegenwoordigers zijn: Pink Floyd, Yes en de groep Genesis. Een zelfstandige loot aan de vrachtbare stam van de R&B is de Reggae. Het is dansmuziek met een boodschap. De boodschap is die van de Rastafari’s op Jamaica: eens zullen de negers terugkeren naar Afrika, naar Ethiopië, waar ze keizer Haile Salassie als koning en bevrijder zien. In de Reggae kwam vooral de nadruk te liggen op de elektrische instrumenten ( bas-en slaggitaar en orgel ) In de teksten overheerste het protest tegen de blanken en het gevoel van vervreemding en ballingschap. De afterbeat is zeer herkenbaar in de Reggae.