Wil jij pure perfectie zijn? of wil je toch maar gewoon zijn want wat is nou precies perfectie?
Elke avond als je voor de spiegel staat, En bekritiseer je jezelf op de punten die je niet mooi vindt, de dingen die je het liefst zou weglaten, of vergroten, verkleinen of verjongen. Omdat je weet dat je niet perfect bent. Maar stel, als jij pure perfectie zou zijn, alles aan jou zou kloppen. Zou je dan gelukkig zijn voor je hele leven ? of voor 1 dag?
Als jij hét populaire meisje was, die iedereen wilde, alle jongens zouden op jou vallen. En iedereen wilde vrienden met je zijn. Zou je dan ook voor iedereen tijd vrij maken? of beter zou je wel tijd hebben voor hen? Maar als je dan wel tijd had. Hoe zit het dan met de tijd die je voor je zelf nodig hebt? En al die geweldige jongens willen jou. Welke kies je? En wordt dat wel een goede keuze? Want willen ze jou liefde of roem?
Waarom zou je die onaantrekkelijke jongen niet nemen? Die jongen die een doel heeft. Zou hij dan ook alleen om je uiterlijk gaan? Zou hij voor jou gaan omdat hij ware liefde wil? Of net zoals de andere jongens? Maar waarom zou je perfect willen zijn? Als je al genoeg moeilijke keuzes moet maken.
En als ik perfect was. Zou ik dan naar mijn doel werken? Of zou dat doel naar mij toekomen? Zou ik me zelf moeten bewijzen? Of zal iedereen mij nemen zoals ik zou zijn? Waarom perfect zijn? Want wat voor uitdagingen zou je dan nog hebben? Als je perfect zou willen zijn. In wat dan? Favoriete sport? uiterlijk? Je carrière ? Of in alles? Wat heb je dan in je hoofd zitten? Iets dat onmogelijk is? Of als je goed nadenkt geen perfectie is maar een grote verbetering? Wat is dan perfect? Voor de een krullend haar, de ander stijl. Bestaat perfectie wel? Misschien perfectie voor 1 iemand?
Maar mensen ontwikkelen. Dus hun smaak ontwikkelt mee. Maar hoelang zal die perfectie dan bestaan? Want als je lang over dingen na denkt, verandert je mening. Dus je verbeteringen ook. Maar is onze mensenkennis niet te klein om te weten wat perfect is? Want weten mensen alles? Nee, wij kunnen niet van het beste het beste kiezen. Ik sta nog steeds voor de spiegel, te denken wat ik een halfuur geleden wilde verbeteren, dat vetrolletje, en egale huid. Maar waarom zou ik ook? Want als ik op een dag een jongen vind, met wie ik mijn hele leven wil delen moet hij niet op mijn uiterlijk gaan. En hopen dat het ware liefde is. En natuurlijk is het niet perfect want ik weet niet wat perfect is. maar op dat moment samen met hem, weet ik dat hij mij niet zou laten vallen voor slechte gewoontes, of mijn uiterlijk. En op dat moment voel ik me dan alsof ik de hele wereld aan kan. Dat is toch een geweldig gevoel?
