Hoe bestaat het dat er juichende stemmen opgaan over het feit, dat er een briefje met intenties naar Brussel moet. Politici staan niet meer in de samenleving.
Met verbijstering heb ik donderdagavond het nieuws gezien: na het debacle van Rutte met de PVV, gaat Jan Kees de Jager bij een aantal partijtjes langs om te proberen een intentie verklaring naar Brussel te krijgen inzake de broodnodige bezuinigingen. En natuurlijk is Alexandertje Pechtold, Sapje, en Slob bereid om hieraan medewerking te verlenen.
Wat bezield die mensen? Ze presenteren het alsof ze het vaderland gered hebben. Deze politici zijn maar met 1 ding bezig, en dat is hun eigen baantje: wel of geen crisis, er is altijd de wachtgeld regeling ofwel een baantje als bestuurden van een corporatie, verzekeringsmaatschappij voor hen beschikbaar. Ik heb geen van deze lieden horen zeggen dat de Overheid eerst bij haarzelf moet gaan kijken. Neen, het moet komen van de burger.
Begrijpen deze mensen nu helemaal niet meer dat als het vertrouwen van de burger in politiek en financiele wereld hersteld moet worden, dat die mensen die daar ”actief” zijn zelf eens eenvoorbeeld dienen te geven?
Hoe kun je van de burger vragen in te leveren, als Brusselse ambtenaren na 30 jaar nog steeds iedere week op en neer gaan met hun hele hebben en houwen tussen Brussel en Straatsburg en hetgeen klauwen met geld kost en zeer inefficient is?
Dat de bonus cultuur in de financiele wereld nog erger is als voor de crisis. Dat wachtgeldregelingen voor bestuurders, ambtenaren en politici onaangetast blijven. De bestuurslagen bij de overheid blijven gewoon gehandhaafd.
Wat we nodig hebben is niet meer en minder als goed ondernemerschap. We hebben geen graaiers meer nodig, geen snelle jongens, geen Amerikaans voorbeeld. We hebben aanpakkers nodig die hun medewerkers met respect behandelen en hun winsten niet in boten of exhorbitante feestjes stoppen, maar in hun bedrijf. Er is geen burger te vinden, die een hard werkende ondernemer zijn vermogen misgunt. De burger is zijn vertrouwen kwijtgeraakt aan die mensen die hun eigen zakken vullen ten koste van anderen c.q de maatschappij. Om een kompleet rot financieel systeem overeind te houden moet de burger bloeden.
Natuurlijk, in dit idiote landje moet er altijd een compromis komen om regeren mogelijk te maken. Maar als meneer Rutte de ene dag staat voor zijn gedoogcoalitie en de andere dag voor Pechtoltje, hoe geloofwaardig is dit voor de burger? Andersom exact hetzelfde: Pechtoltje loopt anderhalf jaar te bekritiseren en nu help hij diezelfde premier? In wiens belang is dat nu allemaal? Worden er weer baantjes geregeld voor de VN, of de E.U, of bij financiele instellingen?
Nederland is echt niet gered door briefjes naar Brussel van de politiek. Nederland moet gered worden door de hard werkende burgers, ondernemers, boeren en middenstanders. Die moeten weer vertrouwen krijgen in de samenleving. Die moeten gewaardeerd worden, en niet gestraft met meer inleveren.
Inleveren moeten die mensen doen die uit de ruif eten van wat die harde werkers opbrengen. Niet beginnen te zeggen nu dat dit dus ook uitkeringstrekkers zijn: we betalen met zijn allen graag belasting om mensen die in moeilijke omstandigheden terecht komen, AOWers, enz. toch een redelijk normaalleven te kunnen laten hebben en houden.
Maar we hebben allen bezwaren tegen de graaiers die zogezegd marktconforme salarissen willen hebben terwijl de onkunde er van af straalt. Voorbeelden genoeg bij de corporaties, schoolbesturen, ziekenhuisbesturen en ga zo maar door. En vrijwel al deze graaiers zijn lid van de ene of de andere politieke partij of ex wethouder, o.i.d. Op 26 april 2012 is dus Nederland echt niet gered.
Dat zal pas gebeuren als de politiek zich realiseert dat kosten betaald kunnen worden uit opbrengsten, en dat dus die opbrengsten opgebracht worden door de hard werkende burger en niet door de bankier, de burgemeester, het lid van de Provinciale Staten, de directeur van de corporatie. Nee, die geven belasting centen uit en die kosten dus geld. Spreken over loonmatiging, flexcontracten, geeft de harde werker onzekerheid. Maar de gouden handdruk en de wachtgeld regeling etc. dat blijft bestaan. Hoe krom kun je als politicus denken?
Laten we hopen dat al deze redders in september zwaar afgestraft zullen worden. Maar hoe in tempo van de zakkenvullers af te komen, daar weet ik helaas ook geen antwoord op. En dat is toch echt nodig om vertrouwen bij de burger te herstellen. Alleen dan kan dit land nog gered worden.
fredira
