Het grote nieuws vanmorgen dat Whitney Houston is overleden op 48-jarige leeftijd is voor iedereen wel, denk ik, ingeslagen als een bom. Je slaat de krant open of je opent je app op je smartphone en daar staat het: “Whitney Houston overleden”.
Wie had dat nou kunnen denken dat vandaag “the Voice”, zoals zij ook wel genoemd werd, overleden is. Menig mens zal zeggen: “Dat hadden we aan zien komen”. Want niet alleen stond Whitney bekend als een vrouw met een enorm prachtige en zuivere hoge stem, maar haar negatieve invloeden die op haar leven zijn neergedaald, telden ook zwaar mee. Iedereen weet over haar ex-man Bobby Brown die haar regelmatig tot appelmoes heeft geslagen. Iedereen weet wel over haar veelbelovende carriere die zo bergafwaarts is gegaan. En iedereen weet over haar omstreden drugs- en drankgebruik.
Ondanks mijn relatieve jonge leeftijd, gezien het feit dat zij halverwege jaren 90 al bergafwaarts ging met haar cariere en ik geboren ben in 1987, heb ik toch vaak haar liedjes gedraaid. “I will always love you” en “Simply the best” roepen mooie en zielige herinneringen bij mij naar boven. Wat heeft of had die vrouw een prachtige stem! Bij het ten gehoren brengen van 1 van haar liedjes, krijg ik standaard kippevel over mijn hele lijf. En dan mag het niet uitmaken waar ik mij bevind.
Elke keer als ik 1 van haar liedjes zou draaien, dan merk ik aan het einde van het liedje dat ik er helemaal in heb gezeten. Mijn omgeving heeft er dan even niet toe gedaan. Ik luister naar de woorden en voel de woorden ook. In elke liedje van haar is er iemand die zich erin mee kan vinden. En als ik eerlijk ben, denk ik dat echt iedereen dat wel heeft. Het hoeven geen grote dingen te zijn die een heel mensenleven heeft verandert, hoe diep een dal van dat leven ook is geweest of hoe hoog de top. Een pieterpeuterig dingetje is al genoeg. In 'I will always love you” kan iedereen zich bevinden. Ieder mens op aarde heeft ooit van iemand gehouden en zal dat ook blijven doen. Sommige woorden van een liedje doen er dan ook niet meer toe en sommige juist weer wel.
Net als bij iedere overleden artiest, is het denkbaar dat de liedjes van die artiest weer terug in de top40 komen, volop worden gedownload en gedraaid, en volop in het nieuws. Vaak de laatste wens van die artiest, want vaak zijn ze met een comeback bezig. Whitney ook. Michael Jackson ook. Allebei waren het grootheden in de muziekwereld en allebei wilden ze een comeback maken. Helaas zijn ze ook allebei overleden voordat die comeback er überhaupt is geweest. Maar aan de andere kant, zijn we wel weer volop in het nieuws, verkopen ze meer platen dus hebben ze in feite ook een comeback gemaakt. Alleen ze maken het niet meer mee. En dat is jammer, vind ik. Ik had mij verheugd op de nieuwe reeks liedjes van Whitney. Of ze het alsnog met die zuivere, prachtige en krachtige stem gezongen zou hebben, dat was dan nog te betwijfelen maar daar zullen we dan ook helaas nooit meer achterkomen.
Het is een enorm gemis in de artiestenwereld. Vele hadden haar als voorbeeld qua stem. Bijna niemand kan aan 'the Voice' tippen. Ik wens dan ook iedereen sterkte en kracht. Voor het rouwen om Whitney en voor de toekomst. En ik weet zeker: de herinneringen zullen blijven bestaan. Althans bij mij altijd. Rust in vrede
