Iedereen maakt wel eens wat mee in zijn leven, waardoor je tot het besluit komt, om afstand te nemen al dan niet tijdelijk, van zijn of haar familie, familieleden, vrienden, kennissen noem maar op. Maar voordat je tot dat besluit komt, is het misschien wel al behoorlijk ver gegaan, en zijn er nogal wat dingen gebeurt. Want laten we eerlijk wezen; zo’n besluit, en vooral als het dan over familie gaat, neem je niet zomaar in een fractie van een seconden. Daar gaat best wel een hoop tijd en wellicht energie in zitten. Maar het feit blijft wel, dat je ongeacht wat dan ook, altijd in eerste plaats aan jezelf moet denken, aan je gezin, aan je man of vrouw die eventueel naast je staat. Je bent uiteindelijk zelf de persoon die verder moet gaan in deze samenleving, met of zonder familie, vrienden of kennissen.
In welke familie, vriendenkringen, buren, waar dan ook, zijn er geen ruzies?? Nou, ik zou het niet weten. Volgens mij is er overal wel wat. En iedereen bemoeit zich maar met iedereen. Als iedereen zich nu eens gewoon bezig hield met hun eigen leventje, hun eigen adres, hun eigen dingetje, zouden er volgens mij veel minder ruzies en stress situaties zijn. Het is natuurlijk heel erg fijn als je in deze samenleving mensen om je heen hebt, die je dag en nacht kunt opbellen en vertrouwen met alles wat je lief is. Maar dan nog, is het eigenlijk uiteindelijk jouw verantwoordelijkheid om bepaalde keuzes te maken. Afstand nemen van vrienden of buren is makkelijk. En ik denk dat iedereen wel eens op dat punt heeft gestaan. Respect hebben voor een ander is niet zo moeilijk. En het zou ook veel mooier zijn, als iedereen dat doet en heeft voor elkaar. Dan zou de wereld er ook veel rooskleuriger uit zien dan dat hij nu doet. Maar afstand nemen van je familie/familieleden, is niet zo makkelijk. En gaat ook absoluut niet over 1 nacht ijs. In je achterhoofd blijf je toch ten alle tijden denken van, “het is wel me familie”. Maar dan nog, soms is het beter en verstandiger om de keus te maken om afstand te nemen van je familie, of misschien zelfs wel volledig contact verbreken. Contact verbreken is heel makkelijk, contact herstellen is een ander verhaal weer dan. Als je een vriend verliest, is minder erg. Die vindt je wel terug. Maar familie verliezen is gewoon anders. Familie heb je niet voor het oprapen. En kwijt is dan vaak ook gewoon kwijt. Als je eenmaal iets kwijt bent, kan het natuurlijk ook een hele opluchting zijn. Zodat je eindelijk het gevoel hebt en krijgt, dat je je eigen leventje kan lijden. Maar voordat je tot zo’n besluit komt, zit je echt in zwaar dubio.
